22 มกราคม 2546 13:44 น.
ดาวสีหม่น
แว่วสำเนียง เสียงขลุ่ย วิเวกแว่ว
หวานผะแผ่ว พลิ้วใจ ให้หวานเหลือ
เสียงมนต์ขลุ่ย เรียกนาง ครางสั่นเครือ
บาดแนบเนื้อ นวลน้อง พร้องเพรียกตาม
เสียงขลุ่ยครวญ หวีดหวิว วิ้วหวีดหวิว
ผสมเสียงทิว ไม้ไหว ใจก้องหวาม
ดาววิบวับ วะวาบไหว จับฟ้าคราม
คนใจหวาม หวั่นไหว ให้ต้องมนต์
ร่ายบรรเลง เพลงบรรยาย คล้ายกวีบท
หวานหยาดหยด เย้ายวนใจ ให้สับสน
สวนีย์เรียง เสียงสวรรค์ บุหลันยล
ทั่วสกล สดับฟัง มนต์สั่งนาง...
13 มกราคม 2546 09:05 น.
ดาวสีหม่น
จะมีใครรู้บ้างไหม...
หากจะถามมีสิ่งใดบนฟากฟ้า
แม้ทุกสิ่ง จะเปลี่ยนผัน กาลเวลา
แต่ก็เห็น ที่บนฟ้า เป็นเช่นเดิม
จะมีใครรู้บ้างไหม...
ว่าขอบฟ้า สิ้นสุดที่ไหน และที่ใดเป็นจุดเริ่ม
ใครกันนะ ที่สรรค์สร้าง ช่างแต่งเติม
ช่างสร้างเสริม ทั้งบนฟ้า-ใต้แผ่นฟ้า มาคู่กัน
บนฟากฟ้ามีอะไรก็ไม่รู้
แต่ที่อยู่ ใต้แผ่นฟ้า นั่นคือฉัน
ตรงที่เดิม เพื่ออะไร ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน...
หรือเพราะผูกพันกับตรงนี้...ที่ที่เดิม
หน้าส่วนตัว
1458
