7 ธันวาคม 2550 16:09 น.
ดอกแดด
อาณาจักรที่ว่างเปล่า
จึงที่แคบกลับกลายคล้ายว่ากว้าง
สายทางเดินอ้างว้างแสนหวาดหวั่น
เหลียวแลมองข้างกายไร้เงาจันทร์
ดาวบางดวงบนนั้นริบหรี่นัก.....
บนท้องฟ้าราตรีของคืนนี้
อาจจะมีหรือไม่มีใครประจักษ์
เว้นช่องว่างดวงดาวทอดทายทัก
เพื่อส่งผ่านความรักถึงบางคน
โดยสายลมหอบรักมาแผ่วผ่าน
กระซิบบอกความหวานย้ำอีกหน
ซ้ำคำรักว่ารักปริ่มใจล้น......
เพื่อ...รอฟ้าหลังฝนเถิดความรัก...
แด่ผีเสื้อกวี....
1 ธันวาคม 2550 15:09 น.
ดอกแดด
ชโลมชื่น
ผีเสื้อบินมาที่หน้าต่าง
ขยับปีกเบาบางประดับเช้า
ท่ามกลางไอหมอกน้ำค้างพราว
วันที่ใจปวดร้าวทรมาน
ชุบชีพชื่นช่ำชโลมชื่น
ปลุกใจลุกฝืนรักร้าวฉาน
เห็นสวนพฤกษาดอกไม้บาน
แม้เป็นเพียงสุสาน.....แห่งความรัก
..แด่การเดินทางของความคิดถึง
29 พฤศจิกายน 2550 11:46 น.
ดอกแดด
รักเธอ
คิดถึงเธอเหลือเกิน
อยากเดินเข้าไปหา
แต่ดึงตัวเองกลับมา
กลัวเธอเอ่ยว่าไม่ต้องการ
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
ให้ใจดวงนี้กล้าหาญ
แอบรักเธอมานานแสนนาน
เจ็บปวดสะท้านอยู่ในใจ
29 พฤศจิกายน 2550 11:04 น.
ดอกแดด
ปดปล่อย
ปล่อยใจลอยพัดพลิ้วปลิวพลั้งเผลอ
ต่างเสมอสายลมที่พัดผ่าน
ติดในห้วงห่วงกระแสธาร
กับวันวานความหลังอดีตกาล
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของชีวิต
ช่วยลิขิตทางเดินเส้นขนาน
มิแยแสรอยปรักแห่งร้าวราน
มิประรอยแตกแห่งหัวใจ
ปล่อยใจเจ็บเหน็บหนาวสู้ความเหงา
สะท้อนเงาเราเศร้าพาหวั่นไหว
เก็บน้ำตาตัวเองตลอดไป
อย่ารินไหลเพื่อใครอย่างง่ายดาย
artaya
24 พฤศจิกายน 2550 14:32 น.
ดอกแดด
รักจับจอง
คืออะไรที่ใครๆเรียกว่ารัก
เห็นชอบนักเก็บความรักเป็นเจ้าของ
ยื้อกันแย่งแกล้งมายาคว้าครอบครอง
คนหมายปองไม่เคยถามความดวงใจ
เจ้าของใจของใครใคร่มีสิทธิ์
อย่าได้คิดจับจองกล่องใสๆ
อาจคล้ายบัวตัวถูกตัดปัดเยื่อใย
ช้ำตกในเพราะไม่รู้คุณค่ารัก