11 มิถุนายน 2549 14:52 น.
ณ ภาณุ
บนธารใจไหลนองสองฟากฝั่ง
มีเรือใจจอดพังข้างข้างอ่าว
ด้วยลอยคว่ำดำหงายหลายครั้งคราว
และรั่วร้าวแตกช้ำ...ซ้ำซ้ำมา
สิบ......ผู้คนวนมาเพื่อลาจาก
ร้อย....ลมปากฝากไว้เพื่อหายหน้า
พัน.....ความหวังฝังใจไว้ค้างคา
ศูนย์...คำลาเอ่ยฝากก่อนจากกัน
จะกี่ครั้งกี่คราก็ลาจาก
จะกี่ล้านลมปากก็แปรผัน
จะกี่หมื่นความหวังก็ทางตัน
จะกี่พันผู้คน...ก็พาลพัง
จากจอดใจไว้เดิมว่าดีแล้ว
ไยเจ้าแจวออกท่าเร่หาฝั่ง
ตะลอนใจแรมคืนถูกคลื่นชัง
ซัดใจพลั้งจมทาง...อยู่กลางธาร
จะแจวใจจากจรมานอนท่า
จะละลาฝั่งฝันอันหวามหวาน
จะล่ามโซ่เรือใจไว้ขื่อคาน
จะจอดนิ่งจอดนาน...จบธารใจ
หน้าส่วนตัว
1824
