19 มิถุนายน 2549 16:04 น.
ดอกบัว
กระแสชลวนเชี่ยวเรือเลี้ยวลด
ดูค้อมคดขอบคุ้งคงคาไหล
แต่สายชลเจียวยังวนเป็นวงไป
นี่หรือใจที่จะตรงอย่าทุกข์ทน
เพราะใจนั้นชอบคิดเป็นนิจสิน
ในเรื่องกินเรื่องกามความสับสน
เดี๋ยวเรื่องรักเรื่องใคร่ดุจไฟลน
เดี๋ยวกังวลว้าเหว่คิดเรรวน
อดีตคือตะกอนที่นอนก้น
เราทุกคนต้องมีสุขทุกข์ร่วม
เหมื่อนดุมวงกงเกวียนอันเวียนไป
อย่าโทษใครนี่เพราะกรรมจึงจำเป็น
ประการหนึ่งซึ่งขาดพระศาสนา
ทั้งโลกาเกิดทุกข์จึงยุคเข็ญ
ซึ่งจะกลับดับร้อนให้ผ่อนเย็น
ก็ต้องเป็นไมตรีปรานีกัน
15 มิถุนายน 2549 19:52 น.
ดอกบัว
ท้องฟ้าสีสวยงาม
ทะเลครามสีสดใส
จะเก็บรักไว้แนบใจ
จะฝากกายไว้แนบกัน
เราจะมีความรักอุ่นละมุน
จะมีฉันกับคุณในความฝัน
ใจฝากใจไว้คิดถึงกันและกัน
ไม่มีวัน ไม่มีใคร มาลบเลือน***
15 มิ.ย 49
8 มิถุนายน 2549 14:52 น.
ดอกบัว
ไม่มีกล่องของขวัญผูกโบว์
ไม่มีสิ่งโก้เก๋มอบให้
เป็นเพียงบางสิ่งที่จริงใจ
และได้เลือกสรรมาอย่างดี
ก็หวังว่าจะชอบ
เลยนำมามอบให้แบบนี้
หวังว่าคงถูกใจ....คนดี
เพราะฉันก็แค่นี้มีให้เธอ
เป็น....หัวใจง่ายๆ
คล้ายๆว่ามันจะเพ้อ
จึงนำมามอบให้กับเธอ
รับไว้นะเออ...จะขอบคุณ...*
30 พฤษภาคม 2549 13:15 น.
ดอกบัว
เธอจากจร หมอนหมิ่นถิ่นกำเนิด
สุดประเสริฐ รับใช้พรมแดนสยาม
จากพ่อแม่ พี่น้องและนงคราญ
ไปต่อต้าน ไพรมารของแผ่นดิน
เธอปฏิบัติ หน้าที่รักษาชาติ
ใจองอาจ หาญกล้าเป็นอาจิณ
ช่วยเหลือชน ทุกเผ่าไม่ถวิล
จิตยึดถือ หน้าที่ช่วยเหลือกัน
บางครั้งนอน กลางดินกินใบไม้
ไปทั่วถิ่น เหนื่อยกายยอมฝ่าฟัน
ให้ประเทศ เขตไทยพ้นภัยพาล
ใจยึดมั่น ปกป้องเขตแดนไทย
เราแนวหลัง คำนึงถึงดวงจิต
ยังเพ้งพิศ ส่งใจเฝ้าห่วงใย
จงแคล้วคลาด ปราศจากปลอดภัยพาล
พร้อมก้มกราบ พื้นดินช่วยคุ้มครอง
26 พฤษภาคม 2549 15:30 น.
ดอกบัว
ไม่ต้องส่งสายตาหมางเมิน
ไม่ต้องทำเป็นเดินหลบหน้า
ไม่ต้องแสดงท่าทีเฉยชา
และ ไม่ต้องแกล้งมาพูดจาให้เจ็บใจ
เพราะ ฉันไม่แคร์เธออยู่แล้ว
ไม่ต้องส่งแวว ว่ามีใครใหม่
อยากจะไปใช่ไหม ก็เชิญไป
ฉันไม่ขอรั้งใจที่หลอกลวง