7 กรกฎาคม 2545 20:36 น.
ดาวประกายพฤกษ์
กราบเรียนเพื่อนๆที่เคารพรัก
ทำใจได้ยากนักเมื่อต้องจาก
แม้คำร่ำลาจะยาวไม่มาก
แต่เพื่อนยากรับรองความผูกพันยืนยาวชั่วนิรันดร์
7 กรกฎาคม 2545 20:28 น.
ดาวประกายพฤกษ์
ถึงเวลาจากกันแล้วนะเพื่อน
เวลาเคลื่อยยิ่งดูใจยิ่งหาย
ทั้งทุกข์ สุข สนุก เศร้าและอื่นๆอีกมากมาย
นั้นนอกเหนือเกินบรรยายเกินเอ่ยมัน
ลูบหลังตบหัวลา
ชี้หน้าไอ้เพื่อนบ้าเจ้าเพื่อนฉัน
ร้องไห้แล้วล้อมวงกอดคอกัน
ด้วยรักและผูกพันกันเพื่อนเกลอ
ก็ให้เพื่อนได้พบฝัน
หากวันสำเร็จวันนั้นเราไม่เจอ
จะลืมกันไม่เป็นไรแค่ขอให้สุขเสมอ
โชคดีนะเออ..ขาโจ๋วันวาน
7 กรกฎาคม 2545 20:14 น.
ดาวประกายพฤกษ์
เสียงทะเลสาดกระซิบ
แว่วเสียงนกระจิบร้อง..ใบไม้ไหว
ยิ่งทำให้คิดถึงเธอจับหัวใจ
ยิ่งเธอห่างไกล ยิ่งอ้างว้างเพิ่มไปทุกๆที
กลับเถิดหนา
โปรดกลับมากอดฉันไว้ตางนี้
เพรีกกระซิบข้างหูว่ารักนะคนดี
มายืนยันว่าฉันคนนี้ยังคงเป็นคนดีของเธอ
เพราะไม่ว่าจะหันไปทางไหน
ก็ไม่รู้จะอยู่ยังไง....คงเอ๋อๆ
โลกใบใหญ่คนเข้าใจคือเธอเสมอ
กลับมาเถอะเธอขาดเธอสานฝันไม่ไหว..คนเดียว
7 กรกฎาคม 2545 19:59 น.
ดาวประกายพฤกษ์
ร้องไห้น้ำตาท่วมผ้าห่ม
ทั้งขึ่นขม ตรอมตรม เสียใจ
อยากถามสักคำ..ทำได้ยังไง
หรือว่าหัวใจ..เธอหุ้มไว้..ด้วยไทเทเนียม
.. ทิ้งฉันเพราะอะไร..
พูดความจริงได้ไหม.ไม่ต้องเหนียม
จะบอกก็บอกเลย..ว่าฉันมันไม่เจียม
ไม่อาจทัดเทียม..เริ่ดหรูสู้..คนดีอย่างเธอ
7 กรกฎาคม 2545 19:49 น.
ดาวประกายพฤกษ์
แอบมองเธอมาก็หลายครา
สบตาเธอก็ทำเฉยเฉย
แกล้งทำผ้าเช็ดหน้าหล่นยังไม่สนใจเลย
ทำดีเท่าไหร่เธอไม่เคยหันมอง
..เธอยังคงคอยใคร..
ขอได้ไหมให้ฉันได้เป็นตัวสำรอง
ยินดีถ้าจะเป็นแค่ที่สอง
แต่ขอร้องตอบทีหน้าKFCเธอถือไม้เท้ายืนรอใคร..
หน้าส่วนตัว
590
