23 กันยายน 2545 10:22 น.
ดอกเห็ด
.......ฮ้าว..ง่วงนอนจัง...
ใจจริงก็อยากตั้งใจฟังที่อาจารย์สอน
ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงอยากนอน
อยากหาหมอนหนุนนอนสักใบจัง
...แอบหันไปมองเธอ...
ตาฉันเบลอๆไม่รู้ใช่เธอหรือเปล่า
มองไปมองมาแอบเห็นเธอเข้า
โถ..พี่บ่าวหลับสบายเชียว
23 กันยายน 2545 10:18 น.
ดอกเห็ด
ตอนนี้เธอกำลังคิดถึงใครอยู่
เธอคงไม่รู้ว่ามีใครเขาห่วงหา
ตลอดเวลาที่ผ่านใจฉันมีเธอเสมอมา
เธอคงไม่รู้มั๊งว่ามีใครเขาคอย
วันนี้เห็นเธออีกแล้วหละ
ปลอบใจซะนะเพราะเขาไม่แลเหลียว
เวลาผ่านไปเขาไม่เคยแคร์เลยซักครั้งเดียว
หัวใจเลยห่อเหี่ยวเพราะความเหงาใจ
21 กันยายน 2545 09:50 น.
ดอกเห็ด
ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่มีมุมมองมุมเดียว
ที่เรียกว่าถูกหรือผิด
..ดี-ไม่ดี..
ไม่ได้มีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง
มองมุมนี้ผิด มองอีกมุมกลายเป็นถูก
การจะมองอะไรเป็นกลางนี้ยากนัก
เพราะไม่รู้ว่าตรงกลางจริงๆอยู่ที่ไหน
..มองที่สุดทาง ง่ายกว่า...
21 กันยายน 2545 09:40 น.
ดอกเห็ด
ทำได้แต่มองเธออย่างนี้
รู้ไหมคนดีมีใครเขาหวั่นไหว
ทุกครั้งที่เจอหัวใจแทบวาย
คิดไปเองมากมาย เพียงคนเดียว
รู้ว่าเธอไม่เคยชอบ..
ทำได้แต่ปลอบหัวใจไปอย่างนี้
เจอทีไร ก็ชำ้ใจทุกที
เพราะคน-คนนี้ เธอไม่เคยเหลียวแล..
21 กันยายน 2545 09:36 น.
ดอกเห็ด
เลิกคิดถึงเขาได้ใหม
ใจนะใจใยเจ้าไม่ยอมอ่อนล้า
รู้ทั้งรู้เขาไม่เคยมีรักให้มา
กลายเป็นคนไร้ค่าไปแล้วนะใจ
เขามีคนอื่น...
แล้วใยยังฝืนรักเขาอีกหนา
ใจเจ้ากรรมเจ้าทำให้ฉันมีนำ้ตา
รักที่ไม่มีค่า ใครเขาจะต้องการ