18 มีนาคม 2547 12:58 น.
ดวงจำปา
ขอพบเธอในนามความรู้สึก
มอบส่วนล้ำคำลึกอันสดใส
ส่งความงามความงดหหดหัวใจ
สื่อมอบใว้ให้เธอเสมอไป
ฉันอยู่นี้ขณะที่เธออยู่โน่น
ริมขอบฟ้าอ่อนโยนคนอ่อนไหว
ณ. ที่ซึ่งไม่มีเราให้หวั่นใจ
มีเพียงใจสื่อในต่อสัมพันธ์
ฉันจะภักดิ์รักเธออยู่อย่างนี้
ตราบเท่าที่ใจเธอไม่แปรผัน
แม้เส้นทางห่างใกล้ใช่สำคัญ
ฉันยังมั่นว่ามันไม่เท่าเรา
เธอจากไปไกลห่างรู้บางไหม
คนอยู่ไกลเขาคอยพลอยหงอยเหงา
อยากกระซิบสั่งส่งถึงนงเยาว์
อย่าปล่อยเขาหมองหม่นนะคนดี
17 มีนาคม 2547 20:07 น.
ดวงจำปา
รักขย้ำ กรรมขยี้ จนปี้ป่น
ใจทุกข์ทน กมลพรั่น หวาดหวั่นไหว
ทุกข์ท้อทับ ท้อทับทุกข์ เร้ารุกใจ
จึงตัดรัก ตัดอาลัย ...จำใจลา