27 สิงหาคม 2545 09:14 น.
ดอกแก้ว
ครั้งหนึ่งฉันเองคิดว่าความรักไม่มีอยู่จริงในโลก
แต่วันนี้ฉันเพิ่งเข้าใจว่าในโลกมันมีความรัก
เยอะแยะมากมายเพียงแต่ฉันไม่เคยเปิดใจรับมันเลย
เพราะความดลัวที่งมงายฉันมาตลอดเวลาทำให้
ฉันไม่เคยรู้เลยว่ายังมีบางคนที่เขาคอยห่วงใยเราเสมอ
27 สิงหาคม 2545 09:08 น.
ดอกแก้ว
วันเวลา
ได้นำ พาทุกอย่าง
ได้นำ ทาง เรา สู่ความ รัก
ได้สร้าง ความสัมพันธ์
สองเรา ให้ต้องการ
จะเดิน ร่วมทาง ตลอดไป
เวลาเดินไป
จิตใจ เรานั้นเปลี่ยน
ต่างคน มี ทาง ที่ต่าง กัน
ถึงแม้ จะตั้งใจ
ควบคุม มันเท่าไร
แต่มัน ไม่ดี ขึ้นมาเลย
ได้มองเธอ ทุกครั้ง
ในหัวใจ ฉันยังเจ็บ
ยังคงคิด ถึงวัน เรารักกัน
แต่มันถึง วันนี้
ถึงเวลา ต้องจากกัน
ไม่มี วันเวลา นั้นแล้ว
เวลาเดินไป
ไม่เคย จะหวลกลับ
ฝากเพียง รอย ทาง
กับความ หลัง
ฉันหวัง ว่าวันหนึ่ง
แม้ใจ เราร้าวราน
เวลา จะรักษา ใจเราเอง
ได้มองเธอ ทุกครั้ง
ในหัวใจ ฉันยังเจ็บ
ยังคงคิด ถึงวัน เรารักกัน
แต่มันถึง วันนี้
ถึงเวลา ต้องจากกัน
ไม่มี วันเวลา นั้นแล้ว
เวลาเดินไป
ไม่เคย จะหวลกลับ
ฝากเพียง รอย ทาง
กับความ หลัง
ฉันหวัง ว่าวันหนึ่ง
แม้ใจ เราร้าวราน
เวลา จะรักษา ใจเราเอง...
15 สิงหาคม 2545 19:21 น.
ดอกแก้ว
ยิ่งทำเพื่อเธอเท่าไร
ทุก ๆ อย่างที่ให้ไปจึงไร้ค่า
ยิ่งรักเธอมากยิ่งทำให้หมดราคา
ฉันก็ได้แต่นั่งสมน้ำหน้าตัวเอง
คงจะพอได้แล้ว
หัวใจแผ่ว แผ่วที่เคยโดนเธอข่มเหง
จะไม่รักใครอีกแล้วนอกจากตัวเอง
เพราะไม่อยากเป็นเศษเดนหรือของตายใคร
15 สิงหาคม 2545 19:09 น.
ดอกแก้ว
บอกให้ฉันลืมเธอเดี๋ยวนี้เลยเหรอ
ใครล่ะ..จะทำอย่างนั้นได้
ก็คนเค้ารักหมดหัวใจ
จะให้ลืมได้อย่างไรล่ะ..คนดี
ให้ทำอย่างอื่นก่อนได้มั้ย - -
อย่างเช่นคิดถึงจนขาดใจไปอย่างนี้
ให้ลืมเธอ..ทำไม่ได้จริงๆ คนดี
ขอเถอะ..จะจากไปทั้งที ก็อย่าให้มีที่ต้องฝืนใจ
ที่หลบสายตาในวันนั้น
ก็กลัวหัวใจของฉันสั่นไหว
ไม่อาจจะซ่อนเร้นความรู้สึก นึกคิดภายใน
กลัวจะต้องเผยความรู้สึกทั้งใจที่มี
ไม่อยากให้เล็ดลอดไปแม้เพียงนิด
ขอแอบสบตาอย่างคนไม่สนิทเพียงเท่านี้
ถึงแม้เธอไม่สนใจใยดี
ก็ขอได้รักอย่างนี้..อย่างที่เป็น
เพียงแค่ได้มองอยู่ห่างๆ
ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกนี้จืดจางไปได้
ยังคงแอบปลื้มอยู่ทุกลมหายใจ
แม้ไม่ได้ใกล้..ก็ไม่เป็นไร คนดี
ก็ยังจะมองอยู่ห่างๆ
คอยช่วยเหลือเมื่อมีโอกาสอย่างเต็มที่
จะเฝ้ามองด้วยความห่วงใย ปรารถนาดี
ขอแค่ได้รักเธอคนนี้ไปนานนาน
เธอบอกให้ฉันรอ..
เธอเคยร้องขอให้กลับมาหา
เธอบอกฉัน..มันยังไม่ถึงเวลา
เธอบอกเสมอว่า..รักกัน
เธอขอให้ฉันมั่นใจ - -
เธอบอกเอาไว้ว่าจะเป็นอย่างนั้น
เธอกับฉัน..ในที่สุดจะอยู่ข้างกัน
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น..ฉันก็ได้แต่รอ - -
จะใช่รักมั้ย..ไม่อาจรู้
แต่ความรู้สึกที่มีอยู่ ..เหมือนจะใช่
บอกออกไปเลยดังๆ ว่ารักเธอเข้าแล้วไง
ได้ยินบ้างไหม..ที่บอกออกไปตรงๆ
จะคิดเหมือนกันบ้างรึเปล่า..
บอกเล่ากันหน่อยได้ไหม
เธอคิดกับฉันยังไง - -
รักฉันมั้ย.. หรือก็แค่ใครที่ผ่านมา
ก่อนจะรัก ก็มักจะคิดถึง
ความผูกพันมันซึ้งเกินห้ามไหว
รู้สึกดีกับเธอเกินห้ามใจ
ความรักหวามไหว เกินใจทน
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
ความรู้สึกคิดคะนึงมันเปี่ยมล้น
หรือเพราะรัก..ทำให้ร้อนรน
คิดถึงแต่เธอ..คนที่อยากร่วมทาง
จะรักแรกพบ..หรือจะพบแรกรัก
ก็ขอให้เป็นเพียงรักครั้งแรก
เพราะความรู้สึก..ไม่ได้มีไว้เพื่อแจก
หรือจะให้ใครมาแลกกลับไป
จะเกิดขึ้นได้..บางทีไร้เหตุผล
ไม่สามารถนิยามได้ถึงตัวตนยามอ่อนไหว
รัก คิดถึง หรือแม้แต่ห่วงใย
ไม่สามารถกะเกณฑ์ใดใด..ที่ให้ไปกับเธอ
จริงหรือเปล่าที่เธอรู้สึก - -
จริงหรือไม่ที่คิดนึกอย่างนี้
รักก็บอกว่ารัก อย่าประชดกับความรู้สึกที่มี
เพราะคนคนนี้ยังแคร์เธอ
ฉันยังไม่จากไปไหน
ขอให้เชื่อใจคนนี้เสมอ
คิดอย่างไรก็บอกจากใจสินะเออ..
อย่าทำร้ายหัวใจของเธอ หรือฉันคนนี้ ทางอ้อมเลย
ยามสิ้นหวัง ท้อแท้..
ไม่มีแม้ใครซักคนเคียงข้าง
เดียวดาย ลำพัง..อ้างว้าง
เปลี่ยวเปล่า รกร้าง เกินทำใจ
ขอซักคนคอยปลอบ ..
คอยมอบพลัง ยามอ่อนไหว
คอยเติมเต็ม เป็นส่วนนึงของหัวใจ
เพียงเท่านี้ ได้ไหม .. ใครซักคน
คงไม่มีอะไรยาก..
หากเธอทุ่มเทในความสามารถ
เส้นทางที่เดิน อาจมีอุปสรรคที่แสนร้ายกาจ
หากแต่ไม่ประมาท ยังคงสู้ไป
แล้วในที่สุด เธอก็ถึงจุดหมาย
ฝ่าฟันมากมาย จนชนะอย่างสดใส
ฝากมายินดี ตรงนี้ ที่หัวใจ
รอยยิ้ม พร้อมปรบมือให้ ในชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของเธอ
คืนมืด ฟ้ามืด ..อย่างนี้
ดาวสว่าง กระจ่างเต็มที่ สวยนักหนา
สะกดความเหงาได้บาง-บาง ก่อนนิทรา
ขอพรจากฟ้า ก่อนหลับตา คิดถึงหน้าคนดี..
ขอให้ใครบางคนกลับมา - -
คนที่เคยสัญญา ก่อนข้ามขอบฟ้าคนนั้น
ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน คิดถึงทุกวัน
ไม่เคยลืม แม้ผ่านพ้นคืนวัน อันยาวนาน
ไม่เบื่อใช่มั้ย?
หากจะบอก คิดถึงจากใจ ซักร้อยพันครั้ง
อย่าเบื่อเลยนะ คิดถึงเธอจริงจัง
ขอให้ได้บอกในสิ่งที่คิด อย่ายับยั้ง เลยคนดี
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
จากห้วงคำนึง ถึงหัวใจเธอ..ขณะนี้
รู้สึกไหมว่า มันเอ่อล้น ท่วมทวี ..
ความคิดถึง มันล้นปรี่ ..มีแต่เธอ
ถึงห่างกันไกลเพียงไหน
ยังคงซื่อสัตย์ต่อหัวใจ ที่ให้กันเสมอ
ไม่เผลอ แอบมองใคร นอกจากคิดถึงเธอ
ทำใจมั่นคง ไม่ละเมอ หาใคร ..
ถึงจะนานแรมปี - -
จะทำให้ได้อย่างที่ เคยชิดใกล้
จะรักและคิดถึงเธอคนเดียว ไม่เหลียวแลใคร
จนกว่าจะถึงวัน ที่เธอกลับมาใกล้ ณ ที่นี้
เวลาเปลี่ยน .. ใจอ่อนไหว
บางคนผ่าน .. สะดุดใจ ในวันนั้น
บางครั้งเก็บ .. บางคน ที่ผูกพัน
ช่างไหวหวั่น .. อ่อนตาม ยามพอใจ
ที่สุดของคนที่ถูกใจ ..
อาจจะไม่ใช่ ที่อ่อนไหวอยู่ตรงหน้า
คนข้างๆ ที่คอยใส่ใจ หัวใจดวงนี้ตลอดมา
นั่นแหละ คือคนที่คอยไขว่คว้า..มาเสมอ
ก็มันคิดถึง ..
รีบบึ่ง จากที่นึง ไปอีกที่นึง ไม่รอช้า
อยากพบเจอคนดี อยากเห็นหน้า
ไม่แปลกที่รีบมาหา ก่อนเวลาต้องเจอ
ดีใจ๊..ดีใจ
ไม่ว่าเวลาไหน ก็คิดถึงเสมอ
ขนาดพบหน้ายังต้องบอกว่า คิดถึงเธอ
หวานแหวว ไหมละเกลอ ..คนมันอินเลิฟ!
คิดถึง ห่วงหา ..
เธอจะรู้มั้ยว่า คนทางนี้อ่อนไหว
สาเหตุเพราะคิดถึงเธอ..คนไกล
ห่างสุดขอบฟ้า รำไร ไกลเหลือเกิน
คิดถึงจริงๆ จังๆ
รู้มั้ย .. เงียบเหงาลำพัง ที่ต้องห่างเหิน
คิดถึงเธอ สุดหัวใจ กลัวถูกหมางเมิน
หมั่นคิดถึงกันบ้าง ใช่เพียงบังเอิญแค่นึกถึงกัน
ถึงตัวไกล ใจยังคิดถึงเสมอ
ยังรักเธอ รอวันกลับมาหา
จะคงมั่นไม่เคยละสายตา
จะจับจ้องคอยวันเธอกลับมา..คนดี
ยามสิ้นหวัง ท้อแท้..
ไม่มีแม้ใครซักคนเคียงข้าง
เดียวดาย ลำพัง..อ้างว้าง
เปลี่ยวเปล่า รกร้าง เกินทำใจ
ขอซักคนคอยปลอบ ..
คอยมอบพลัง ยามอ่อนไหว
คอยเติมเต็ม เป็นส่วนนึงของหัวใจ
เพียงเท่านี้ ได้ไหม .. ใครซักคน
คิดถึงคืนวันที่ชิดใกล้..
คิดถึงอุ่นไอของเราสองเสมอ
อีกนานแค่ไหนถึงจะได้ใกล้กับเธอ
นับวันรอ อยากพบเจอทุกนาที
ก็ยังคงคิดถึง - -
วันหวานยังซึ้งตรึงใจถึงวันนี้
จะรอวันนั้นนะจ้ะ..คนดี
จะรอจนถึงวันที่..เราได้ใกล้กัน
จะคอยหวง ห่วงใยเสมอ - -
แม้ไม่เจอะเจอในวันเหงา
รวมทั้งความคิดถึงอีกพอทำเนา
ส่งข้ามขอบฟ้าให้เธอหายเศร้า ในวันที่เราไกลกัน
ในวันที่ ไม่มีเธอ..
ปวดร้าว น้ำตาเอ่อ นองใบหน้า
จมปรักกับ ภาพที่ทำให้มีน้ำตา
ภาพที่เธอเดินจากไปต่อหน้า กับใครอีกคน
ทำได้แค่ คิดถึงเรื่องราวเก่า-เก่า
วันที่ยังมีเพียงสองเรา อีกซักหน
เธอมีทางเดินใหม่ ปล่อยให้ฉันต้องอับจน
เดินบนทางที่สับสน .. ลำพัง
จะยอมแกล้งโง่..
ไม่ว่าจะกี่ร้อยกี่พันครั้ง
ขอแค่มีเธออยู่ข้างๆ ถึงจะไม่จริงจัง
แต่ฉันคนนี้จะยังยอม - -
เพราะอะไรน่ะเหรอ..
ก็ขอได้รักเสมอ ได้ดูแลทนุถนอม
ได้สัมผัสถึงหัวใจอย่างแท้จริง ที่เธอยินยอม
เพราะแค่ความหลงใหลจอมปลอม..ฉันไม่ต้องการ
ลืมยาก..ลืมเย็น
แค่คนเลือดเย็นหนึ่งคน..ทำไมลืมไม่ได้
ที่สำคัญ ฉันก็ไม่ได้มีค่าอะไร
ไร้ซึ่งความหมายในสายตาเธอ
จะต้องแคร์อะไร
แค่เดินจากมาเวลาเธอเผลอ
อยู่ต่อไป เพื่ออะไร ก็แค่ของตายของเธอ
คิดให้ได้..ชีวิตจะดีกว่านี้เยอะเลย
11 สิงหาคม 2545 20:40 น.
ดอกแก้ว
ไขว่คว้าเข้าไปหาความรัก
นับวันให้เข้ามาทายทักถามหา
อยากมีความรักแท้จริงผ่านเข้ามา
หล่อเลี้ยงซับคราบน้ำตาให้หมดไป
ช่วยชุบจิตใจให้เข้มแข็ง
เป็นเครื่องป้องกันความอ่อนแรงหวั่นไหว
ความรักแท้จริงจะเป็นเครื่องป้องกันภัย
พร้อมทั้งกู้ชีวิตที่สดใสกลับคืนมา
ทุกสิ่งทุกอย่างยังเหมือนเดิม
แต่เปลี่ยนที่ไม่มีเธอคนเดิมอยู่ตรงนั้น
ที่นั่งที่เดิมที่เคยมีเธอไว้ผูกพันธ์
ตอนนี้ที่นั่งตรงนั้นไม่มีเธอของฉันอีกต่อไป
ใจฉันยังเหมือนเดิม
ที่ให้มีเพียงเธอเข้ามาเติมความรักได้
คนนี้คนเดิมไม่เปลี่ยนไป
ใจ...ไม่ให้ใครคนใหม่เก็บไว้รอเธอคนเดิม
สักกี่ฟ้ากี่เขาที่เราห่าง
สักกี่ทางทอดยาวให้ร้าวไหว
สักกี่น้ำทอดว้างให้ห่างไกล
สักกี่ไมล์ทอดถอนให้รอนราน
สักกี่คืนจะคืนกลับจะรับขวัญ
สักกี่วันหวั่นไหวจะคลายหวาน
สักกี่ท้อกี่หมองต้องทนทาน
อีกสักกี่ราตรีกาลต้องเดียวดาย
กี่จดหมายเท่าไหร่หนอจะพออ่าน
กี่คำหวานกี่โทรถึงจะซึ้งไหว
กี่ความฝันกันหนอจะพอใจ
สักกี่ใจจะพอซึ้งคิดถึงเธอ