10 มีนาคม 2546 16:28 น.
ณธีร์
สีเอ๋ย สีชัง
รักผืนหนัง ชังผืนเสื่อ เบื่อผืนผ้า
คราทุกข์ใจ ไปทะเล ทุกเวลา
ให้ผืนฟ้า อ้าโอบ อุ่นอบอวล
เอาความชัง ฝังทราย ไว้ท้ายเกาะ
หอบหัวเราะ โรยเกลือ ขึ้นเรือด่วน
จากใจชาย ผู้น่าชัง ทั้งเรรวน
มอบน้องนวล บ้านหนองมน คนนั้นเอย ฯ
10 มีนาคม 2546 16:01 น.
ณธีร์
หาดเอ๋ย หาดขลอด
อยากจะจอด ใจไว้ ให้หายห่วง
เพื่อพักพิง อิงแนบ แอบทั้งดวง
จนเลยล่วง รัตติกาล ข้ามผ่านคืน
บนเขาขลอด เขาขอดค่อน เว้าวอนว่า
วันเวลา ล่วงไป ใจเป็นอื่น
มิมีใด จีรัง ยงยั่งยืน
คนเคยชื่น กลับกลายชัง ช้ำจังเอย ฯ
24 กุมภาพันธ์ 2546 10:01 น.
ณธีร์
อ่านข้อความในจดหมาย
ความรู้สึกที่สูญหายกลับมาอีกหน
น้ำตาพาลไหลหัวใจวุ่นวน
เหลือเพียงความสับสนในความคำนึง
เคยคิดว่าลืมเธอแล้วหมดหัวใจ
แต่สุดท้ายก็แพ้พ่ายความคิดถึง
ปิดกระดาษจดหมายเปิดหัวใจที่เพ้อรำพึง
สารภาพกับน้ำตาหยดหนึ่งว่ายังรักเธอ
ข้อความในจดหมาย
ลงท้ายว่ายังรักเสมอ
รอวันที่จะได้กลับมาเจอ
คือเธอคนเดียวที่ฉันคอย
ทุกวันวารผ่านไปหัวใจเศร้า
ไม่มีเธอไม่มีเราช่างเหงาหงอย
คิดถึงวันคืนก่อนเก่าเฝ้าใจลอย
ยังคงคอยเธอคืนมาเคียงครอง ฯ
13 กุมภาพันธ์ 2546 10:01 น.
ณธีร์
มองนภา ฟ้าสว่าง กระจ่างแจ้ง
ด้วยมีแสง เดือนหงาย เฉิดฉายฉาน
ส่องนภา ฟ้าจรัส รัตติกาล
ฉาบสายธาร เป็นสีทอง ผ่องอำไพ
มองธารา คราค่ำ น้ำรินเอื่อย
ลมระเรื่อย พริ้วผ่าน ลำธารใส
ท้องธารา คราสงบ สงัดใจ
แว่วนกไพร พฤกษ์พรั่น หวั่นวิญญาณ์
มองฤทัย ใจเรา คืนเหงาเงียบ
เย็นยะเยียบ ยามหยัดอยู่ ยังยอดหญ้า
หากฤทัย ใจเขา ที่เราตรา
คงรู้ว่า ใครวอน ขอพรจันทร์
แม้เดือนหงาย เดือนยังเหงา ยังเศร้าโศก
แม้สุดโลก ลับตา ฟ้ากางกั้น
แม้เดือนหงาย เดือนยังเหงา เราไกลกัน
แม้ร้อยพัน ดาวเกลื่อน เพียงเพื่อนกาย ฯ
11 กุมภาพันธ์ 2546 14:02 น.
ณธีร์
น่าเอ๋ย น่ารัก
อยากรู้จัก ชื่อเสียง เรียงนามสวย
น่าโลมลูบ ละเลียดไล้ ให้ระรวย
ใครรู้ช่วย บอกหน่อย จะคอยชม
สีสรรสด งดงามตา สง่าใส
อวบเหลือใจ ใคร่เคล้าคลึง คนึงขนม
กอดกระหวัด รัดก้าน ต้านสายลม
รอวันชม ชื่นยาม ปีกงามเอย ฯ
หนอนผีเสื้อกะทกรก
แอบถ่ายจากหลังบ้านก่อนเดินทางไกล
กลับมาก็หายไป...
เข้าใจว่าคงแปลงกายไปแล้วเรียบร้อย
ไปช่วยให้โลกสวยด้วยปีกเธอ
*^___^*
หน้าส่วนตัว
2203
