24 ตุลาคม 2552 20:49 น.
ดวงจันทร์
ที่รักเธอ.......................................
ไม่ใช่เพราะฉันเผลอหรืออ่อนไหว
ทุกทุกอย่างเป็นความรู้สึกแท้จริงจากใจ
ไม่ใช่แค่อ่อนไหวแต่ว่าใจฉันมั่นคง
รักยังไงฉันก็ยังคงรักอยู่
ทั้งทั้งที่รู้ว่าไม่เหมาะสม
รู้ทั้งรู้ได้แค่หวังลมลม
ไม่อาจจะสมดังหวังที่ตั้งใจ
เธอมีพร้อมทุกอย่าง.....................
ฉันมีแค่บางอย่างที่พอหามาได้
เธอมีคนมารักตั้งมากมาย
ส่วนฉันแค่อีกชายที่รักเธอ
เธอจะเลือกรักใครเธอมีสิทธิ์
ส่วนฉันสิผิดที่หวังที่ฝันเพ้อ
ทำให้เธอรำคาญที่ก่อการรักเธอ
ทั้งรู้เสมอว่าเธอไม่สนใจ
ให้ได้แค่นี..................................
และฉันเองก็รู้ดีว่าแค่ไหน
แค่เพื่อนคนรู้จักไม่อาจเป็นคนรักได้
ฉันก็เป็นแค่ใครที่ใจเธอไม่ต้องการ
เธอไม่เคยอยากจะเห็น
เช้าเย็นยังไงไม่ไหวหวาน
ที่จริงเธอแทบไม่อยากจะพบพาน
จะกี่วานกี่วันไม่อยากเจอ
คงจะต้องพักใจไว้ก่อน.................
และปล่อยใจให้นอนฝันเก้อ
เพียงแค่ลืมตาตื่นข้นมาไม่มีเธอ
ที่ฝันละเมอค่อยเจอเมื่อหลับตา
มาอยู่กับความจริง
ปล่อยให้บางสิ่งที่ใจแสวงหา
อยู่ในโลกแห่งจินตนา(การ)
เก็บคำว่ารักเธอไว้ในใจคนเดียว