9 ธันวาคม 2549 16:37 น.
ดอกฝัน
ตอนจบ
อากาศที่หนาวเหน็บ ทำให้นางแดงต้องคุดคู้ตัวสั่นเทา
แต่ความหนาวในยามนี้ไม่อาจทำลายความคิดถึงลูกของมันได้
มันคอยชะเง้อคอดูลูกของมัน สองเท้าปีนป่ายรั้วประตู
เพื่อที่จะมองดูลูกของมัน ได้ถนัดชัดเจนขึ้น
โชคร้ายไม่ได้เกิดกับมันเสมอไป ครู่ใหญ่มันได้ยินเสียง
ลูกของมันร้อง คนใช้คนเดิมคลายโซ่จูงมันมาให้ลูกกินนม
..........................................
ชีวิตมันเป็นเช่นนี้จนถึงวันที่มันต้องพรากจากลูก
คณะละครสัตว์มาดูลูกหมาทั้งสองตัว ชายเจ้าของคณะละครสัตว์ จับมันใส่กรงขัง
แยกต่างหาก สัตว์ในกรงแต่ละชนิดถูกจับแยกจากกัน
ดำและดาวตะกุยกรงน้ำตาไหลพรากไม่ต่างจากนางแดงเลย
.........................................
จากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปีที่นางแดงเฝ้าคอยหวังว่าลูกของมันจะกลับมา
ตอนนี้นายบ้านหลังใหญ่ได้ยกมันให้แก่เด็กหญิงที่อยู่ถัดไปอีกซอย
ด้วยเห็นว่าเลี้ยงนางแดงไว้ก็เปลืองข้าวสุก............
เด็กหญิงคนนี้มอบความรักและดูแลเอาใจใส่มันอย่างดี
แต่ก็ไม่สามารถหหยุดความคิดถึงนายและลูกได้
ดังนั้นมันจึงผ่ายผอมลงทุกวัน
เด็กหญิงบอกกับพ่อของเธอว่าจะพามันไปดูละครสัตว์
......................................
เรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นนางแดงตะโกนเห่าเสียงขรม
เมื่อมันเจอลูกของมันอีกครั้ง มันแอบไปหลังโรงละครสัตว์
มีคนเห็นมันแต่ช้ากว่าเมื่อนางแดง
ได้ช่วยลูกๆของมันออกมา ทั้งสามชีวิตวิ่งไม่คิดชีวิต
เพื่อให้พ้นการจับกุม โชคเข้าข้างมันอีกครั้ง
เมื่อมันซุกตัวหลบในกระบะของเก่าของรถซาเล้งคันหนึ่งที่จอดในย่านนั้น
.................................................
หมาทั้งสามตัวหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนและพบว่ามันได้กลับมาหานายเดิม
ของมันอีกครั้งหนึ่ง นายดีใจมากและเลี้ยงดูมันอย่างดี แม้วันนั้นนายจำใจทิ้งมันแต่ขณะนี้นายสามารถที่จะเลี้ยงมันและลูกได้
..................................................
ในทุกครั้งที่ออกจากบ้านไปเก็บของเก่าขายคนในละแวกนั้นจะเห็นภาพอย่างชินตาที่จะมีหมาสามตัวติดตามนายของมันอย่างเบิกบานไปบนถนนต่างๆในละแวกนั้น
25 พฤศจิกายน 2549 14:44 น.
ดอกฝัน
ตอนที่1
วันหนึ่งในฤดูหนาว นางแดงตกลูกในเรือนของเจ้านายมัน เศรษฐกิจแบบนี้นายไม่สามารถเลี้ยงมันและลูกไหว เขาจึงจับมันและลูกน้อยอีกสองตัว เขาตั้งชื่อมันว่าดำกับดาวใกล่องปั่นจักรยาน จากซอยหนึง่ไปยังอีกซอยหนึ่งซอยแล้วซอยเล่า จนมาถึงบ้านใหญ่โตหลังหนึ่ง นายหันมามองมันและลูกๆน้ำตาคลอก่อนจะพูดว่า "แกคงมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่กับฉันเป็นแน่ ก่อนบรรจงวางกล่องนั้นลง
กดกริ่งและจากไป สักครู่มีคนมาเปิดประตูดูนางแดงและลูกๆก่อนกระหืดกระหอบวิ่งไปบอกผู้เป็นนายว่า "ใครไม่ทราบเอาหมามาปล่อยที่หน้าบ้านค่ะ"
นายผ็ชายตัดบทว่า "มีหมากี่ตัวล่ะ เธอตอบกลับไปว่า"สามตัวค่ะ เป็นแม่หนึ่งตัวกับลูกอีกสองตัวค่ะ" "อืมดีจริง คณะละครสัตว์ของเพื่อนฉันกำลังต้องการหมาเอาไปฝึกอยู่พอดีเลยเชียว" คนรับใช้ผู้นั้นถามผู้เป็นนายว่า "จะให้จัดการอะไรกับหมาพวกนี้ล่ะคะ" "ลูกมันสองตัวเอาใส่กรง ส่วนแม่ของมันล่ามโซ่ไว้หน้าบ้านนั้นแหละ"
หน้าส่วนตัว
1333
