19 พฤษภาคม 2549 23:36 น.
ดอกดาว
ใช่ไหม?
ที่ใครสักคนค้นหา
คำถามท่ามกลางเวลา
อ่อนล้าเหลือเกินเดินวน
ใช่ไหม?
ใครสักคนค้นความหมาย - สับสน
โลกวิ่งกลิ้งหมุนเสียจน
ทุกหนทางคว้างเปลี่ยวเดียวดาย
ใช่ไหม?
คำถามไหนจะคืนความหมาย
ตอบฉันเถอะนะ ... ก่อนจะวางวาย
ลมหายใจสุดท้าย ... จะสิ้นลง
ใช่ไหม?
ที่หัวใจของเธอใหลหลง
กับเล่ห์ทางคว้างเคว้งงุนงง
ความมั่นคงมลายไปไหนแล้ว
ใช่ไหม?
ไกล เกิน ไกล กว่าเสียงกระซิบแผ่ว
อธิบายความหมายคล้ายสื่อแนว
แต่สิ้นแววความจริงใจในถ้อยคำ
ใช่ไหม?
หมดสิ้นเยื่อใย เมื่อใจหยั่งลึกถลำ
ลบเลือนเหมือนล้างความทรงจำ
ลืมทุกร่ำคำสื่อกล่าว ก่อนบอกลา
ใช่ไหม?
ที่หัวใจบางคนค้นหา
คือคำตอบตามรักกลับคืนมา
อ่อนล้าเหลือเกิน ... รอคอย.
19 พฤษภาคม 2549 21:55 น.
ดอกดาว
ในคืนเหงาค่ำนี้
จะมีดาวดวงไหนบ้าง
ที่จะจรัสทอถักแวววาง
ส่องทางให้ฉันกล้าก้าวไป
ในห้วงแห่งความคิด
มีสิทธิ์เลือกเสรีบ้างไหม
กับหนทางอันกว้างไกล
โลกใบใหญ่กว่าฝันจะขีดทาง
ในวันแห่งความว่างเปล่า
มีบ้างไหมกับเงาเปล่าว่าง
โลกหมุนวุ่นวายเลือนราง
อำพรางเจ็บช้ำกล้ำกลืน
ช่วยฉันเถอะนะ ... ความรัก
ผลักดันให้น้ำทิพย์หยิบยื่น
หล่อเลี้ยงเพียงหวังอันหยัดยืน
คลายคืนร้างร้าวให้หนาวจาง.