9 กรกฎาคม 2548 09:07 น.
ดวงดาวแห่งรัก
........เรียนได้ 0 , มส. ตามไม่งามแน่
เรียนแล้วแย่แก้ มผ. ก็ไม่ไหว
เรียนแล้วเบ่งเก่งกินโกงคงบรรลัย
เรียนเท่าไหร่ไม่พ้น ร. เที่ยวก่อเวร
..........เรียนแบบผีปีศาจและสัตว์ร้าย
เรียนทำลายขายตัวไม่กลัวเหม็น
เรียนสร้างทุกข์ผิดล้ำแสนลำเข็ญ
เรียนไม่เป็นเห็นแก่ตัวชั่วจัญไร
.........เรียนแล้วสู้รู้สำนึกอย่างลึกซึ้ง
เรียนให้ถึงพึ่งวิชาหารอดได้
เรียนแล้วลดปลดความชั่วกลั้วอบาย
เรียนเพื่อไปใช้สังคมให้ร่มเย็น
..........เรียนให้ดีมีประโยช์ไร้โทษทุกข์
เรียนสร้างสุขทุกคนพ้นยากเข็ญ
เรียนเพื่อละสละวางหยุดสร้างเวร
เรียนให้เป็นเช่นนี้ดีนักเอย........
5 กรกฎาคม 2548 22:00 น.
ดวงดาวแห่งรัก
.........มองนภายามฟ้าใสใจระรื่น
แสนชุ่มชื่นในความคิดพิสมัย
โอ้ อกเอ๋ย อยู่เฉยเฉยเกิดมีใจ
สร้างเยื่อใยแก่คนไกลไม่รู้ตัว
.........มองสิ่งใดอยู่ที่ไหนล้วนงามงด
รักสะกดจดจิตแท้แม่ทูนหัว
เพียงแค่คิดกาย ใจ จิต สั่นระรัว
อยากพบตัวแน่จิตนักรักนิรันดร์
.........ไม่รู้หน้าแต่รู้ใจในดวงจิต
เพียงแค่คิดนิรมิตในความฝัน
หากแต่ใจของเราสองปรองดองกัน
คืนและวันที่ผ่านพ้นดลสุขใจ
..........สิ่งสุดท้ายที่เฝ้ารอขอแค่ตอบ
ว่าเธอชอบหรือไม่ชอบมอบใจไว้
หากคนดีรักเพียงพี่ก็ดีไป
หากไม่ใช่ขอมั่นใจไว้เพียงเธอ...........
29 มิถุนายน 2548 19:20 น.
ดวงดาวแห่งรัก
...........ใจละลายรักสลายมลายล่ม
ใจระทมอกสั่นหวั่นหวิวไหว
ใจที่มีจบแค่นี้นี่หรือใจ
ใจหนอใจเคยมั่นรักหักบั่นทอน
............เคยมีรักพิศวาทวิวาทหวาม
เคยมีรักที่งดงามทรามสมัย
เคยมีรักปักเพียงเธอเพ้อรำไพ
เคยมีใจมั่นแท้ไม่แปรปรวน
............รักแสนหวานปานน้ำตาลปนน้ำผึ้ง
รักตราตรึงในความหลังยังพร่ำหวน
รักเลิศนักสุดนึกรักเพ้อคร่ำครวญ
รักรันจวญป่วนใจนี้ทวึคูน
.............ใจยังจดใจยังจำคำว่ารัก
แม้จะหนักแม้จะหน่ายไม่วายสูญ
คนเคยรักจักลืมไปใช่อาดูร
ไม่ทิ้งมูลคนเคยรักปักในทรวง.........
29 มิถุนายน 2548 19:18 น.
ดวงดาวแห่งรัก
...........ใจละลายรักสลายมลายล่ม
ใจระทมอกสั่นหวั่นหวิวไหว
ใจที่มีจบแค่นี้นี่หรือใจ
ใจหนอใจเคยมั่นรักหักบั่นทอน
............เคยมีรักพิศวาทวิวาทหวาม
เคยมีรักที่งดงามทรามสมัย
เคยมีรักปักเพียงเธอเพ้อรำไพ
เคยมีใจมั่นแท้ไม่แปรปรวน
............รักแสนหวานปานน้ำตาลปนน้ำผึ้ง
รักตราตรึงในความหลังยังพร่ำหวน
รักเลิศนักสุดนึกรักเพ้อคร่ำครวญ
รักรันจวญป่วนใขนี้ทวีคูน
.............ใจยังจดใจยังจำคำว่ารัก
แม้จะหนักแม้จะหน่ายไม่วายสูญ
คนเคยรักจักลืมไปใช่อาดูร
ไม่ทิ้งมูลคนเคยรักปักในทรวง.........
27 มิถุนายน 2548 18:43 น.
ดวงดาวแห่งรัก
...........ใจละลายรักสลายมลายล่ม
ใจระทมอกสั่นหวั่นหวิวไหว
ใจที่มีจบแค่นี้นี่หรือใจ
ใจหนอใจเคยมั่นรักหักบั่นทอน
............เคยมีรักพิศวาทวิวาทหวาม
เคยมีรักที่งดงามทรามสมัย
เคยมีรักปักเพียงเธอเพ้อรำไพ
เคยมีใจมั่นแท้แน่รักเธอ
............รักแสนหวานปานน้ำตาลปนน้ำผึ้ง
รักตราตรึงในความหลังยังพร่ำหวน
รักเลิศนักสุดนึกรักเพ้อคร่ำครวญ
รักรันจวญแหลกสลายเมื่อคลายใจ
.............ใจยังจดใจยังจำคำว่ารัก
แม้จะหนักแม้จะหน่ายไม่วายสูญ
คนเคยรักจักลืมไปใช่อาดูร
ไม่ทิ้งมูลคนเคยรักปักในทรวง.........
หน้าส่วนตัว
1614
