28 สิงหาคม 2549 22:58 น.
ณ ณิชา
:: กลิ่นดอกไม้มวลพฤกษาที่ว่าสวย
กรองกลิ่นด้วยละอองไอกระจายหา
แต่สะดวกส่งด้วยคำจำนรรจา
ด้วยเหนือค่าสิ่งอื่นใดคือ..ไมตรี..
:: อุ่นละมุนยามใดที่ได้รับ
ฝากสลับความหวังดีมีเสมอ
แทรกรอยยิ้ม ความจริงใจให้แด่เธอ
ว่าเสนอด้วยใจจริงเหนือสิ่งใด..
28 สิงหาคม 2549 01:55 น.
ณ ณิชา
...ลมลวงแล่นลิ่วหวิวไหว
ซอนไซแทรกซึมเข้าสู่ร่าง
ทะลวงทะลุเข้าทาง
พุ่งตรงหว่างกลางหัวใจ
...เธอลวง เธอหลอก เธอเล่น
เธอเห็นฉันเป็นของง่าย
ลมลวงชิงช่วงหัวใจ
พัดไปลอยตามแรงลม
...ลมลวง ลมปาก ลมหวาน
พัดผ่านแล้วใจ ขื่นขม
หลงเชื่อคำหลอกลวงลม
ใจตรมเพราะลมเธอลวง
28 สิงหาคม 2549 01:43 น.
ณ ณิชา
แสงอรุณสาดกระจายเป็นสายกว้าง
ทอเป็นทางเหนือคีรีสีไสว
ละล่องลอยกระเจิงแลเห็นแต่ไกล
นวลอำไพเปลวสีทองผ่องพิรุณ
หยาดน้ำค้างพร่างลงเกาะตามเลาะไม้
หมอกรำไรปกลำเนาป่าเขาขุน
รากชุ่มใสใบชุ่มช่ำพรำละมุน
ไออบอุ่นอวนอบอาบระนาบแนง
สกุณาถลาร่อนชอนใบพฤกษ์
บินผนึกเกาะหมู่ริวเป็นทิวแถว
ขยับปีกกระพือผับวับวับแวว
ระยับแพรวระยิบแสงแห่งสุรีย์
หน้าส่วนตัว
636
