25 กรกฎาคม 2552 20:42 น.
ดอกบัว
ราตรีนี้มีดาวพร่างพราวแสง
ส่องแสดงพลังวาวไสว
จากฟากฟ้านภาเฉิดไฉไล
ฉายแสงพรายกรีดกรายฟากฟ้านั่น
เหมือนข้างในห้วงใฝ่หทัยหวาน
เธอเกี่ยวพันสถิตย์ปรายหยาดขวัญ
ถวิลวาดรามฤทธิ์คิดถึงวัน
สองดวงใจเธอฉันสวรรค์เคียง
พราวอยู่ในอารมณ์รักเรียงร้อย
หอมอยู่ทั่วเวิ้งปรอยดุจเป่งเสียง
ดาวกระพริบวิบไหวให้สำเนียง
ดุจเธอเคียงข้างฉันรังสรรค์พราว
บรรจงแต่งท้องฟ้าดาราพลัน
ระหว่างวันเปลี่ยนแปลงแห่งวัยสาว
เก็บรู้สึกผนึกไร้แวววาว
สาวรู้ซ่อนสกาวดุจดาวดวง
เผยเพียงรอยยิ้มงามจากความคิด
ยิ้มที่ปิดความคิดไร้สิทธิ์หวง
หวานในห้วงเสน่หาอย่างล้าทรวง
รักในห้วงความฝันอาจหันไป
ชุดเอยชุดสีขาวของสาวหนึ่ง
ชุดซึ่งสาวแสวงหากว่าชุดไหน
ชุดเจ้าสาวพิสุทธิ์กว่าชุดใด
เสมือนฟ้ามอบมาให้อย่าใช้เปลือง
เจ้าสาวยอมพร้อมใจชีวิตใหม่
ชีวิตใครเป็นสุขอยู่ทุกเรื่อง
ชีวิตรักหวานละมุนมิขุ่นเคือง
ชีวิตเรืองประทิปกว่าผู้ใด
ความใฝ่ฝันสีขาวของสาวหนึ่ง
สาวยังไม่ลึกซึ้งจึงหวั่นไหว
สาวยังสาวรุ่นนักจึงหนักใจ
สาวเป็นสาวสมัยจึ่งไม่ทน
หากสาวคือความหอมแห่งอ้อมฟ้า
ดวงดาราเหมือนชีวาในหน้าฝน
โอบล้อมสาวให้พราวท่ามสกล
เพื่อเป็นคนน่าชมอย่างสมบูรณ์
25 กรกฏาคม 2552
ดอกบัว
24 กรกฎาคม 2552 15:08 น.
ดอกบัว
กลบทพจน์สรรค์ คณจันทร์รุจี
ฉายแสงแจรงศรี ฤดีขับขจร
ดาราจรูญรุ่ง จรุงทิฆัมพร
จรัสบรรจถรณ์ ประดับพสุธา
จารจดจรดใจ ไผทผ่องโสภา
สานสืบกานท์สง่า องค์อ่าพันอาภรณ์
ธาราลำธารสินธุ์ รวยริน ณ.ดงดอน
รวยรื่นท่ามสาธร ซอกซอนสู่พงไพร
ฉ่ำชื่นรสสุคนธ์ ยามยลช่อชไม
ท่ามเคียงดาวกระจาย กรีดกรายขจรวัลย์
แดนสรวงวลีพราย สยายพราวแพรพรรณ
หฤทัยแย้มขวัญ จำนรรจ์พรรณณา
ผลิช่อรักสราญ ณ ลานวัลย์มาลา
เฉิดฉายชื่นพรรษา อุราพริ้มประกาย
ประพันธ์ฉันทลักษณ์ มิสลักกายใน
พิสุทธิ์บ่ไสว แค่ใจพลิ้วรำพัน
24 กรกฏาคม 2552
ดอกบัว
22 กรกฎาคม 2552 21:37 น.
ดอกบัว
เพ็ญสกาวพราวแสงแกล้งมรุ
เด่นดำรูกระจ่างกลางฟากฟ้า
ส่องแพรวพราวกล้าแกร่งดุจธาดา
ลิขิตฟ้าบรรเจิดเพริศถมา
แสงดาวน้อยต้อยต่ำมิล้ำเลิศ
มิบังเกิดแวววาวดาวคุณค่า
มิอาจแจ่มบรรเจิดเกิดศรัทธา
แค่คุณค่าแสงดาวพราวกลางเพ็ญ
หากแสงดาวพราวแจรงคิดแข่งจันทร์
รอเมฆผันลอยแปรบังเดือนเด่น
ลำพังดาวล้านดวงพวกพ่วงเกณฑ์
ย่อมยากเย็นแข่งบุญญาเจ้าราตรี
แต่แสงดาวพราวเด่นเพ้นประดับ
คอยขยับเวหาสกาวศรี
แต้มอัมพรงดงามวาวรุจี
เมทินีประไพโสภนา
ดุจต้นไม้มีใบไม่มีดอก
มิงามงอกพวงพุ่มแต่งแหล่งหล้า
คงประหนึ่งเดียวดายท่ามสายตา
เหมือนตัวยาขาดสารวิตมิน
ดั่งเมืองแมนแดนสรวงรวมพวกผอง
ทั้งเทเวศร์ประคองในท้องถิ่น
เทพธิดาฟ้อนรำท่ามเมืองอินทร์
ลำนำพิณแผ่วหวานบรรเลงเพรง
ทุกทุกอย่างผสานหว่านผสม
อย่างเกลียวกลมแช่มช้อยร้อยบรรเลง
พิณปี่พาทย์คลอเคล้าอย่างครื้นเครง
ร่วมบรรเลงขับกล่อมหลอมหทัย
เหมือนท้องฟ้าไร้สิ้นแสงดาวพร่าง
ก็มิต่างนวลเพ็ญสลดไฉน
เพ็ญโดดเดี่ยวฟ้าทึมมิไฉไล
หากสิ้นไร้ดาวพรายประดับฟ้า
22 กรกกฎาคม 2552
21.37
ดอกบัว
17 กรกฎาคม 2552 19:20 น.
ดอกบัว
รุ่งอรุณอุ่นไออุทัยแสง
รังสีทองแสดงท้องฟ้าสาง
อุษาโยคโลกเรืองรองหมองจาง
น้ำค้างพรางแพรวพราวผ่องอำไพ
พวงบุปผาพยับขยับกลีบ
พลาหกยกคลี่คลายไสว
วิหคร้องก้องพนาในป่าไพร
เอื้องน้อยไกวแรงลมพรมธารา
สายลมเช้าโชยชื่นระรื่นจิต
มวลดอกไม้บูชิตตระการฟ้า
ธารธารารวยรินกลิ่นโชยมา
แทรกอุษารื่นรมย์สมฤดี
ดุจโอสถรุ่งสางตามทางแสง
เจิดแจรงโปรยปรุงรุ่งดิถี
ความงามงดสดสวยด้วยปันพลี
ธารธานีถิ่นนี้มณีจรูญ
คืออักษรอ้อนคำนำขยาย
ทั่วทิศาบ่คลายหายสาบสูญ
จรรโลงโลกบ่มเพาะเสนาะกูล
ดั่งสวรรค์จำรูญพูนปรีดา
เสมือนพิณบรรเลงเพรงขยับ
ระยับแย้มแต้มพรายสร้อยภาษา
บรรเลงคีตะการกลั่นปัญญา
ร้อยภาษาสืบทอดเยาวชน
สมัยนี้วิทยาก้าวหน้าไกล
สยามรัฐอำไพทั่วทุกหน
สวนอักษรออนไลน์ทั้งสกล
เยาวชนด้นนัคราสังขิต
ส่งต่อรุ่นต่อรุ่นพิสมัย
ชัชวาลเกรียงไกรในลิลิต
ภาษาสื่อภาษาตราสถิตย์
วสุธาโสภิณมลังเมลือง
ดอกบัว
17 กรกฏาคม 2552
15 กรกฎาคม 2552 20:05 น.
ดอกบัว
ร้อยมาลาช่อสวยด้วยไม้หอม
พวงพะยอมมงกุฏพฤกษาสวรรค์
พันเกี้ยวเก้าล้อมรอบไหมเถาวัลย์
ลดาวัลย์มาลัยไพรพรหมอินทร์
ราชพฤกษ์สีเหลืองดอกเอื้องสร้อย
บรรจงสอยอุบะสมถวิล
บุหงางามรอบกรอบอรพินท์
อินทนิลช่อม่วงควงจันทร์แดง
ผกากรองปรองดาวขาวสะอาด
เพ็ญพิลาสบริสุทธิ์ผุดพรายแสง
กลุ่มไม้หอมรอบลายปลายดัดแปลง
ช่อตกแต่งรอบกรอบพันธ์อันญา
พิมพ์ประภัสสร์วาดเงาดาววงเดือน
งามเกินงามเสมือนเถาบุหงา
อรชรอ่อนเอนอภิญญา
ลักขณาพริ้มเพราพราวพฤกษ์ไพร
พนาสัณฑ์สายพันธ์มวลมาลี
บรรเจิดสีเสกสรรพันไสว
ผลิช่อม่วงพวงครามยามแกร่งไกว
เฉิดไฉไลพลิ้วไหวไกวขบล
สายธารารวยรินมิสิ้นสาย
ยังไหลหลั่งเรื่อยไปตามไพรสณฑ์
ชุ่มชื่นหนักชอุ่มท่ามสกล
มาลาท้นทวีศรีนาพันธ์
ดอกบัว
15 กรกฏาคม 2552