12 พฤศจิกายน 2550 01:00 น.
ดวงยี่หวา
จะขอกล่าว...เรื่องราวรถกับหมา
มันเป็นของคู่กันมา...หมากับล้อ(รถ)
จอดรถปุ๊บ...พวกน้องหมาตั้งตารอ
จ้องมองล้อ... เป็นเป้าหมายระบายกัน
ล้อรุ่นไหน...น้องหมาไม่เคยสน
จะวิ่งวนดมกลิ่น...ถิ่นของฉัน
พอปลอดคน...พวกน้องหมาก็พากัน
ยกขาพลัน...เขย่งขาขึ้นทันใด
หน๊อย ๆ ๆ น้องหมามันน่านัก
ชั่งรู้จักแยกแยะกลิ่น ...ทุก ถิ่นที่
ผ่านล้อได้เป็นวิ่งใส่...ไม่รอรี่
ยกขาฉี่...ตรงเป้าหมายกระจายบาน
ดูน้องหมาทำท่า... ยืนคอตก
ทำ งก งก เงิ้น เงิ้น ... ถ่อสังขาร
แวะล้อโน้น ...แวะล้อนี้... วิ่งลนลาน
ทำงุ่นง่าน...นิสัยหมา...พาชิงชัง
อย่าได้เป็น ดั่งเช่น ... นิสัยหมา
ชอบขยาย..."อาณาเขต"...อย่าริสร้าง
แอบไปมี ..."หญิงแนบเนื้อ "...ชิดนวลนาง
เหตุบาดหมางถึงครอบครัว ..."มั่วไม่ดี"
10 พฤศจิกายน 2550 11:50 น.
ดวงยี่หวา
.....สวัสดีพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคนนะคะ...สมาชิกใหม่ค่ะ
ดวงยี่หวา นามนี้มาจากดวงจิต
นั่งครุ่นคิด อยู่นมนานใช้นามไหน
ผลสุดท้าย ได้นามนี้สมดั่งใจ
ทำสิ่งใด ผิดพลาดไป อภัยกัน(ด้วยนะคะ)
9 พฤศจิกายน 2550 12:58 น.
ดวงยี่หวา
ชีวิตนี้ผ่านมา หลายหน้าหนาว
แต่ทุกคราว หนาวใจไม่เคยหาย
อยากหาใครสักคน มาเคียงกาย
คงไม่ง่าย เหมือนผักปลาที่หากัน
หนาวเนื้อห่มเนื้อ จึงหายหนาว
ฟังแล้วร้าวรานจิต คิดพร่ำฝัน
หลงละเมอ เพ้อพกไปวัน วัน
ตัวเรานั้น แก่เกินไปใครจะเอา(ไปเป็นแฟน)
คงต้องอยู่ต่อไป จนหายหนาว
เดินจ้ำอ้าวก้าวต่อไป ให้ถึงฝัน
อยู่มาได้ จะเลขสี่ไม่กี่วัน
จะหวั่นไหวไหวหวั่น กันไปใย
กว่าจะตามหาเจอ เฮ้อ...คงเหี่ยว
คงหมดเรี่ยวหมดแรง เหมือนแตงเฉา
น่าอิจฉาคนมีคู่ ตามเป็นเงา
โถ...ตัวเราคงต้องเศร้า เหงาต่อไป
8 พฤศจิกายน 2550 14:19 น.
ดวงยี่หวา
สุดเขตแดนของไทย สุไหงโกลก
ขอหยิบยก ทหารไทยต้องไกลบ้าน
จากพ่อแม่ จากคนรักไปทำงาน
เพื่อสืบสาน ปฏิญานนักรบไทย
ทราบข่าวคราว การทำงานแสนลำบาก
ต้องทุกข์ยาก มากปัญหากลางป่าเขา
นอนกลางดินกินกลางป่า พนาเนาว์
แต่พวกเรา อยู่แนวหลัง นั่งสบาย
ขอให้รู้คนแนวหลังยังคิดถึง
คิดคำนึง คิดถึงอยู่ไม่รู้หาย
เสียสละ ยอมเหน็ดเหนื่อยทั้งใจกาย
แม้นตัวตาย สละได้เพื่อแผ่นดิน
ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ จะได้พบ
พักเรื่องรบ มาเรื่องรักบ้างได้ไหม
ขอเพียงแค่สุขเล็ก ๆ ของหัวใจ
ที่มีให้ทหารไทย ใจหนึ่งเดียว