25 กันยายน 2545 18:06 น.
ดอกเห็ด
แม้ว่าเธอไม่เคยสนใจ
แต่จงรู้ไว้ว่ามีใครเขาห่วง
แม้บางครั้งฉันอาจเคยหวง
แต่ไม่เคยหลอกลวงให้ใครชำ้ใจ
อยากให้นึกถึงกันบ้าง
ยามเธออ้างว้างไร้ใครเคึยงใกล้
ยังมีฉันคนนี้ที่คอยห่วงใย
อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเธอเลย..คนดี
23 กันยายน 2545 10:34 น.
ดอกเห็ด
อยากหลบหน้าเขาสักพัก
อยากหลบไปพักหัวใจสักหน่อย
ในความรู้สึกของคนที่คอย
มันช่างน้อยใจและเสียนำ้ตา
ไม่อยากเห็นหน้าเธอ
ไม่อยากเพ้อหัวใจให้ฝันหา
ตลอดเวลาที่ผ่านใจฉันปวดร้าวเกินพรรณนา
ไม่อยากพบเจอสายตาเย็นชาของเธอ
23 กันยายน 2545 10:30 น.
ดอกเห็ด
จากนี้ไปเขาคงไม่โทรหา
ก็พอรู้สาเหตุว่ามาจากไหน
ความหวังดีมากเกินเพื่อนที่ไห้ไป
รู้บ้างไหมว่าตัวเขาไม่ต้องการ
ตัวเราเองก็ไม่ได้สวยน่ารัก
น่าจะหักห้ามใจได้แล้วหนา
ขืนทนไปก็ได้แต่ทรมา
หยุดเถิดหนายังไงเขา...ก็ไม่ต้องการ
23 กันยายน 2545 10:27 น.
ดอกเห็ด
วันนี้เขามองมา...
ด้วยสายตาเฉยชาและเมินเฉย
ความหวังดีที่ให้ไปถูกละเลย
เพราะเธอไม่เคยมีใจมอบให้กัน
ตัวฉันนั้นคงไม่ดีพอ
ถูกแล้วหละหนอ ถ้าเขาจะเมินหมาง
ใจหนึ่งดวง ดวงนี้ที่บอบบาง
คงเดินได้แค่ครึ่งทางของใจเธอ
23 กันยายน 2545 10:22 น.
ดอกเห็ด
.......ฮ้าว..ง่วงนอนจัง...
ใจจริงก็อยากตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน
ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงอยากนอน
อยากหาหมอนหนุนนอนสักใบจัง
...แอบหันไปมองเธอ...
ตาฉันเบลอๆไม่รู้ใช่เธอหรือเปล่า
มองไปมองมาแอบเห็นเธอเข้า
โถ..พี่บ่าวหลับสบายเชียว