5 พฤศจิกายน 2550 15:56 น.

อย่ากั้นเขตความรัก

ดาวระดา

21938_88311.gif
ตรงขอบเขตคามถูกห้ามไว้	
ว่าชายใดดีน้อยให้ถอยหนี
ให้ถอยห่างห้ามใกล้ไอสตรี	
เอ่ยวลีเลี้ยวทางอื่นกลัวขื่นขม

อย่าตีตรอกตื่นตัวกลัวเลยเจ้า	
แค่นึกเอาอาจพาพลาดคลาดสุขสม
หมั่นค้นรักเรื้อใจไว้ชื่นชม	
บนโลกกลมแห่งนี้คนดีพอ

กั้นเป็นเทือกทิวเถื่อนเหมือนรังเกียจ 
ใครมาเบียดบดใจไม่ได้หนอ
ชายดีดีดวงใจไหม้ไม่เหลือตอ	
หากต้องรอปลดป้ายเป็นวายปราณ

เปิดช่องทางหัวใจให้รู้บ้าง		
มองสิ่งต่างตำรับรักจักได้หวาน
มองรอบรอบดีแน่แม่นงคราญ	
อย่าประหารหัวใจให้เดียวดาย
				
31 ตุลาคม 2550 15:28 น.

ฮักสาวขอนแก่น

ดาวระดา

mascanen.jpg
ไปทั่วแคว้นเขตแดนเมืองแก่นขอน
พบงามงอนชะม้ายตาพาลุ่มหลง
พบรักแล้วหรือไรให้งุนงง
จิตเคยคงมั่นนักกลับสั่นคลอน

หนุ่มหมอแคนเป่าแคนให้สาวฟัง
เสียงแคนดังโดนใจไม่ถ่ายถอน
ใช้เสียงแคนแทนคำพร่ำเว้าวอน
ฝากเสียงอ้อนผ่านเสียงแคนจากแดนไกล

หนุ่มหมอแคนคอยสาวเข้าใจรัก
อยากรู้จักจึงเป่ามาอย่าสงสัย
อยากมีรักร่วมเรียงเคียงฤทัย
อย่าผลักไสคนเป่าแคนด้วยวิญญาณ

หนุ่มหมอแคนรักเจ้าเข้าแล้วหนอ
ได้แต่คลอเสียงแคนแทนคำหวาน
อย่าเบื่อหน่ายคลายรักนักนงคราญ
แคนสะท้านคนสะเทือนหากเบือนหนี 
				
31 ตุลาคม 2550 13:39 น.

ผ้ากันหนาวผืนใหม่

ดาวระดา

ThuSeptember200615610_DSC03968.jpg

เมื่อลมหนาวผ่านมาที่หน้าบ้าน
อกสะท้านหนาวกายลูกกำพร้า
ขาดที่พึ่งพิงอาศัยในทุกครา
ยามหนาวมาหม่นฤทัยในความจน

ด้วยวงศาคณาญาติขาดยิ่งนัก
ไม่รู้จักจำไม่ได้คล้ายสับสน
ยากจะนับรับหลานเข้าบ้านตน
อย่าเสือกสนเข้ามาพาเสื่อมศรี

ผ้าสักผืนยื่นให้ไม่ได้ดอก
หลานจนตรอกต่ำต้อยต่างลอยหนี
หน้าหนาวเยือนเย็นร้าวเข้าอินทรีย์
ขาดปราณีแก่กำพร้าน่าน้อยใจ

สองพี่น้องนอนกอดกันหวั่นไอหนาว
มีหลายคราวน้องร้องหาผ้าผืนใหม่
ส่วนตัวพี่ไม่รู้จะทำประการใด
บอกน้องให้ทนรอพ่อส่งมา

เมื่อปีกลายกล่อมน้องนอนด้วยคำนี้
ปวดฤดีด้วยจำปลอบอย่าถือสา
ไม่กล้าบอกพี่ไม่มีแม้ปัญญา
จะซื้อผ้าผืนงามให้ทรามวัย
				
10 ตุลาคม 2550 14:53 น.

แด่ลูกผู้รอรวย

ดาวระดา


อนิจจาวาสนาพ่อแก่แก่	
ขาดดูแลลูกหลานรำคาญซ้ำ
อยู่โดดเดี่ยวเทียวทางแห่งกงกรรม
ลูกจิตต่ำทิ้งขว้างให้เอกา

ขอเงินลูกซื้อยาน่าสงสาร
เจ้าเอ่ยขานขอเมียเสียก่อนหนา
ภาระหนักลูกต้องทำเพื่อชีวา
ซ้ำลูกยาหลานพ่อก็มากมี

เอาเถอะหนอขอเวลาลูกอีกหน่อย
ลูกจะคอยเสี่ยงดวงมาเสริมศรี
ไม่แน่หากบุญญาของลูกมี
เป็นเศรษฐีพ่อหมดทุกข์สุขฤทัย

แสนรันทดหดหู่เหลือเมื่อได้ฟัง
พ่อจึงนั่งนิ่งนิ่งพิงเสาไห้
นี่หรือลูกปลูกฝังสุดหยั่งใจ
มาผลักไสเสียแล้วเจ้าแก้วเอย

เจ้าคงรอรวยก่อนค่อยผ่อนพ่อ
อนาถหนอพ่อคนเดียวเทียววางเฉย
โอ้ลูกชายของพ่อไม่น่าเลย
หรือรอเกยตายก่อนค่อยผ่อนตาม
				
10 ตุลาคม 2550 02:34 น.

กระบี่ครวญ

ดาวระดา


เหมือนคราวเคราะห์เกาะตามไม่ยอมปลด
สร้างสลดงดสราญพานขุ่นหมอง
พานรินทร์ถิ่นแสมแพ้จับจอง
จากคนปองป่าพหลด้วยจนจำ

โอ้หน่อเนื้อหนุมานถึงกาลสิ้น
กระบี่ดิ้นเดียวดายกายขยำ
ถูกรุกป่าค่าควรเมืองเคืองระกำ
ใช้จิตต่ำตามล่าหน้าทานทน

น้ำมือใครไหนเล่าเจ้าใจร้าย
แลคลับคล้ายคล้องหมู่ดูสับสน
ไฉนเลยล่วงล้ำกระทำตน
นี่หรือคนว่าเลิศประเสริฐงาม

ไร้แสมให้สมรวานรแนบ
ไร้ที่แอบอิงกกอกหวั่นหวาม
น่าอนาถน้อยใจไหม้ลุกลาม
ฟ้าสีครามถึงคราหม่นเพราะคนทำ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาวระดา
Lovings  ดาวระดา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาวระดา
Lovings  ดาวระดา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาวระดา
Lovings  ดาวระดา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดาวระดา