24 พฤศจิกายน 2551 01:07 น.
ณ.คลองฉวาง
จิตวิญญานของผู้ที่ไร้ร่างกาย
ลอยล่องไปในนภาท้องฟ้ากว้าง
ได้กลิ่นไอดินหอมจริงกว่าทุกอย่าง
เลยแวะมาเข้ามาหอมกลิ่นดิน
โลกใบใหม่อุบัติการเริ่มต้นใหม่
ยังไม่มีสิ่งหลากหลายที่จัดสรรค์
ดินส่งกลิ่นให้เหล่าผีบูญนั้น
เกิดชื่นชอบหลงไหลในกลิ่นดิน
ในไม่ช้าดวงจิตรที่โปรงใส
ดินก็เกาะร่างกายเป็นผิวหนัง
ธาตทั้งสี่รวบรวมอยู่เป็นพลัง
ให้ดวงจิตรเหล่านันรู้ร้อนเย็น
อุบัติการเกิดแล้วเป็นร่างกาย
ลมหายใจก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
สรรพสิงถือกำเนิดขึ้นหลายอย่าง
โุงดงามเขียวขจีมีทั่วไป
24 พฤศจิกายน 2551 00:54 น.
ณ.คลองฉวาง
ทางเดิน ทางไป ทางกาย
ทางใจ ทางชนะ ทางพ่ายแพ้
ทางแก้ ทางดี ทางชั่ว
ทางมืด ทางสว่าง ทางท้าทาย
ทางใหม่ ทางเก่า ทางใคร
ทางเขา ทางเรา ทางเดิม
23 พฤศจิกายน 2551 16:03 น.
ณ.คลองฉวาง
อุบัติการ
เริ่มตันแล้ว อุบัติการเริ่มต้นแล้ว การเวลาหมุนมาใกล้เริ่มแล้ว
การกำเนิดอีกครั้งใกล้เริ่มแล้ว อุบัติการเริ่มต้นแล้ว เริ่มต้นแล้ว
อุบัติการใหม่สัญญานเยือน
คอยเตือนเสียงกัมปนาททั่วท้องฟ้า
ฝุ่นควันเกาะกุมกันอีกครา
แล้วค่อยๆจับตัวผสานกัน
ถือกำเนิดขึ้นแล้วเริ่มขึ้นแล้ว เป็นแผ่นดินแล้วเกิดขึ้นแล้ว
ชีวิตใหม่กงล้อใหม่ใกล้หมุนแล้ว อุบัติการเริ่มต้นแล้ว เริ่มต้นแล้ว
ประสานธาตุทั้งสี่เข้าด้วยกัน
ดินน้ำลมไฟนั้นประสานกันไป
ผสมผสานอุบัติการสร้างสรรค์โลกใหม่
เกิดเช่นนี้อยู่ร่ำไปหลายกัปกัลป
เกิดขึ้นแล้วอุบัติการเกิดขึ้นแล้ว ทะเลใหม่แผ่นดินใหม่เกิดขึ้นแล้ว
ฟ้าใหม่คืนวันใหม่เกิดขึ้นแล้ว อุบัติการเริ่มต้นแล้ว เริ่มต้นแล้ว
เริ่มต้นโลกใหม่อีกครั้งหนึ่ง
ก่อนเคยดับสลายไปก่อนหน้า
ชีวิตดับสูญหายไปตามการเวลา
ในไม่ช้าก่อการกำเนิด
ใกล้เริ่มแล้วชะตาใหม่ใกล้เริ่มแล้ว โลกเก่าใบเก่าจบไปแล้ว
เริ่มต้นแล้วถือกำเนิดใกล้เริ่มแล้ว อุบัติการเริ่มต้นแล้ว เริ่มต้นแล้ว
เหล่าผีบุญสุขใจกันท่วนหน้า
ในไม่ช้าถือกำเนิดแผ่นดินใหม่
รอคอยมีชีวิตมีร่างกาย
สร้างโลกใหม่ให้งดงามยิ่งกว่าเดิม
23 พฤศจิกายน 2551 15:35 น.
ณ.คลองฉวาง
ผีบุญ
ผ่านเวลาผ่านกลไกการดับสลาย
หมอกควันการทำลายจางหายไป
คาราวานวิญญานยังคงร่ำไห้
คร่ำครวนโหยหวนทั่วจักรวาล
ธรณีร่ำเรียกวิญญานร้าย
ดูดกลืนจางหายทั่วอเวจี
ลบล้างสิ่งชั่วเหลื่อแต่สิ่งดี
ในโลกก่อนการยุคนี้เรียก ผีบุญ
ผีบุญคือดวงจิตรผู้มีบุญ
มีคุณธรรมในพระศาสนา
จะได้จุติอุบัติเกิดมา
ในดินแดนศาสดาพระเมตไตร
ฟ้าใหม่ วันใหม่โลกใหม่
ชีวิตทิศใหม่วิถีใหม่
เวลาวันคืนเริ่มใหม่
ไม่ช้าก่อการกำเนิด
18 พฤศจิกายน 2551 01:36 น.
ณ.คลองฉวาง
ลมโชยโบยซัดพัดคืนเหน็บหนาว
คิดถึงร่มเงาหลังคาพักกาย
ในคืนที่ห่างร่มเงามาไกล
หอมกลิ่นดอกไม้สองริมข้างทาง
หอมดอกราตรีส่งกลิ่นโรยริน
ละอองท้องถิ่นพัดมาที่นี่
ลมหนาวพัดมาคิดถึงทุกที
อีกไม่กีปีฉันจะกลับไป
ในคืนลมหนาวปล่อยใจลอยล่อง
เสียงนกนั้นร้องขับกล่อมดวงดาว
โอ้ดาวดวงไหนจะรู้ไหมเล่า
ว่าคืนลมหนาวนั้นแสนยาวนาน
ลมหนาวปีนี้พัดมาอีกหน
กี่ปีที่ทนสู้กับชะตา
ลมหนาวช่วยพัดบอกดาวอีกครา
ว่าวันนี้หนาเหนื่อยล้าเหลือเกิน
หน้าส่วนตัว
881
