30 สิงหาคม 2545 09:52 น.
ดาวสีหม่น
...ในวันนี้ ใจบอบช้ำ เหลือเกินแล้ว
เปรียบเหมือนแก้ว แตกสลาย เป็นเสี่ยงเสี่ยง
เขาจากลา เขาจากไกล ไม่ยืนเคียง
เขาลาเลี่ยง หลีกลี้ หนีไปไกล
...แต่ก่อนนั้น คำว่ารัก เขาพร่ำบอก
ตามหลอนหลอก ติดตรึงใจ ถึงในฝัน
ตื่นคิดถึง หลับฝันถึง ทุกคืนวัน
เป็นเพียงฝัน ที่สลาย มลายลับตา
...ต่อแต่นี้ ทำอย่างไร ล่ะใจเจ้า
จะลืมเขา ได้อย่างไร ดีล่ะหนอ
คืนและวัน ที่เราสอง เฝ้าเคล้าคลอ
คงต้องรอ จนต้องตาย วายชีวา...
23 สิงหาคม 2545 20:43 น.
ดาวสีหม่น
เป็นดอกไม้ในใจใคร...ฉันไม่ว่า
เป็นดอกฟ้าในใจใคร...ฉันไม่หวั่น
เป็นไม้งามในใจใคร...ไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉัน...เท่านั้นพอ
เป็นดอกรักดอกแรกที่รู้จัก
เป็นดอกรักดอกแรกที่สูงค่า
เป็นดอกรักดอกแรกที่นำพา
เป็นดอกรักที่สูงค่า...เกินกว่าใจ (เกินใจจะไขว่คว้า)
23 สิงหาคม 2545 20:07 น.
ดาวสีหม่น
ฉันจะรอรอเธอพูดคำนั้น
ฉันจะรอยังผูกพันมั่นเสมอ
ฉันจะรอรอดูใจของเธอ
ฉันจะรอได้พบเจอตามสัญญา
เธอจะรอ รอฉัน พูดคำนั้น
เธอจะรอ เพราะผูกพัน มั่นเสมอ
เธอจะรอ จนเราสอง ได้พบเจอ
เธอจะรอ ใช่ฉันเพ้อ อยู่คนเดียว
23 สิงหาคม 2545 18:28 น.
ดาวสีหม่น
เธอไม่เคยเอ่ยคำรักออกจากปาก
คำว่ารักพูดยากสักเพียงไหน
แค่บอกรัก รักกันสุดหัวใจ
พูดคำรักยากเพียงไหนใครบอกที
23 สิงหาคม 2545 11:11 น.
ดาวสีหม่น
ปาฏิหาริย์ ใดใด ในโลกหล้า
ปาฏิหาริย์ ใดใด มาดลจิต ให้คิดถึง
ปาฏิหาริย์ ใดใด มาดลใจ ให้คำนึง
ปาฏิหาริย์ ใดใด บัลดาลให้ คิดถึงเธอ
หรือเพราะว่า อาจจะเป็น ที่ใจฉัน
หรือเพราะว่า เฝ้ารำพัน พร่ำเพ้อหา
หรือเพราะว่า จากกันไกล สุดสายตา
หรือเพราะว่า ใจอ่อนล้า หมดแรงใจ
หาคำตอบ หาเท่าใด ก็ไม่พบ
หาคำตอบ หาจุดจบ ก็ไม่ได้
หาคำตอบ หาจนใจ มันวุ่นวาย
หาคำตอบ หาจนสาย สายเกินไป
แค่อยากบอก บอกเธอ เธอคนนั้น
แค่อยากบอก ความผูกพัน อันยิ่งใหญ่
แค่อยากบอก บอกคำรัก สุดหัวใจ
แค่อยากบอก ไกลเพียงไหน ให้พบเจอ...
หน้าส่วนตัว
1187
