31 ตุลาคม 2545 16:00 น.
ดาวสีหม่น
จะเก็บเอา ทุกอณู ในอากาศ
เก็บมาวาด เติมฝัน บันทึกไว้
จะเก็บเดือน ดวงดาว พราวในใจ
จะเก็บไว้ บันทึกฝัน วันฟ้าคราม
จะเก็บเกี่ยว ในทุกทุก ความรู้สึก
จะบันทึก ทุกความเห็น ที่ไถ่ถาม
จะเก็บรัก แม้มอบให้ ไม่เอ่ยนาม
จะติดตาม ส่งใจ ให้เรื่อยไป
แม้ไม่รู้ เธอจะรับ มันหรือเปล่า
แค่ข่าวคราว ขอรับรู้ บ้างได้ไหม
แม้ไม่บอก ขอแค่ส่ง ผ่านหัวใจ
ฉันรับได้ เจ็บแค่ไหน ก็ยอมทน
ขอนะขอ รับนะรับ ที่ฉันให้
แม้เศษเสี้ยว ของหัวใจ ลองสักหน
รับนะรับ รับฉันไว้ สักหนึ่งคน
ฉันให้จน ทุกอณู ในอากาศ
........มอบแด่เธอ.........
28 ตุลาคม 2545 15:36 น.
ดาวสีหม่น
ขอบคุณในทุกทุกความหวังดี
ขอบคุณ...ในกำลังใจที่มีให้
ขอบคุณ...ในทุกทุก ความห่วงใย
ขอบคุณ...แม้ห่างไกลไม่ลืมกัน
ให้รับรู้...กำลังใจพี่มีค่า
ให้รู้ว่า...คนอ่อนไหวไม่ไหวหวั่น
ให้รู้ไว้...เป็นพี่-น้องเพราะผูกพัน
ให้พี่นั้น...ตอบแทนไปที่ให้มา
แต่นี้ไป...ขอให้พี่นั้นมั่นใจ
แต่นี้ไป...ถ้าเมื่อใดพี่อ่อนล้า
แต่นี้ไป...จะมีน้องซับน้ำตา
แต่นี้ไป...พี่ปรึกษาน้องยินดี...
25 ตุลาคม 2545 16:10 น.
ดาวสีหม่น
ขอรำลึก ตั้งจิต อธิษฐาน
ขอวิญญาณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกแหล่งหล้า
ขอช่วยให้ สิ่งตั้งมั่น ตลอดมา
ขอปฏิญญา ที่มิคลาย กลายเป็นจริง
ต่อนี้ไป จะตั้งมั่น หมั่นรำลึก
จะตรองตรึก ตัดสินใจ ในทุกสิ่ง
จะสานฝัน ที่เพริศพราย กลายเป็นจริง
จะละทิ้ง ความในใจ ที่ไกลตัว
ทั้งเรื่องเรียน การงาน สานสำเร็จ
จะต้องเสร็จ ตามเป้าหมาย ให้ถ้วนทั่ว
แม้ทำงาน ทั้งเรียนไป มิหวั่นกลัว
จะวางตัว วางตนไป ในกฎเกณฑ์
แม้รู้ว่า สิ่งใดใด ในโลกนี้
อาจไม่มี แรงฤทธิ์ ลิขิตเห็น
แต่ฉันขอ ยึดถือ ดั่งให้เป็น
ส่องแสงเช่น แสงส่องนำ คำปฏิญญา...
24 ตุลาคม 2545 10:10 น.
ดาวสีหม่น
ฉันก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่บางครั้งอาจจะมีอารมณ์ซึ้ง-สุข-เหงา-เศร้า
และในบางครั้งอาจจะย้อนคิดถึงเรื่องราว เก่า-เก่า
ที่มีเงา จาง-จาง ของใครบางคน
จากวันนั้นจนถึงวันนี้
นับเป็นเวลากี่ปีที่ผ่านพ้น
แต่เสียงของหัวใจก็ยังบอกว่าสับสน
แม้เรื่องราวของคนสองคนจะผ่าน..นานเท่าใด
ทุกวันนี้ที่ฉันมีชีวิตอยู่...
ฉันต่อสู้กับหัวใจมากแค่ไหน
เจ็บทุกครั้งที่เห็นดาวเคียงเดือนเคลื่อนคล้อยไป
ดวงจันทร์ไล่หยอกเย้าเมฆเฉกเช่นเงา
นี่ก็คือบันทึกอีกหน้าหนึ่ง...
ที่เก็บเอาอารมณ์ซึ้งกับความเหงา
ผสมด้วยท้องฟ้า...ดวงจันทร์...และหมู่ดาว
นำมาถ่ายทอดเรื่องราว...เรื่อย--เรื่อยไป
18 ตุลาคม 2545 11:37 น.
ดาวสีหม่น
ฝนลงเม็ด เกร็ดกราย ที่ปลายฟ้า
เหมือนน้ำตา ฝนพรั่ง ให้หลั่งไหล
เปรียบเทียบฝน น้ำตาฟ้า เป็นดั่งใจ
กลั้นไม่ไหว สุดทนได้ ใจเหมือนกัน
แต่น้ำฟ้า ชโลมสุข ทุกสรรพสิ่ง
เป็นเรื่องจริง ธรรมชาติให้ ใช่ความฝัน
น้ำตาฟ้า สร้างสมดุล ระหว่างกัน
ไม่ลงทัณฑ์ โทษใคร ให้โกรธา
แต่ใจคน เมื่อเจ็บหนัก เกินรับไหว
น้ำตกใน เพราะเจ็บหนัก เกินรักษา
จะลงโทษ โกรธเคือง เปลืองน้ำตา
เหมือนเป็นยา รักษาใจ ให้หายดี
อยากจะให้ น้ำตาเป็น เช่นน้ำฟ้า
ชโลมมา ไหลแสดง เป็นสักขี
จะหลั่งริน ไหลแสดง ร่วมยินดี
มิใช่มี ไหลเมื่อทุกข์ คุกในใจ...
หน้าส่วนตัว
1114
