24 มิถุนายน 2545 19:58 น.
ฑิฬฤฒา
จันทร์เอยจันทร์เจ้านั้นนอนหลับไหม
ตอนนี้ใจฉันนั้นมันหวันไหว
แค่เห็นเธอเดินมากับใครใคร
ในหัวใจฉันมันหวั่นสั่นทุกที
24 มิถุนายน 2545 19:55 น.
ฑิฬฤฒา
ใจเจ้ากรรมดันหลงไปรักเธอ
ตอนที่เจอเธอนั้นสั่นหนักหนา
อยากจะพูดอยากจะบอกแต่ไม่กล้า
เลยต้องมานั่งร้องบอกดวงจันทร์
24 มิถุนายน 2545 19:39 น.
ฑิฬฤฒา
อยากฝากลมไปบอกว่ารักเธอ
อยากจะเจอใจละเมออยากไปหา
หากสายลมพัดไปไม่กลับมา
แสดงว่าใจเธอนั้นไม่มีเรา
20 มิถุนายน 2545 20:53 น.
ฑิฬฤฒา
พ่อแม่ก็แก่เฒ่าจำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพานเพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจากเพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทานย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสารอย่ากล่าวขานไห้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัยคิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่าเพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอนครายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้งให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ได้ใครเล้าช่วยปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนเติบใหญ่แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยลเติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิดขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความหวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม่ที่ไกล้ฝั่งมีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไปทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
19 มิถุนายน 2545 19:54 น.
ฑิฬฤฒา
อันสตรีมีมากเหมือนฝูงลิง จะจีบทิ้งจีบขว้างก็ยังไหว
เขาไม่รักเราแล้วไมเป็นไร อย่าเสียใจเพื่อนเอ๋ยกะเทยมี
หน้าส่วนตัว
563
