8 กุมภาพันธ์ 2548 10:11 น.

พิษรัก

เจ็บลึกลึก ผนึกใน หัวใจรัก
ลงสลัก ปักใจ ทำไมหนอ
แล้วฉีดพิษ ให้เจ็บช้ำ น้ำตาคลอ
ได้แต่ท้อ รอหวัง ทุกครั้งไป
โอ้ลมเอ๋ย ทำไมเจ้า ช่างหนาวนัก
ทิ่มแทงรัก ผลักดัน ให้หวั่นไหว
ฉันโง่เง่า เขลาไม่พอ หรืออย่างไร
ถึงทำให้ ไร้ตัวตน จนซมซาน
อยากบอกรัก ให้ก้องฟ้า กลับว้าเหว่
บอกทะเล ทะเลกลับ ไม่ขับขาน
บอกกับดิน ดินก็แห้ง แล้งกันดาร
บอกวันวาน ไม่หวานชื่น จืดทุกที
อยากสลัด ทิ้งไป ไกลทุกอย่าง
บนเส้นทาง มืดมิด พิษรักนี้
แต่ทุกก้าว ที่ย่างไป ยังราวี
ด้วยหนึ่งคำ คำนี้ ฉันรักเธอ....