22 พฤษภาคม 2549 07:46 น.
ดอกดาว
อย่ามาให้เจออีกเลย ... คนเคยรัก
หากเธอยังไม่มั่นปักกับฉันแน่
อย่ามาให้เจออีกครั้ง ... หากยังไม่แคร์
ฉันยอมเป็นคนพ่ายแพ้แก่คนลวง
อย่ามาให้เจออีกนะ ... จะตัดใจ
หากคนใหม่ดีกว่า ... คนคอยห่วงหวง
อย่ามาให้เจออีกหน ... ฉันทนเจ็บทรวง
มองฟ้าและดาวดวง เพียงเดียวดาย
อย่ามาให้เจออีกได้ไหม ... คนไม่รัก
ฉันอกหักเพียงใดไร้ความหมาย
โลกจะแตกแหลกร้าวคราวสิ้นวาย
ฉันขอตายตาหลับไม่พบเธอ
อย่ามาให้เจออีกเลย ... คนเคยรัก
เพียงเท่านี้ก็หน่วงหนักน้ำตาเอ่อ
หมกไหม้ และวอดวายคล้ายคนละเมอ
ผ่านฉันไปเถอะอย่าเจอะเจอ ... แม้สักครั้ง.
21 พฤษภาคม 2549 14:54 น.
ดอกดาว
โปรยหว่านเมล็ดดาว
พราวสรวงด้วยห่วงหา
แทนมิตรภาพ อาบอุ่น ...
แทนแววตา
เอื้ออาทรรักล้ำค่า ...
แทนไมตรี
โปรยหว่านเมล็ดดาว
พราวห้วงม่านทิพย์แพรวสี
ประดิษฐ์ประดอยยิ้มยินดี
น้ำใจเปรมปรีดิ์ปลาบปลื้มชื่นชม
เมล็ดดาวผลิดอก ...
เบ่งบานบ่งบอกสิ่งสร้างสม
ประสบการณ์ ...
ความหวัง - ความรัก
ความรื่นรมย์
เพาะบ่มเป็น "ดอกดาว" พราววามตา
ดอกดาว ... ดอกหนึ่ง
หมายซึ้งเบิกรักถักคุณค่า
แห่ง "แรงหวัง -บันดาลใจ"
ประดับฟากฟ้า
สื่ออักษราแทนหัวใจ ...
หลายหลายดวง
ขอฝากฝัง "ดอกดาว" ดอกนี้
ก่อเกิดเป็นไมตรี มิตรภาพ
เอิบอาบหัวใจงามใหญ่หลวง
คล้องเป็นสร้อยร้อยรักถักทุกสิ่งปวง
เป็นระย้าพวงสายใย ...
จากใจ "ดอกดาว".
21 พฤษภาคม 2549 08:31 น.
ดอกดาว
ขอบฟ้ามีจริงไหม?
หัวใจเคยไถ่เคยถาม
กับทะเลและฟ้ากว้าง สีเขียวคราม
กับทุกความห่วงใย ... ให้ถึงกัน
กับสายลมชมเชยชมชื่น
กับอาทรมากมายเป็นหมื่นเป็นแสน แทนความใฝ่ฝัน
กับชีวิตคิดหมายเคียงคู่ ผูกพัน
กับความหวาดหวั่น เกรงพลัดพราก จนไม่เจอ
สารพัดความห่วงใยในห้วงคิด
บางครั้งก็รู้สึกผิด กลัวพลาดเผลอ
หากกระทบความอ่อนไหว ในฝันละเมอ
ก็เกรงเธอจะเจ็บช้ำ กับคำนิด
ขอบฟ้ามีจริงไหม?
ขอบหัวใจของฉันกว้างกว่าเสรีสิทธิ์
ขอบเขตฝันของฉันนั้นไร้กรอบชิด
ที่จะปิดทุกขอบรัก เกินกักใจ.
20 พฤษภาคม 2549 18:14 น.
ดอกดาว
ได้ยินไหม?
เสียงหัวใจไกวกวัก รัก-คิดถึง
ฝากสายลมพรมพร่างอย่างซ่านซึ้ง
คำรำพึงฝากเสียงฝนหล่นใกล้ใจ
กับยามฟ้าหม่น สลัวนัก คราราตรีที่เวียนผ่าน
เสียงลมเล่าตำนานหวานแค่ไหน
นิทานดนตรีหวนอดีตดีดสีใบไม้
เสียดแทรกขั้วซึมลึกลงเพียงใด ... ใครล่วงรู้
ได้ยินไหม?
เสียงหัวใจไหวไหวกระซิบข้างหู
ตึกตัก ตึกตัก รักนะ ขอให้สนใจดู
ใครยืนหยัดมั่นอยู่ใกล้ใกล้เธอ
ได้ยินไหม?
ทอดทางไกล แสนไกล ใครพร้อมเสนอ
สนองรักปักซ่าน ผ่านละเมอ
สนับสนุนให้พบเจอสิ่งดีงาม
ได้ยินไหม?
เสียงลมนั่นกวักไกว สื่อคำถาม
เงี่ยหูฟัง หลั่งหัวใจให้ไหวตาม
ซึ้งกับฟ้ากว้างสีคราม ... ฝากความรักไว้
ดิ่งสรรพเสียงเพียงสัมผัสสรรพสิ่ง
เพียงพึ่งพิงธรรมชาติ พิลาสสดใส
ฟังสิฟัง ... เสียงดนตรี ดีดสีใบไม้
ได้ยินไหม? หัวใจฉัน ฝากเสียงไว้ที่นั้น.
20 พฤษภาคม 2549 10:39 น.
ดอกดาว
ในห้วงแห่งวัน, เหงา
หม่นเศร้าเดียวดายแค่ไหน
วาดเวียนเขียนขีดรอยใจ
ใช่, ทดท้อ วันต่อวัน
สัมภาระแห่งความทรงจำ
รอยช้ำยังลึก ตกผลึกร้าวฝัน
น้ำตาปริ่มริมขอบตา, กดดัน
ตีบตัน, หนทาง คว้างเกิน
ฉัน - เดินผ่านกาลเวลา
ให้ค่า หวัง-หวาด งกเงิ่น
มองซ้าย ซ้ายหม่น คนหมางเมิน
มองขวา คนเดิน ผ่านเลย
กับสายตาที่ว่างเปล่า
รอยเงาแม้เพียงนิด มิเปิดเผย
ฝนกระหน่ำซ้ำเติม, ไม่คุ้นเคย
บ่นเปรยอะไรหรือ - ฝนพรำ
ในห้วงแห่งวันเวลา, โศก
แห้งโลกร้างร้าว หนาวใจถลาถลำ
เคว้งไร้จุดหมาย คล้ายป่นปี้, ระทมระกำ
ใช่, ใจช้ำเพียงเดียวดาย - ใครจักรู้.
หน้าส่วนตัว
1384
