5 มีนาคม 2547 16:59 น.
ดอกไม้น้ำ
นานมาแล้ว เราสองคนรักกัน
นานมาแล้ว ความผูกพันธ์เริ่มจางหาย
นานมาแล้ว รักของเราเริ่มกลับกลาย
นานมาแล้ว เธอทำลายหัวใจกัน
มาวันนี้ เธอกลับมาขอคืนดี
มาวันนี้ เธอขอโทษที่ย่ำยีหัวใจฉัน
มาวันนี้ เธอบอกว่าเราจะรักกัน
มาวันนี้ ไม่วันที่ฉันจะรักเธอ...ได้เหมือนเดิม
5 มีนาคม 2547 16:53 น.
ดอกไม้น้ำ
ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
ที่รู้ๆ ฉันเจ็บปวดมากรู้ไหม
ตลอดเวลาที่เธอทำเฉยชาแล้วจากไป
จะให้ฉันทำอย่างไร จึงจะพอใจ...ที่รัก
เธอก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
จะให้มานั่งเอาใจกันฉันทำไม่ได้
ฉันน่ะคนตรงมาตรงไป
คิดยังไงก็พูดออกไปอย่างนั้น
ถ้าฉันพูดผิดไปขอโทษ
จะโกรธจะงอนก็คุยกันหน่อยก่อนเดินหนี
ปล่อยให้ฉันหงุดหงิดคิดไม่ออกซะที
ไม่รู้จะขอโทษเรื่องอะไรดี....แย่จัง
4 มีนาคม 2547 13:29 น.
ดอกไม้น้ำ
เพียงความหวั่นไหวและวกวน
เพียงความสับสนบนความไม่เข้าใจ
เหงาเศร้าลึกๆ น้ำตาจึงไหล
บนฐานความไม่เข้าใจ
ว่าทำไม ....เธอไม่ห่วงใยฉันเหมือนเคย
3 มีนาคม 2547 22:55 น.
ดอกไม้น้ำ
ลาก่อน ความซึ้งความหลงใหล
ลาก่อน ใจที่ฉันเคยไหวหวั่น
ลาก่อน เธอที่เคยบอกรักกัน
ลาก่อน รักคราวนั้นไร้ตัวตน
ลาก่อน สำหรับทุกๆอย่าง
ลาก่อน ความอ้างว้างความสับสน
ลาก่อน รักที่มีแต่ทุกข์ทน
ลาก่อน สำหรับคนไม่รักจริง..เช่นเธอ
หน้าส่วนตัว
707
