25 เมษายน 2550 17:04 น.
ดอกบัว
โอบเศร้าเมื่อคราวก่อน
ร้าวรอนเธอปลอบขวัญ
ซับหยาดน้ำตาใส
อุ่นไอมีแบ่งปัน
โอมเอื้ออาทรกล้า
เหว่ว้าช่วยปลอบขวัญ
คราวนี้ก็เช่นกัน
เธอมาเหมือนเช่นเดิม
แต่มาร่วมสร้างฝัน
แบ่งปันมาช่วยเสริม
น้ำใจมาหลั่งเติม
สุขรวมเข้าร่วมกัน
ทอถักเป็นสายใย
แบ่งใจไว้คงมั่น
ต่างเรามาสร้างฝัน
กับวันที่พร่างพราว
29 มีนาคม 2550 22:11 น.
ดอกบัว
อันความดีการกุศลควรทำเถิด
เราตายเกิดชาติไหนๆไม่หมองศรี
รูปจะสวยรวยทรัพย์ปัญญามี
เป็นคนดีพร้อมได้ทั้งใจกาย
พ้นกะเทยเบ้ยบ้าตาหูหนวก
อีกจำพวกเดินไม่รอดไปทางไหน
น่าสมเพชเวทนาน่าน้อยใจ
ทำบุญไว้ช่วยอุดหนุนบุญค้ำชู
การเกิดแก่เจ็บตายให้สำนึก
ควรละลึกเอาไว้ให้ทุกผู้
ทั้งเศรษฐียาจก ทาส ปราชญ์วิญญู
ใครจะอยู่พ้นตายนั้นไม่มี
เมื่อตายแล้วก็เวียนเกิดกำเนิดใหม่
ท่องเที่ยวไปในสงสารหมดทางหนี
ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายแต่ละที
จะเกิดดีตายดีอยู่ที่กรรม
ถ้าทำดีบุญมีกุศลช่วย
เอื้ออำนวยกุศลชุบอุปถัมภ์
พ้นเปรตสัตว์อสุรากุศลนำ
ช่วยจุนค้ำสู่สวรรค์ขั้นนิพพาน
ถ้าทำชั่วจะพาตัวไปสู่ทุกข์
เข้าบั่นบุกในนรกแดนสถาน
ต้องทนทุกข์เวทนาสุดประมาณ
ขอเชิญท่านหญิงชายสร้างความดี
อันศีลทานภาวนาอุตส่าห์สร้าง
หมั่นปล่อยวางสังขารในทุกที่
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ท่านทรงชี้
หนทางนี้ใครเดินอยู่สู่นิพพาน
จะช้าเร็วอยู่ที่สร้างการกุศล
บำเพ็ญตนภาวนากัมมัฏฐาน
ละกิเลสตัณหาอุปาทาน
จิตฟุ้งซ่านใจศร้าหมองอย่าให้มี
เอาศีลธรรมถือประจำในชีวิต
บำเพ็ญจิตปล่อยว่างเข้าทางหนี
ตัวกิเลส โลภ โกรธ หลง อย่าให้มี
ทั้งหมดนี้ท่านชี้ไว้ในพระธรรม
ธรรมนี้แลสุดแท้แต่ท่านจะคิด
กระแสจิตของท่านขั้นสูงต่ำ
ท่านจะเชื่อหรือไม่เชื่อบาปบุญกรรม
เชิญท่านทำกรรมนั้นๆ ของท่านเทอญ ฯ
คนดี อยู่ที่ไหนที่ไหนก็ดี และเป็นแบบอย่างของคนดี
คนชั่วอยู่ที่ไหน ที่ไหนก็ชั่วและเป็นแบบอย่างของคนชั่ว
คนชั่วอยู่ใกล้กับคนดี อาจดีตามได้บ้าง คนดีพึงคิดช่วยเหลือคนชั่ว
แต่ก็ต้องระวังตัว พวกคนชั่วไม่อยากดี
ทุกคำพูกที่พูดออกไปจะย้อนเข้าหาตัวเองจงพูดแต่คำดีๆ
คำสอนหลวงปู่ฝากไว้ค่ะ
22 มีนาคม 2550 21:05 น.
ดอกบัว
แด่แม่
ผู้เป็นนิจนิรันดร์ของลูก
ขอให้การพักผ่อนเป็นของแม่
ส่วนการดิ้นรนเป็นของลูก
แด่คนรัก
ผู้จินตนาการถึงความสดชื่น
หากวันสีดอกไม้ของเราเกิดอุปสรรค
ขอให้หยาดฝนเป็นของเธอ
ส่วนหยาดน้ำตาเป็นของเรา
แด่เพื่อนแท้
ระหว่างเราไม่มีการหลั่งเลือด
แต่ถ้าเราผิดใจกันจนถึงกับต้องหลั่งน้ำตา
ขอให้ชัยชนะเป็นของเพื่อน
ส่วนความพ่ายแพ้เป็นของเรา
6 กุมภาพันธ์ 2550 15:10 น.
ดอกบัว
เด็กก็มียิ้มแย้มให้แต้มสี
ผู้ใหญ่มีอะไรไว้แต้มแต่ง
เด็กมักตามผู้ใหญ่ไม่ระแวง
จะแสดงอะไรให้เด็กดู
เด็กมีแก้มแดงขาวราวดอกไม้
หวิวไหวหวานแท้แต่เช้าตรู่
สร้างแต่ความชื่นเย็นเด็กเป็นครู
เป็นครูผู้ไม่รู้ผู้เบ่งบาน
ผู้ใหญ่มีรอยย่นบนใบหน้า
ผ่านโลกหล้ามาจนกล้ากร้าน
บางคนยิ่งรอบรู้อยู่ทุกกาล
ยิ่งทำโลกร้าวรานนมนานมา
ผ้ใหญ่ก็ยิ้มแย้มคอยแต้มสี
จนกลีบที่อ่อนแอนั้นแก่กล้า
กลายเป็นดาบฉะฉาดตัดชีวา
ตัดความไร้เดียงสาอย่าใช้มัน
ผู้ใหญ่ควรน้อมใจให้เด็กน้อย
เดินต้อยต้อยมาแต้มสีที่ใฝ่ฝัน
แต้มลงลบจุดดำจุดสำคัญ
แต้มให้มันบริสุทธิ์ดุจสีขาว
26 มกราคม 2550 19:27 น.
ดอกบัว
เห่ครวญคำหวนไห้
ทอดอาลัยอยู่ทุกครา
ชีวิตช่างชินชา
กับพิษรักมาหักทรวง
กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
กายก็ยังไร้คู่ควง
กี่ช้ำต่อคำลวง
ระดมโถมเข้าทาบทาม
กี่ใจจะไหววุ่น
วิตกครุ่นต่อสิ่งทราม
ไฟทุกข์บ่หยุดลาม
จึงจำหม่นทนเดียวดาย
หาไหนนะรักแท้
เห็นเพียงแต่รักเคลื่อนคลาย
เมื่อวันมันผันกลาย
รักก็ดับลับตามกาล
เวียนวนความวังเวง
ดอกโศกเปล่งประกายบาน
เสพขมซ่อนคมหวาน
เสพซมซานอยู่เนืองเนือง
ฉันจึงได้ประจักษ์
นิยามรักล้วนเปล่าเปลือง
หลายหลากเล่ห์ขุ่นเคือง
อุบายซ่อนอย่างแยบยล
จะอยู่เพียงผู้เดียว
ไม่ผินเหลียวต่อผู้คน
เข้าหาธรรมมรรคผล
เพื่อให้พ้นบ่วงแห่งกรรม..
หน้าส่วนตัว
1110
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
