28 มกราคม 2550 19:12 น.
ณกวิน
อันสันดานด้านดื้อถือความโง่
หยิ่งโยโสโอหังตั้งเป็นใหญ่
จิตละโมบโลภมากด้วยจัญไร
สังคมไซร้ล้วนขับไล่ไร้ใยดี
เพียงประหนึ่งดอกไม้ที่หมายมาด
ยังสะอาดงามพิสุทธ์สวยสดสี
มอบความงามยิ่งยวดอวดทวี
ชื่นฤดีแด่สังคมตามสมควร
หากชีวิตไร้ความดีเป็นที่พึ่ง
ชีวิตจึงทุกข์ใจให้โหยหวน
เกิดเป็นคนให้เป็นคนอย่าเรรวน
ให้งามยิ่งกว่าสวนหมู่มวลมาลย์
/*มือใหม่หัดแต่งคร้าบ-
28 มกราคม 2550 18:44 น.
ณกวิน
กาลเวลายิ่งพ้นจนใจหวั่น
ใจเรานั้นห่วงหาเจ้าสุดแสน
มิตรภาพเคยยั่งยืนมาขาดแคลน
ไม่มีทางทดแทนเจ้าดวงตา
แม้หากเจ้ายังนั่งมองดาวอยู่
ให้เจ้ารู้ว่าเพื่อนนี้ยังโหยหา
ฝากให้ดาวรับรู้ไปบอกหา
อยากขอโทษเพื่อนยาด้วยดวงใจ
หน้าส่วนตัว
767
