11 สิงหาคม 2545 20:36 น.
ดอกแก้ว
ก็ฉันรักเธอ รักจนหมดใจ
เลยทุ่มเทไปให้ทุกอย่าง
แต่แล้วฉันต้องเจอะกับความอ้างว้าง
เพราะเธอนั้นมาจากกันไป
พยายามฉุดรั้งไม่ให้เธอจากไป
ฉันรักเธอมากมาย ไม่อยากต้องเสียน้ำตา
อยู่ต่อไป เธอรักฉันมากกว่า
อย่ามัวช้า เพราะกลัวคนนั้นของเธอต้องเสียใจ
ถ้าเธอเคยมีความรัก เธอจะเข้าใจ
แต่ถ้าอยากไป ก็ขอให้บอกมา
แต่จะไป ก็เพียงแค่บอกลา
11 สิงหาคม 2545 20:35 น.
ดอกแก้ว
ความทรงจำที่ดีระหว่างเรา
เธอยังจำได้บ้างรึเปล่าวันนั้น
ความห่วงหาอาทรที่เคยให้กัน
กับความผูกพันที่เคยให้มา
แล้ววันนี้ที่เธอทิ้งไป
ไม่นึกเสียดายเพรราะมันไม่มีค่า
รู้บ้างรึเปล่า.ฉันเสียน้ำตา
เจ็บที่ดูไม่มีค่าในสายตาเธอ..
ไม่รักกันแล้วใช่ไหม
ตลอดมาที่ทำห่วงใยหลอกกันเสมอ
อย่างน้อยๆเวลาที่พบเจอ
ขอรอยยิ้มเวลาที่เจอบ้างแล้วกัน
ฉันอาจไม่ใช่ทุกอย่าง
เป็นแค่..หมอกเลือนลางที่ผ่านมาในชีวิตเธอนั้น
อยากให้เธอนึกถึงบ้างความผูกพันธ์
อย่าทำร้ายจิตใจกันด้วยคำว่า..หวังดี
11 สิงหาคม 2545 20:33 น.
ดอกแก้ว
คงทำได้แค่คิดถึง..
เธอเป็นคนหนึ่งที่ฉันอยากซึ้ง..อยากใกล้
น่าแปลก! ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด
คนที่ฉันยังห่วงใย...ก็ยังเป็นเธอ
จนถึงวันนี้...
เธอก็ยังเป็นดีของใจเสมอ
เป็นคนเดียวที่ต้องการจะพบเจอ
เป็นคนเดียวที่ฉันเก็บไว้เสมอ..ในหัวใจ
ถึงเวลาจะผ่านมา..
ผ่าไปกี่นานช้าสักเท่าไหร่
เธอคือที่สุดในใจคนเดียว
11 สิงหาคม 2545 20:32 น.
ดอกแก้ว
อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ
เพราะน้ำตาเย็นเฉียบกำลังเริ่มไหล
นึกถึงอดีตแล้วหมดแรงที่จะไขว่ขว้าสิ่งใด
เพราะเธอจากฉันไปโดยไไม่บอกลา
ทำไมถึงทำกันได้
หรือความคิดถึงหมดไปความหวั่นไหวเลยแทนที่
เธอคิดอะไรของเธอ....คนดี
มารยาที่มีมันฟ้องฉันคนนี้ว่าเธอคนดี....หลอกลวง
ตลอดเวลาที่ผ่านมา
คำรักทุกคำที่เธอบอกว่าค่าของมันใหญ่หลวง
วันนี้ฉันเห็นมันเป็นแค่คำลวง
ไม่มีค่าใหญ่หลวงอย่างที่เข้าใจ
การกระทำเสแสร้ง
การแสดงนับว่ายอดเยี่ยมยิ่งใหญ่
ส่วนฉัน....รับบทเป็นคนดู..ก็ซึ้งกับการแสดงไป
แต่หารู้ไม่การแสดงที่ว่ายิ่งใหญ่....ไม่จริง
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง
ที่เธอทิ้งไว้ก่อนไปจากฉัน
น้ำตา...ฉันให้เธอเป็นรางวัล
สำหรับการแสดงที่ทำให้ฉัน
---- ตายใจ ----
11 สิงหาคม 2545 20:31 น.
ดอกแก้ว
รู้ตัวว่าผิด
ที่คิดกับเธอเกินเพื่อนอย่างนี้
ทุกครั้งที่เข้าใกล้เธอทุกที
ความรู้สึกที่มีเกินเพื่อนคนนี้จะห้ามทัน
เธอมีเขาอยู่ข้างกาย
และไม่เคยมีใจให้คนอย่างฉัน
และเขาคือคนสำคัญ
ก็เพียงพอแล้วสำหรับเหตุผลที่ฉันควรจะไป
หน้าส่วนตัว
849
