15 กุมภาพันธ์ 2545 09:50 น.
ณธีร์
ดอกไม้ประจำชาติ
งามพิลาศอร่ามตา
เหลืองแดงแรงฤทธา
พุทธรักษาสยามินทร์ ฯ
15 กุมภาพันธ์ 2545 09:50 น.
ณธีร์
ดอกไม้ริมทาง
ชมทิ้งชมขว้าง
รกเรื้อรกร้าง
ไร้คนสนใจ
วันใดรู้ค่า
พาทันสมัย
มีค่าทันใด
ยื้อแย่งแก่งชิง ฯ
15 กุมภาพันธ์ 2545 09:21 น.
ณธีร์
ความรัก... นั้นยิ่งใหญ่
เธอยอมได้... แม้ชีวิต
สุดแท้... แต่ลิขิต
แต่อย่าปิด... กั้นความรัก
ความรัก... เหมือนโคถึก
เพียงเหี้ยมฮึก... จะหาญหัก
เพียงรัก... แค่เพียงรัก
ย้ำแน่นหนัก... ปักหัวใจ
ความรัก... หนอความรัก
ได้รู้จัก... แล้วไฉน
ยากบอก... ว่าดีร้าย
หากยอมตาย... เพราะรักเอยฯ
13 กุมภาพันธ์ 2545 08:52 น.
ณธีร์
เธอเป็นใคร มาจากไหน ฉันไม่รู้
แต่จู่จู่ เธอมาตอบ กระทู้ฉัน
สำนวนหวาน ปานอ้อย ร้อยรำพัน
ออดอ้อนกัน ฝันกระเจิง ระเริงใจ
ทุกทุกวัน ที่ผันไป ใจฝันถึง
ใครคนหนึ่ง ผ่านอักษร กลอนใสใส
อยากกล่อมเธอ ให้หลับ ไปกับใจ
อยากจะได้ เคียงคู่กัน ฉันและเธอ
ในความรัก ในความหลง พะวงหา
สุขอุรา คราล็อคอิน ถวิลเสมอ
เฝ้ามองหา กระทู้ที่ มีชื่อเธอ
พลอดพร่ำเพ้อ รักหวาน ผ่านบทกลอน
เธอเป็นใคร มาจากไหน ฉันไม่รู้
ขอเคียงคู่ ร่วมเรียง เพียงอักษร
อ่านกระทู้ รักเหงา ก่อนเข้านอน
ฝากบทกลอน อ้อนใจ ให้รำพึง
ยามเธออ่าน กระทู้ฉัน ให้หมั่นคิด
ว่ามีมิตร คนไกล ใจนึกถึง
แม้มิเคย พบหน้ากัน มิพรั่นพรึง
ฝากคะนึง คิดถึงกัน ผ่านหน้าจอ
แม้มิได้ ร่วมเรียง เคียงกายเธอ
ฉันขอเจอ เธอออนไลน์ ได้ใหมหนอ
แม้มิได้ ยินเสียงหวาน ผ่านลำคอ
ฉันเพียงขอ อ่านกลอนหวาน ผ่านจอคอมฯ
12 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
ณธีร์
เก็บดอกไม้ ข้ามขอบฟ้า หอบมาฝาก
คิดถึงมาก จนละเมอ เธอรู้ใหม
ด้วยใจรัก สุดหวงแหน แสนห่วงใย
ถึงกายไกล แต่ใจเคียง เพียงใจเธอ
เก็บดอกไม้ ข้ามขอบฟ้า หอบมาฝาก
คิดถึงมาก รักรำพึง ถึงเสมอ
พรมน้ำใจ ห่อใยรัก ถักละเมอ
มอบให้เธอ เพียงคนนี้ ที่รักเอยฯ