30 ตุลาคม 2549 14:23 น.
ดอกบัว
เราเจอกันวันที่ฟ้าเปลี่ยนสี
ให้เจ็บเศร้าร้าวฤดีใจหมองไหม้
ต้องตัดใจลาจากพรากกันไกล
ความสัมพันที่ให้ต้องเปลี่ยนแปร
เราเจอกันสายเกินจะสานใย
ให้หัวใจสองดวงมาโลดแล่น
สื่อสารรักปักทรวงไร้พรมแดน
กุมเกาะเกี่ยวคล้องแขนเป็นแฟนกัน
เพราะเราคือความต่างระหว่างใจ
พรหมลิขิตขีดให้แค่ความฝัน
จะนอกเหนือเกินกาลสานสัมพัน
เธอและฉันต่างวัยจะใฝ่ปอง
โปรดเข้าใจตัวฉันจะฝันฝืน
อย่าให้ยื่นความทุกข์กับเราสอง
ไม่ถูกต้องสองเราตามคันลอง
คะนึงตรองต้องตัดสลัดใจ
มองคนที่เขาดีกว่าตัวฉัน
ไม่มีแบ่งชนชั้นให้หวั่นไหว
คนคู่ควรกับเธอก้าวกันไป
ให้ชีวิตสดใสและมั่นคง
ฉันจะยืนมองเธออยู่ตรงนี้
กำลังใจที่มีจะหยิบส่ง
จะสวดมนต์ขอพรเทพทุกองค์
ให้ชีวิตเธอมั่นคงตลอดไป
26 ตุลาคม 2549 19:01 น.
ดอกบัว
บอกกันตรงๆ
มันก็คงไม่เจ็บเท่าไร
ดีกว่าจะปล่อยให้เกิดคำถามในหัวใจ
ให้ฉันคิดไปต่างๆนาๆ
เมื่อเธอมีคนอื่น
ก็ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องมาหา
เพียงสักหยด ของน้ำตา
ฉันจะไม่ให้เธอได้เห็นมัน
บอกกับฉันนะคนดี
เผื่อบางทีใจที่มีจะไม่เจ็บไปมากกว่านั้น
แค่บอกว่า อยากจะเลิกลากัน
แค่นั้น มันไม่ยากเลย
17 ตุลาคม 2549 10:57 น.
ดอกบัว
คนดี....
เธอมักจะเรียกฉันอย่างนี้เสมอ
วาดหวังกับฉันเลิศเลอ
เถอะนะ เพียงแค่เธอเผลอใจ
คิดดีแล้วหรือ...
ว่าฉันคือคนที่เธอฝันใฝ่
ฉันอาจไม่ดีอย่างที่เข้าใจ
จะดีมั้ย ถ้าให้คิดอีกครั้ง
หากได้คำตอบ
จะรักจะชอบหรือไม่หวัง
สำหรับฉันไม่มีวันเกลียดชัง
ก็เรายังเป็นเพื่อนกัน...เสมอนาน
13 ตุลาคม 2549 16:03 น.
ดอกบัว
ค่อยฝึกเขียนเรียนอ่านประสานช่วย
จะอำนวยใฝ่ฝันสรรค์คำหนุน
มิมีใครเชี่ยวชาญหมั่นเจื้อจุน
เพิ่มการุณย์กันหน่อยค่อยผูกพัน
ความสัมพันธ์มั่นหมายในกลอนกาพย์
มิได้หยาบล่วงเกินจนเกินกั้น
ด้วยไมตรีที่ช่วยอำนวยกัน
แต่ละวันมั่นเหมาะเสนาะความ
มิเคยเห็นแต่เป็นเช่นดังเพื่อน
วันต่างเคลื่อนกันไปไม่อาจห้าม
ฝากความรู้ความคิดจิตนิยาม
ต่างไถ่ถามสุขทุกข์ปลุกปลอบใน
นี้คือเพื่อนต่างวัยใจแตกต่าง
แต่จัดวางเข้าได้ไม่หักโค่น
ต่างศึกษาอักษราละหยาบโลน
อาจจะโดนใจดำบางคำจา
4 ตุลาคม 2549 12:59 น.
ดอกบัว
ไม่มีฟ้าดาวพระจันทร์เพื่อฝันถึง
เหมือนคนปลีกวิเวกอุเบกขา
สรรพสิ่งยาวนานที่ผ่านมา
ถึงเวลาย่อมดับหรือลับไป
เพียงวันนี้มีลมหายใจอยู่
ต้องต่อสู้โชคชะตาอย่าอ่อนไหว
ชนะแพ้บ่งชี้กันที่ใจ
อยู่ที่ใครเข้มแข็งแสดงเป็น
สิ่งปรุงแต่งใดใดในโลกนี้
ดูให้ดีเวียนไปมองไม่เห็น
เหมือนชีวิตของคนเมื่อวายปาน
ย่อมสลายไปตามกาลเวลา
มาตั้งจิตคิดสร้างกุศลไว้
เพื่อนำไปติดตัวสู่ภพหน้า
ภพต่อไปไม่รู้โชคชะตา
จงรีบมาสร้างสมผลนำไป
สร้างไว้เถอะไม่สายที่จะทำ
ผลของกรรมความดีมีเก็บไว้
ความรู้สึกของใจสุขสบาย
ผลสุดท้ายให้ลูกหลานได้เจริญ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
หน้าส่วนตัว
971
