24 มกราคม 2546 03:51 น.
ณัฐ
ไม่อาจจะฉุดรั้ง
ไม่คาดหวังจะเริ่มใหม่
อะไรจะเกิดก็ปล่อยไป
ไม่ร่ำไรร้องอ้อนวอน
แทบไม่ต้องนอนคิด
รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ได้ชิดใกล้
เหมือนฟืนชื้นข้างกองไฟ
ไม่มีค่าอะไรกับใครบางคน
24 มกราคม 2546 03:41 น.
ณัฐ
ต้นไม้สีเขียวสด
ภูเขาใหญ่ยาวจดแผ่นฟ้า
ผืนดินกว้างใหญ่สุดสายตา
แสดส้มทองทอแสงหล้าท้าทาย
เลื่อมฟ้าระยับผิวน้ำ
สีครามขาวขุ่นนวลไหว
กรรโชกพริ้วโยกว่องไว
ล้างแล้ง ฝนโปรยให้ชุ่มเย็น/font>
24 มกราคม 2546 03:18 น.
ณัฐ
ไม่ได้ต้องการอะไร
แม้เธอจะไปก็ไม่ว่า
มาเพียงให้เธอได้บอกลา
มาเพียงพาใจเศร้าเหงากลับไป
ไม่ได้มาเพื่อทวงถามสิทธิ์
แค่ได้เห็นสักนิดและชิดใกล้
เสร็จธุระหัวใจ ก็จะไป
ไม่อยู่ให้เป็นเสี้ยนใจ
ใครนาน นาน
24 มกราคม 2546 03:10 น.
ณัฐ
ฝากความห่วงใยผ่านไปกับฟ้า
แทนความคิดถึงและห่วงหา
วานตะวันช่วยเป็นหูเป็นตา
สอดส่องดูว่า เธอเป็นอย่างไร
.... .... .... ....
ฝากสายลมช่วยไปโอบอ้อม
เฝ้าถนอมตัวเธอเอาไว้
ขอจันทร์ฉายพาใจฉันไป
สาดแสงนวลใจเธอทุกคืน
24 มกราคม 2546 03:02 น.
ณัฐ
เย็นเช่นน้ำแข็ง
แกร่งเหมือนกับหิน
ละเอียดอย่างกับดิน
บินได้อย่างนก
หน้าส่วนตัว
502
