3 มีนาคม 2546 18:10 น.
ดาวสีหม่น
...หวนรำลึกถึงความหลังเมื่อครั้งเด็ก
ตอนยังเล็กเด็กนักพักอาศัย
เปรียบท้องนาถิ่นทุ่งคุ้งพงไพร
ศิวิลัยซ์กว่าแดนใดในโลกา
...ต้นประดู่ยังโบกไกวใบไม้ไหว
เสียงก่อไผ่ดังระพินทร์ศิลป์ภาษา
เหมือนขานตอบปลอบขวัญวันกลับมา
ทั้งพฤกษากลิ่นละมุนกรุ่นกำจร
...ตะวันเคลื่อนเดือนดับลับขอบฟ้า
หมู่ปักษาถลาบินเหนือสิงขร
มนต์สเน่ห์ไอดินถิ่นบ้านดอน
ดงละคร นามนี้มิอาจลืม...
25 กุมภาพันธ์ 2546 19:02 น.
ดาวสีหม่น
มองตะกอนฟอนไฟมอดไหม้สุม
คงร้อนรุ่มรุมร่างอย่างแผดเผา
ทั้งควันไฟฝุ่นฟุ้งคลุ้งจากเตา
เหลือเพียงเถ้าเศษธุลีที่วางวาย
ดวงวิญญาณหลุดลวงร่วงจากร่าง
ลอยเคว้งคว้าง ฤ สถิตย์ ณ ทิศไหน
บูรพา-หรดีทิศาใด
แต่สถิตย์ในกลางใจฉันนิรันดร์กาล
ขอคนดีสู่แดนดวงสรวงสวรรค์
ให้รังสรรค์ในนิทราพลาหาร
จะคอยเคียงเรียงร้อยถ้อยคำกานท์
ขอพบพานและประสบทุกภพไป...
13 กุมภาพันธ์ 2546 20:30 น.
ดาวสีหม่น
กุหลาบแดงแย้มผลิเพียงหนึ่งดอก
ชูไหวหลอกลวงล่อช่อไสว
กลีบเบ่งบานท้าทายกวัดแกว่งไกว
ภู่ผึ้งไล่ดมดอมหอมผกา
ภาพที่เห็นเป็นใจให้ลุ่มหลง
เอื้อมมือลงสัมผัสแผ่วแก้วพฤกษา
กุหลาบน้อยเอียงกลีบหลบก้านซบมา
ดวงลดางามนักยากหักใจ
แต่สำนึกหลอนหลอกบอกให้คิด
ใต้ห้วงจิตจินตนาเริ่มหวั่นไหว
ย้ำว่าฉันไม่สำคัญสำหรับใคร
วาเลนไทน์หรือวันไหนไม่เปลี่ยนแปลง...
3 กุมภาพันธ์ 2546 11:16 น.
ดาวสีหม่น
ไม่รู้จะขอพรจากใคร...
ถึงจะสมหวังได้ในทุกสิ่ง
ไม่ว่าจะในโลกแห่งความฝัน-หรือความจริง
เหมือนถูกทิ้งเคว้งคว้างทางแสนไกล
จันทร์เจ้าขา...
ขอให้ลูกสมหวังสักเวลาจะได้ไหม
ขอแสงจันทร์อันผุดผ่องส่องทางไป
ช่วยตามหาหัวใจให้ลูกที
จะได้ผลไหมนะ !!!
ที่เลือกขอพรจากจันทร์ดาราคืนนี้
จันทร์เจ้าขาขอได้โปรดจงปรานี
ลูกขอพรผ่านบทกวีบทนี้ไป
สิ่งที่ขอไปนั้น...
ใช่หลับฝันหลงละเมอเพ้อถึงไหน
หรือจันทร์คิดแค่จินตนาการอันกว่าไกล
จึงดลให้ร่างทุกข์ใจไร้วิญญาณ !!!
22 มกราคม 2546 13:44 น.
ดาวสีหม่น
แว่วสำเนียง เสียงขลุ่ย วิเวกแว่ว
หวานผะแผ่ว พลิ้วใจ ให้หวานเหลือ
เสียงมนต์ขลุ่ย เรียกนาง ครางสั่นเครือ
บาดแนบเนื้อ นวลน้อง พร้องเพรียกตาม
เสียงขลุ่ยครวญ หวีดหวิว วิ้วหวีดหวิว
ผสมเสียงทิว ไม้ไหว ใจก้องหวาม
ดาววิบวับ วะวาบไหว จับฟ้าคราม
คนใจหวาม หวั่นไหว ให้ต้องมนต์
ร่ายบรรเลง เพลงบรรยาย คล้ายกวีบท
หวานหยาดหยด เย้ายวนใจ ให้สับสน
สวนีย์เรียง เสียงสวรรค์ บุหลันยล
ทั่วสกล สดับฟัง มนต์สั่งนาง...