9 มกราคม 2545 10:48 น.
ณธีร์
บนระเบียง ใบระบาด บานระบัด
ม่วงงามจัด เมื่อยามสาย แดดฉายเฉียง
ผิวนวลขาว ช่างเย้ายวน ชวนมองเมียง
บนระเบียง ใบระบาด ระบัดใบ
9 มกราคม 2545 10:48 น.
ณธีร์
หนองผักชี ดูดีดี หามีไม่
ดูตรงไหน ไม่มีผัก ซักกะต้น
ทั้งพระเถร เณรชี ไม่มีปน
มีแต่คน มาแอบมอง หนองผักชี
มาส่องสัตว์ สกุณา ใต้ฟ้ากว้าง
นั่งบนห้าง นิ่งอยู่ แอบดูหมี
ฝูงกระทิง เก้งกวาง บ่างชะนี
ชักชวนชี้ ชมนกไพร เขาใหญ่เอยฺฯ
9 มกราคม 2545 10:48 น.
ณธีร์
นักเอ๋ย นักเรียน
จงพากเพียร รีบเร่ง เคร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่ เจ้าจะได้ ใช้วิชา
ที่เรียนมา ช่วยชาติ พิลาศเอยฯ
7 มกราคม 2545 11:02 น.
ณธีร์
ฉัน
เคยสัญญา มั่นไว้ ให้กับเธอ
จะไม่เผลอ รักใคร ให้เป็นสอง
แต่เธอทำ ฉันช้ำ น้ำตานอง
ใจจึงต้อง ร้าวราน ต้องการยา
หรือความสุข ที่ฉันปรนเปรอให้
ไม่ถึงใจ ของเธอ หรือไรหนา
ถึงทำฉัน แทบดิ้น สิ้นชีวา
ฉันแทบบ้า เธอผลาญ รักลาญลง
เธอทำให้ รักเรา ร้าวสูญสิ้น
ชั่วชีวิน สิ้นเยื่อใย ไม่ไหลหลง
จะขอเป็น ผู้แพ้ ยอมยกธง
จำต้องปลง สุดอาลัย รักไม่คืน.
7 มกราคม 2545 11:02 น.
ณธีร์
อยากให้เก็บตะวันไว้ที่ปลายฟ้า
อย่าให้ลาจากฉันไปจะได้ใหม
อยากให้วันอย่าเคลื่อนคล้อยลอยลับไป
อย่าให้ใจฉันลอยเลื่อนฟั่นเฟือนเลย