14 ตุลาคม 2545 09:25 น.
ดาวสีหม่น
ยามเมื่อแสงอัสดง....................................... ลับฟ้า
หมู่แสงจันทร์ดารา...................................... ลอยเลื่อน
แสงจันทร์ใสนวลตา.................................... เหลืองอร่าม
แสงจันทร์กระจ่างเจ้า.................................. บดบัง เมฆา
ยามแหงนเงยเมียงมอง...............................จันทร์เจ้า
เสียงหริ่งเรไรหยอกเย้า.............................. เย้ายวน
เหมือนเสียงพี่รัญจวน................................. จิตน้อง
เสียงใครไป่เท่าเสียงพี่............................... กล่อมน้อง นางนอน
รักแล้วฤายากยิ่ง........................................ ลืมเลือน
ต่อจิตฟั่นเฟือนยัง- .................................... ง่ายกว่า
รักเช่นต้องมนต์ขลัง................................... เคลิบเคลิ้ม
มนต์ใดในโลกนี้........................................ ไป่มี แก้นา
11 ตุลาคม 2545 09:11 น.
ดาวสีหม่น
มีชายหญิง เนิ่นนาน เมื่อกาลก่อน
นิทานสอน คติใจ ให้ข้อคิด
เขาทั้งสอง ครองรักกัน ด้วยชีวิต
ผูกดวงจิต สองวิญญาณ ไว้ด้วยกัน
ชายหญิงอยู่ คนละฟาก จากฝั่งคลอง
แต่รักสอง เกิดขึ้นได้ ไม่อาจกั้น
แม้ฝั่งคลอง จำพราก เขาจากกัน
แต่รักนั้น คงมั่น นิรันดร
ในความรัก มักจะมี อุปสรรค
แม้รักจัก ถูกกีดกัน ฝันสลาย
จึงตัดใจ ใช้ฝั่งคลอง เป็นที่ตาย
จนกลับกลาย เป็นรักเศร้า เคล้าน้ำตา
นับจากนั้น ผ่านผัน จนวันนี้
ปรากฏมี ศาลเพียงตา ให้ทั้งสอง
ปรากฏเป็น ตำนานรัก สองฝั่งคลอง
ใหัครอบครอง เคียงอยู่ คู่นิรันดร์
แม้ตัวลูก จักเป็นรัก ที่ไร้ค่า
แต่บูชา รักมั่น ท่านทั้งสอง
ขออำนาจ แห่งความรัก ให้ท่านครอง
ให้ทั้งสอง ครองคู่พบ ทุกภพไป...
10 ตุลาคม 2545 10:57 น.
ดาวสีหม่น
ในชีวิต อาจหลงผิด คิดเปลี่ยนผัน
ในชีวิต ในวันนั้น ฉันคนบ้า
ในชีวิต อาจทำผิด เช่นผ่านมา
ในชีวิต เคยพาใจ ให้มีกรรม
ในวันนี้ ถ้าคิดได้ สายไปไหม
ในวันนี้ ใจดวงนี้ ที่บอบช้ำ
ในวันนี้ คนคนนี้ ที่มีกรรม
ในวันนี้ เจ็บซ้ำซ้ำ กรรมสนองใจ
โลกใบนี้ ชี้ให้เห็น เช่นกรรมเก่า
โลกใบนี้ ชี้ให้เรา เศร้าสุขสันต์
โลกใบนี้ ชี้ให้เรา ร่วมแบ่งปัน
โลกใบนี้ โลกแห่งฝัน มันมายา
นับจากนี้ คนคนนี้ ที่ที่เก่า
นับจากนี้ ไม่มีเรา เข้าใจไหม
นับจากนี้ ใจส่งใจ ไม่ถึงใจ
นับจากนี้ ใกล้เพียงไหน ไม่พบเจอ
จะขอเป็น ฉันคนนี้ ที่ที่เดิม
จะต่อเติม กำลังใจ ให้เข้มแข็ง
จะสานฝัน วันต่อไป ไม่อ่อนแรง
จะเปลี่ยนแปลง ชีวิตใหม่ ไม่มีเธอ...
9 ตุลาคม 2545 09:52 น.
ดาวสีหม่น
ฉันก็แค่ หญิงคนหนึ่ง ซึ่งไร้ค่า
เป็นเพียงหญิง เจ้าน้ำตา ค่าเป็นศูนย์
ไม่ใช่คน ที่เธอรอ ขอเทิดทูน
ค่าคือศูนย์ ก็คือศูนย์ตลอดกาล
ศูนย์บวกศูนย์ เท่ากับศูนย์ ก็คือศูนย์
หรือจะคุณ ศูนย์คูณศูนย์ มิพูนเพิ่ม
ต่อให้บวก หารลบไป ได้เท่าเดิม
ไม่เพิ่มเติม คิดให้ตาย ได้เท่ากัน
จากเลขศูนย์ เตือนใจ ให้ข้อคิด
จะตามติด หัวใจ ให้สุดหล้า
จะตามติด ดึงใจ ให้กลับมา
เพราะรู้ว่า มันไร้ค่า สำหรับเธอ
จะไม่ยอม ให้ใจฉัน นั้นเป็นศูนย์
จะบวกคูณ พูนเพิ่ม เติมรักให้
จะต่อเติม รักใหม่ ในหัวใจ
จะมอบให้ ใครคนใหม่ ไม่ใช่เธอ
7 ตุลาคม 2545 08:39 น.
ดาวสีหม่น
อาจเพียงแค่หัวใจไปแอบปลื้ม
ไม่อาจลืมรักแรกแปลกหนักหนา
ยังซาบซึ้งสุมทรวงดวงอุรา
จิตวิญญาแนบแน่นแสนตราตรึง
แม้ตอนนี้ไม่เจอเธออีกแล้ว
แม้ต้องแคล้วคลาดกันฝันสลาย
แม้ต้องจากกันไกลไปจนตาย
แต่สุดท้ายก็ยังปลื้มลืมไม่ลง
หรือเป็นเพราะชาตินี้มีกรรมนัก
จึงหลงรักคนที่หนีห่างหาย
เขาไปแล้วจากไกลใจมิวาย
มิเสื่อมคลายใจยังปลื้มมิลืมเลือน
จากนี้ไปความทรงจำย้ำอดีต
คอยย้ำกรีดแผลใจให้แห้งหาย
โลกใบนี้ขาดเธอไปใช่จะตาย
ให้กลับกลายวาบหวามความทรงจำ