11 สิงหาคม 2545 20:23 น.
ดอกแก้ว
อย่าเปลี่ยนไปนะ..คนดี..
ในตลอดเวลาที่ไม่ได้พบหน้า
อยากให้เธอมีแต่ฉันเท่านั้น..ในสายตา
เหมือนที่ฉันมีแต่เธอตลอดเวลา..ในหัวใจ
รักษาความรักของเราไว้ด้วยล่ะ
อย่าให้คนอื่นเขาเข้ามานะ..จะได้ไหม
อยากให้คิดถึงกันบ้างนะ เมื่อห่างไกล
คอยดูแลหัวใจกันและกัน
แคร์กันบ้างนะคนดี...
อย่าให้คนทางนี้ ต้องไหวหวั่น
เอาใจใส่กันบ้าง เมื่อห่างกัน
อย่าลืมนะว่าหัวใจฉัน เป็นของเธอ
11 สิงหาคม 2545 20:22 น.
ดอกแก้ว
ทำไมต้องเธอ
รู้สึกยังไงไม่รู้วันนี้
เหมือนขาดอะไรดีดีหาย
เหมือนขาดสิ่งที่สำคัญของใจ
เหมือนจะตายถ้าไม่เจอเธอ
เป็นอะไรที่อธิบายยาก
มันไม่ใช่สิ่งง่ายนักกับคำนี้
มันเป็นอะไรที่ดี
มันเป็นสิ่งเท่าชีวีของกายา
เจ็บไหมล่ะคราวนี้
กลับลืมไม่ลงสักที
คนที่ไม่มีใจให้กัน
เดินมาสิ่งความผิดหวัง
ฉันพร้อมรับมันอยู่แล้ว
เดินเข้ามาสิให้เห็นวี่แวว
เจ็บครั้งนี้แล้ว เหงาเหลือเกิน
11 สิงหาคม 2545 20:21 น.
ดอกแก้ว
หากคำว่ารักไม่มีค่า
ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องเก็บไว้
สำหรับทุกๆอย่างที่ให้ไป
หากเอากลับคืนไม่ได้
ก็ไม่ขอให้อีกเลย
รักเธอให้เธอทุกอย่าง
แต่กลับได้แค่ความอ้างว้างเมินเฉย
เมื่อวานเจ็บช้ำอย่างไรวันนี้ก็ยังเหมือนเคย
ไม่เคยได้รับบ้างเลยความเข้าใจ
ท้อแล้วท้ออีก
จับหัวใจที่เป็นเศษซีกไร้ความหมาย
เพราะมีแต่เธอทั้งใจ
อดทนรอเธอเพราะหยุดรักเธอไม่ได้
จำต้องปล่อยความรู้สึกให้ละลาย
หมดสิ้นไปกับหัวใจที่ดื้อดึง
11 สิงหาคม 2545 20:19 น.
ดอกแก้ว
เธอไม่เคยแคร์
ไม่เคยแม้เอาใจใส่
ไม่เคยสนใจห่วงใย
ไม่เคยถามไถ่ถึงกัน
จนมาถึงวันนี้
วันที่ฉันไม่อาจฝืนทน
กับคนที่ไร้หัวใจ
และอยากบอกให้รู้ไว้ว่า
...หัวใจไม่ได้มีไว้เพื่อเจ็บ...
11 สิงหาคม 2545 20:18 น.
ดอกแก้ว
อยากให้เธอกลับไปเป็นเหมือนเก่า..
มีสองเราเคียงข้างกันเสมอ...
คอยส่งยิ้มทุกเวลาที่พบเจอ...
รักเสมอแม้ใกล้หรือไกลกัน...
แต่ตอนนี้เธอกลับไม่สนใจ...
ไม่มีความห่วงใยให้แก่ฉัน...
ความสัมพันธ์ของสองเรา...
เธอลืมไปแล้วหรือไงกัน...
ลืมความผูกพัน..ลืมฉัน..แล้วหรือเธอ
หน้าส่วนตัว
1067
