26 พฤษภาคม 2549 22:10 น.

ยอมจำนนฟ้าดิน...

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

อยากต่อว่าฟ้าดิน...ที่พาเธอเข้ามา
ให้ฉันได้เห็นหน้าให้เธอได้รู้จัก
ส่งเธอมาพบให้เธอมารัก
ทั้งที่ฟ้าน่าจะรู้หนัก...ว่ามันสายไป

รู้ทั้งรู้ว่ายังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์
ที่จะคิดหวังคิดฝันใฝ่
อยากถามว่าส่งเธอมาทำไม
เพื่ออะไรหรือฟ้า...ตอบข้าที

ให้เธอเจอกับฉัน
ทั้งที่มันสายไปอย่างนี้
ฉันรู้...เธอเจ็บเท่าไหร่เข้าใจดี
กับความหวังที่ไม่มีทางจะเป็นจริง

ขอโทษ...และขอบคุณ
กับที่เธอลงทุนทำให้ฉันมาทุกสิ่ง
หัวใจ...และความรู้สึกฉันจะไม่ละทิ้ง
แม้ในความจริง...เราจะรักกันไม่ได้ก็ตาม


				
26 พฤษภาคม 2549 20:50 น.

รางวัลปลอบใจ...

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

...เมื่อเธอนั้นไม่ได้รักกัน
ฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไรไปกว่านี้
ไม่พอใจก็บอกมา...คนดี
จะไปกับเขาทั้งทีอย่าให้มันค้างคา
...ถ้ารักคือการแข่งขัน
ไม่จำเป็นต้องมีรางวัลปลอบใจดีกว่า
เลือกใครที่หนึ่งก็ให้ไป...ให้มันร้างลา
อย่ามาทำเป็นว่าฉันมีค่า....ต่อไป
...บอกเลิกมาคำเดียวก็จบ
แล้วเชิญไปคบเขาคนใหม่
ทนไม่ได้หากเป็นคนสำรองของใคร
ยอมเจ็บใจ...แค่นี้...เมื่อฉันดีไม่พอ
				
26 พฤษภาคม 2549 07:26 น.

ขอ...(ได้ไหม)

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

...ขอเป็นที่ปรึกษาเวลาเหงา
ขอเป็นเงายามเธอนั้นเหนื่อยล้า
ขอเป็นดอกไม้ที่เธอมองแล้วสบายตา
ขอเป็นท้องฟ้า...ให้เธอแหงนหน้ามองแล้วสบายใจ
...ขอเป็นนกส่งเสียงกล่อมยามเธอป่วย
ขอเป็นตัวช่วยหากมีอะไรสงสัย
ขอเป็นสายลมหากเธอต้องการความอุ่นใจ
ขอเป็นแสงไฟยามที่เธอมืดมน
...ขอเป็นสายฝนเย็นฉ่ำยามเธอร้อน
ขอเป็นหมอนให้หนุนยามหมองหม่น
ขอเป็นคนแรกที่เธอคิดถึงยามทุกข์ทน
ขอเป็นคนชิดใกล้...ในใจเธอ
				
24 พฤษภาคม 2549 21:47 น.

เธอ...กับเขา

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

...ขอบคุณความรู้สึกดีๆ
ที่เธอมีให้ตลอดมา
ขอบคุณทุกวันเวลา
ที่เธอเดินมา...เคียงข้างกัน
...ฉันรู้
เธอหวังใช้เวลาที่มีอยู่...กับฉัน
แต่มันเป็นไปไม่ได้...เรามันต่างกัน
เธอและฉัน...ก็รู้อยู่แก่ใจ
...ฉันมีเขาในใจเสมอ
คงไม่อาจเปลี่ยนไปรักเธอ....ได้
ไม่อยากให้ความหวังใคร
เมื่อผลสุดท้ายคำตอบคือ...ไม่มีทาง
...เจ็บกับความจริงตรงนี้
ดีกว่าตอนจบที่มีแต่ความอ้างว้าง
เราสองคนไม่อาจร่วมทาง
...เพราะฉันรักเขาที่อยู่เคียงข้าง...ไม่มีทางเปลี่ยนใจ

				
21 พฤษภาคม 2549 20:08 น.

เมื่อเรา...ต้องห่างไกล

ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว

เธอ...เดินออกไปจากฉัน
เรา...จบกันแค่นี้ใช่ไหม
หรือ...เพียงเธอต้องการทำใจ
อะไร...ที่ทำให้เราต้องร้างลา

เจ็บ...ต่างคนต่างก็เจ็บ
เก็บ...ความรู้สึกที่โหยหา
ปล่อย...ให้น้ำตาไหลมา
หยุด...หันหน้าเข้าหากัน

แล้ว...ทำไมเมื่อใจรัก
ไม่...หยุดพักแล้วหันหน้า
ปรับ...ความเข้าใจกันดีกว่า
เพื่อ...ให้ความรักเรากลับมา...เป็นดั่งเดิม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว
Lovings  ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว
Lovings  ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว
Lovings  ดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดอกหญ้า...กับฟ้าหนาว