8 สิงหาคม 2549 17:23 น.
ดอกบัว
ก่อนท่านนอน หลับไป ในคืนนี้
ขอจงตั้ง ดวงฤดี ไว้ให้มั่น
คิดถึงกุศล ผลดี ที่ผูกพัน
จิตตั้งมั่น แน่วแน่ แล้วแผ่ไป
แผ่เมตตา ทั่วไป ให้คนอื่น
จิตรักชื่น เกลียดชัง แต่ครั้งไหน
ขอให้เขา ได้ดี มีสุขใจ
อย่าหวั่นไหว แม้อมิตร ที่คิดชัง
แล้วใจเรา จะสบาย คลายเร่าร้อน
เพราะจิตผ่อน คลายเครียด แต่หนหลัง
อนีฆา สุขี อัตตานัง
ห่างทุกขัง ก็เพราะจิต คิดดีเอย @*
3 สิงหาคม 2549 19:14 น.
ดอกบัว
อันพระคุณแม่นั้นแสนบรรเจิด
สุดประเสริฐสูงส่งทรงคุณค่า
เหนือแผ่นฟ้า ชลาสินธ์ สิ้นพสุธา
สุดพรรณนาปานเปรียบมาเทียบทัน
ยามลูกเข้าสู่ครรภ์จนวันคลอด
กว่าจะปลอดภัยพาแทบอาสัญ
แม่ทนทุกข์ทรมานสารพัน
ขอลูกนั้นอยู่รอดปลอดอันตราย
ได้รับขวัญวันคลอดรอดมาได้
แสนปลื้มใจเหนื่อยเพลียระเหี่ยหาย
เสียงอุแว้ลูกนั้นสุดบรรยาย
เหมือนแม่ตายแล้วเกิดใหม่ได้ชื่นชม
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี่ยงเพียงชีวิต
เอาใจใส่ใกล้ชิด ประคบประหงม
พอโตวัยเรียนรู้ แม่ปูพรม
จากประถม มัธยม สู่ปริญญา
พลีแรงกายหยาดเหงื่อเพื่อลูกรัก
อุปสรรคสารพันปัญหา
ความบีบรัดขัดข้องนานา
แม่ฟันฝ่าแผ้วถางเบิกทางไป
อันพระคุณแม่นั้นสุดสรรเสริญ
ขอกล่าวเกริ่นลูกเล็กเด็กน้อยใหญ่
ทั้งแรกรุ่นหนุ่มสาวและเยาว์วัย
ระลึกในหน้าที่ลูกปลูกคุณงาม
ตั้งใจเรียนเพียรศึกษาอย่ามัวสนุก
อบายมุขทุกชนิดคิดหักห้าม
เฮโรอิน ฝิน กัญชา อย่าพยายาม
ประพฤติความดีชอบตอบพระคุณ
ยามเมื่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าเคียงข้าง
อย่าเหินห่าง ดูแลแม่อบอุ่น
ให้เงินทองใช้สอยคอยเจือจุน
ด้วยการุณรักมั่น กตัญญู
17 กรกฎาคม 2549 19:01 น.
ดอกบัว
ฉันอาจจะผิด
ที่คิดว่าเธอรักฉัน
ที่จริงอาจไม่เป็นเช่นนั้น
ฉันเพียงแต่ฝัน ไว้ปลอบใจ
จนกระทั้งมารู้
ไม่มีฉันอยู่ในหัวใจ
ไม่อาจลืมเหตุการณ์ที่ผ่านไป
จึงรู้ใจว่าเหน็บ เจ็บจนชา
แต่ว่าวันนี้
เธอจะไม่มีวันเห็นน้ำตา
หรือความเศร้าหมองของใบหน้า
ด้วยว่า จะทำใจให้ลืมเลือน
17 กรกฎาคม 2549 18:48 น.
ดอกบัว
ด้วยวิสัยสามัญสรรพสัตว์
ซึ่งอุบัติมาเป็นกายทั้งชายหญิง
ไม่ล่วงพ้นมรณะอย่าประวิง
เพราะเป็นสิ่งเกิดดับสำหรับกาย
แม้จะคิดหลีกหนีมิให้ม้วย
จำต้องช่วยตนเองเร่งขวนขวาย
หาสิ่งกันเกิดแก่และเจ็บตาย
โดยอุบายทางธรรม์ที่รำพัน
คิดกำจัดตัดรากถากตัณหา
อวิชชาชั่วโฉดโทษมหันต์
อันเป็นกิเลสมารชาญฉกรรจ์
ให้สูญพันธ์สิ้นเชื้อไม่เหลือเลย
ทำตามอย่างพระจิตฤทธิรุด
ซึ่งสมมุติเรื่องราวกล่าวเฉลย
ก็จะพ้นทุกข์ภัยใจเสบย
ได้เสวยสุขชื่นทุกคืนวัน
6 กรกฎาคม 2549 15:58 น.
ดอกบัว
คุ้นเคย แม้มิเคยพานพบ
เป็นความรู้สึกผูกพัน
ของคนที่ฝันถึงสิ่งเดียวกัน
อบอุ่นแม้มิเคยทักท้าย
มีเพียงสายใยทางตัวอักษร
ที่ถ่ายทอดมาให้
ห่วงใย อาทรเสมอ
ยามเธอบอกเล่าเรื่องราว
รานร้าวในชีวิตให้ฟัง
มีเพียงกำลังใจ
ที่ต่างมีให้กันและกัน
มากมาย มากมายเสมอ เพื่อนเอย
หน้าส่วนตัว
2169
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
