25 มิถุนายน 2546 17:50 น.
ดอกไม้กับปลายปากกา
จบแล้วทุกอย่าง...หมดหนทางจะเริ่มใหม่
หมดหวังกำลังใจ...หมดเยื่อใยที่เคยมี
สิ้นแล้วความรัก...ขอหยุดพักที่ตรงนี้
เหนื่อยนะล้าเต็มที...หมดแรงที่จะก้าวไป
สานรักมานานเนิ่น...เราร่วมเดินนานแค่ไหน
มาจบแค่อึดใจ...น้ำตาไหลเพราะใครกัน
ความรักที่เคยมี...ใยคนดีมาลืมฉัน
มีใหม่หรือไรกัน...สายสัมพันธ์จึงสิ้นลง
เสียแรงที่เคยหวง...เคยเป็นห่วงใยลืมหลง
เรานั้นเคยมั่นคง...กลับจบลงตรงน้ำตา
สายใยไม่สานต่อ...เหนื่อยและท้อเสียหนักหนา
ฟังแล้วจึงขอลา...โปรดเถอะหนาอย่าพบกัน
จบแล้ววันนี้...รักที่มีจบแล้วนั้น
เฝ้าสานมานานวัน...แต่จบนั้นงามเหลือเกิน
25 มิถุนายน 2546 17:38 น.
ดอกไม้กับปลายปากกา
ฉันหยิบสมุดบันทึกเล่มเดิม
จะแต่งเติมคำพูดบางอย่าง
เมื่อใดที่เธอรู้สึกอ้างว้าง
ก็ยังมีใครข้าง-ข้างคนนี้
อาจจะบอกอะไรไม่ได้ทั้งหมด
แต่อยากให้จดไว้ในเสี้ยวแห่งใจ
ถึงแม้เธอจะรักฉันน้อยเกินไป
ขอแค่รู้มีใครคอยห่วงใยก็ยังดี
ฉันเลือกลงไว้หน้ากลาง
เพราะมันคือครึ่งทางพอดี
ไม่ว่าเธอจะพลิกหน้าไหนก่อนก็ตามที
ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้เหมือนเดิม
23 มิถุนายน 2546 15:42 น.
ดอกไม้กับปลายปากกา
ฉัน...ยังคงยิ้มดวยรอยยิ้มเดิม
แม้เธอ...จะเปลี่ยนไป
ฉัน...ยังคงหัวเราะเสียงใส
แม้ว่า...ใครจะเปล่ยนแปลง
โลก...ยังคงหมุนไปข้างหน้า
ดวงอาทิตย์...ยังคงส่องแสง
หัวใจ...ฉันยังคงเป็นสีแดง
แม้ถูกเธอแกล้ง...จนเย็นชา
เธอ...ไม่อาจทำให้ฉันท้อ
มีแต่...ยิ่งทำให้แกล่งกล้า
ความผิดหวัง...เป็นบทเรียนมีราคา
แต่ตัวเธอ...ไม่มีค่า...อะไรเลย
19 มิถุนายน 2546 18:06 น.
ดอกไม้กับปลายปากกา
อิจฉา..ฟ้าและดาว
มองฟ้า...เห็นดาว
เหมือนใจเหงา...เห็นน้ำตา
คิดถึงคนไกล...ทำไมไม่ส่งข่าวมา
หรือลืมแล้วว่า..เคยรักใคร
หน้าส่วนตัว
1512
