5 กันยายน 2548 13:49 น.

หนี

ณพ วิฤทธิ์ชัย

หนี


		      ขึ้นรถทัวร์หนีช้ำค่ำคืนนี้
		ข่าวคนดีวิวาห์น้ำตาไหล
		หนุ่มบ้านนารักแท้แพ้คนไกล
		นั่งร้องไห้ไม่สนคนเหลียวมอง

		      พี่ไม่กล้าพาใจไปงานแต่ง
		สิ้นเรี่ยวแรงรู้ข่าวทนเศร้าหมอง
		ไม่กล้าอยู่รับขวัญวันกินดอง
		อวยพรน้องคนงามตามสายลม

		      เจ้าช่วยนำความช้ำใจผ่านไปบอก
		หนุ่มบ้านนอกหนีหน้ามาขื่นขม
		คืนจันทร์หมองมองดาวร้าวระทม
		รักตรอมตรมขอห่างเส้นทางใจ

		      หากนวลน้องมองจันทร์คืนวันนี้
		คงเห็นน้ำตาพี่ที่แอบไหล
		คำสัญญารักเก่าคืนเจ้าไป
		ฝากกลับในแสงจันทร์วันจากลา...
				
4 กันยายน 2548 12:00 น.

อ่านสามก๊ก

ณพ วิฤทธิ์ชัย

   อ่านสามก๊ก


		      สามก๊กมีอุทาหรณ์ไว้สอนจิต
		หนึ่งชีวิตทำสังคมล่มสลาย
		หนึ่งชีวิตทำมวลชนพ้นทุกข์กาย
		มีความหมายอ่านวนสอนตนเอง

		      ชีวิตคนอาจมีทั้งดีชั่ว
		ระวังตัวอย่าให้ใครข่มเหง
		แล้วอย่าทำฮึกฮักเหมือนนักเลง
		หากอวดเก่งเกินไปมักไม่ดี

		      ในสังคมลมปากยากเชื่อถือ
		ความสัตย์ซื่อคือหลักและศักดิ์ศรี
		จงระวังวาจาการพาที
		ทั้งชีวีอาจช้ำเพราะคำคน

		      ก้าวชีวิตผิดพลาดอาจจมดิ่ง
		ควรประวิงไว้เถิดจักเกิดผล
		หมั่นตรึกตรองกรองใจให้แยบยล
		ความอดทนคือฐานการเดินทางฯ

				
4 กันยายน 2548 11:58 น.

คอยสาวนา

ณพ วิฤทธิ์ชัย

   คอยสาวนา



		      ฝนโปรยปรายพรายฟ้ามาสู่พื้น
		มวลไม้ตื้นจากหลับรับน้ำใส
		ดินชอุ่มชุ่มฉ่ำงามอำไพ
		สัตว์น้อยใหญ่เริงรื่นต่างชื่นบาน

		      กบเขียดร้องระงมชมฝนใหม่
		หยดน้ำใสบรรเลงเพลงประสาน
		แทนสำเนียงเสียงเศร้าเหงาเนินนาน
		ฤดูกาลวสันต์เริ่มผันมา

		      หอมอายดินกลิ่นฝนปนคิดถึง
		ใครคนหนึ่งห่างไกลใจห่วงหา
		กระแสธารผ่านผันวันเวลา
		รอสาวนาคืนบ้านช่วยหว่านดำ

 		      เฝ้ารอรับกลับนานุ่งผ้าซิ่น
		อย่าลืมถิ่นหลงเพลินเดินถลำ
		วอนเมฆาฟ้าหม่นฝนร่วงพร่ำ
		เจ้าช่วยนำสัญญาไปหานาง

		      ถวิลหาอาวรณ์ยิ่งร้อนรุ่ม
		ใจชายหนุ่มกลุ้มหนักรักแล้วห่าง
		คืนมืนมนหม่นหมองมองฟ่อนฟาง
		ฝนเบาบางกลัวเศร้าเหงาอีกปี

		      กลับคืนบ้านหว่านไถอุ่นไอหมอก
		คอยยิ้มหยอกบอกรักเป็นสักขี
		ยามเหน็บหนาวดาวร่วงห่วงคนดี
		อย่าให้มีข่าวร้างระหว่างเราฯ

				
4 กันยายน 2548 11:56 น.

วันลา

ณพ วิฤทธิ์ชัย

วันลา


		      วันอำลาอาลัยให้คิดถึง
		เคยสบตาซาบซึ้งตรึงดวงจิต
		อยากจีบสาวบ้านไกลไว้จุมพิต
		เหลือเพียงสิทธิ์มองดูหวังคู่ควร

		      เริ่มรู้จักรักแล้วพรากจากแล้วเจ็บ
		เกิดหนาวเหน็บสับสนกมลป่วน
		วันอำลาอาลัยใจรัญจวน
		กลอนจึงด่วนเรียบเรียงเป็นเสียงลา

		      โอ้ดอกเอ๋ยดอกจานบานหน้าแล้ง
		กลีบสีแดงร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
		แมกไม้ยืนสะอื้นไห้ในวันลา
		แทนวาจาว่าเศร้าเราห่างกัน

		      ขอจดจำน้ำตาบ่ารินไหล
		จารึกไว้แน่วแน่มิแปรผัน
		จากวันนี้เพื่อวันหน้ามาพบกัน
		ทวงสัมพันธ์อีกหนทนรอคอยฯ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟณพ วิฤทธิ์ชัย
Lovings  ณพ วิฤทธิ์ชัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงณพ วิฤทธิ์ชัย