หน้าส่วนตัว
เธอเหมือนกับไม่มีชึ่งหัวใจ
เธอเหมือนใครกดดันให้หงอยเหงา
เธอเหมือนกับชีวิตที่ไร้เงา
เธอเหมือนไม่อยู่ในสังคมโลกปัจจุบัน
เหมือนจะกลับไปเป็นอย่างแบบเก่า
เหมือนเธอเฝ้าจมกับอดีตที่ขื่นขม
เหมือนเธอเจ็บมากแล้วแต่อดทน
เหมือนนิยมแบบเก่าๆที่สะใจ
อตีตมันทำให้เธอเจ็บ
อตีตแสนระบบจนเกือบสาย
อตีตผ่านไปแล้วช่างกระไร
อตีตเก็บมันไว้สอนใจเธอ///
ณฐสุต
591
