30 เมษายน 2552 14:45 น.
ญามี่
โรคร้าย หลายหลาก ลากไล้
หวัดไว ไหวว่อน วอนหวั่น
ระกา ล่ากลบ รบกรรณ
อาสัญ อั้นสร้อย อ้อยแซง
ผ่านพรั่น ผันพ้น ผลผ่าว
ข่าวคราว คร่าวคร่า คาแข่ง
สุกร ซ่อนก่อ ส่อแก๊ง
โรคแปลง แรงป้อน หลอนเปิง
หมูแกง แมงเกาะ เหมาะก่อ
หวัดรอ วอรับ วับเหลิง
โรคร้าย ร่ายไล่ ไหลเริง
พอกเพลิง เพิ่งผัน พันพก
ระวัง รั้งไว้ ไล่วอด
ใช่ออด ฉอดอำ ช้ำอก
โรคไข้ ไล่เข็น เร้นครก
ใช่ยก ชกแย่ง แช่งยุบ
29 เมษายน 2552 16:22 น.
ญามี่
หลงในแอ่ง แหล่งเหนื่อยอก รกไหม้เผา
เหงาสีเทา เงาซ่อนเถ้า ปลิวว่อนไหว
ลั่นทมพรม รมทอพ้อ ห่อห่วงใย
เยือนลำเนา เย้าเร่าใน ใฝ่ระทม
ร้อยสอยสร้อย รอยโศกสวย ระรวยหล่น
ฤทัยตวง ร่วงเทียบต้น ดอกรวยขม
ปรารถนา ป่าท่วมแนว แผ่วผ่าวรม
ระรัวจ่อม ล้อมเรื่องจม เลื่อนลืมไกล
ลั่นทมทอ หล่อถามทัก หนักพร่ำพ่าย
ศรปักใน ไสปวงหน่าย กรายป่วนใกล้
จับหวิวไว ใจเวิ้งว้าง ย่างร่ำไร
ท่ามเคียงคลอ ถ่อควงไข้ ใยหอมร้าว
มนต์หลงใหล ไม่หลุดหล่น พ่นตามติด
ลอยท่วมส่าย ร่ายทวงสิทธิ์ ปิดทางสาว
วิญญาณยล วนย่ำเยือน ลืมเรื่องราว
จ่อเพียรพรม จมพรรคผ่าว เมากลิ่นโรย
ลาลั่นทม ล่มรู้ทิศ ปิดทางสม
ถวิลบิน ถิ่นเวิ้งบ่ม ละห้อยโหย
ยากก้าวไกล ใยเกาะกล่อม อวลปลิวโปรย
หลงมนต์บ่อ รอหมองโบย โกยลั่นทม..
28 เมษายน 2552 01:12 น.
ญามี่
อำนาจ.....แลเงินตรา
มีหน้าไหน.....ไม่อยากได้
โชคชัย.....ความยิ่งใหญ่
ใครบ้างเล่า.....เพียรมองเมิน
ชั้นชน.....เบี่ยงเบนข้าง
เปลี่ยนบน-ล่าง....ดาหน้าเดิน
กองทอง.....พาลืมเขิน
เงินงดงาม.....เลี่ยงเที่ยงพลัน
มนุษย์.....ผุดโผล่ผัน
ใช่สวรรค์.....ลืมจำวัน
ยังยล....ข่มขู่ขวัญ
ไม่เช้าเย็น.....ก็ราตรี
ฮือครื้น.....เริงร่าร่วน
ฉับพลันครวญ.....เห็นหลายที
ทองท่วม.....ปลื้มเปรมปรีดิ์
ท่ามสาปแช่ง.....ฤารู้ตัว
ต่อวัน..... มหาซวย
ต้องชีพม้วย.....ไร้เงาหัว
จึ่งจำ.....รวยร่ำรั่ว
คือตวงชั่ว.....สุมสะสม
หมดบุญ.....เหลือเพียงบาป
คาดทอทาบ.....ใช่ชนชม
ต่างมุง.....ลุยถุยถม
ด้วยอาจม.....เหลืองละออ
สาปแช่ง.....อย่ามองผ่าน
มีแรงผลาญ.....เกินหัวร่อ
ทุกท่าน.....ควรคิดคลอ
อย่าเมามัว.....มั่วมอมเมา
ทองท่วม.....แลงอกเงิน
ใช่เพลิดเพลิน.....ไร้ผ่าวเผา
โรครอ.....ลืมบรรเทา
คือถูกมัด....เรียกค่าไถ่
เศร้าซุก.....คลุกเคล้าสาป
ควรรับทราบ.....อย่าภูมิใจ
ได้มาก.....ก็ ซวยไช
คิดก่อนรับ.....พับเงินทอง
24 เมษายน 2552 21:09 น.
ญามี่
ระงมขม ระเหงาเคล้า ระงับขับ
ละลายปลาย ละรับปรับ ละเลาะเปาะ
เพียรพร้อมยอม เพียรพอกยอก เพียรเพาะเยาะ
ยอมย้อนกร่อน ยอมเหยาะเกาะ ยอมย่ำกรำ
พ้อรักภักดิ์ พ้อเร่าเผา พ้อหลอนผ่อน
เพียรออมยอม เพียรอ้อนหย่อน เพียรอำย่ำ
พร้อมปลิดจิต พร้อมแปลงแจ้ง พร้อมปล้ำจำ
ให้รักทัก ให้ร่ำทำ ให้ร่าท้า
สนุกรุก สนานราน สนั่นรั้น
เพราะทุกข์ปลุก เพราะถั่นปัน เพราะถาปร่า
จิตเอียงเคียง จิตอาบคาบ จิตอ้าคา
ห้อยรักหยัก ห้อยระย้า ห้อยร้าวยาว
รักเลื่อนเปื้อน รักลิ่วปลิว รักรวนป่วน
ยังถ่อห่อ ยังทวนหวน ยังท้าวหาว
หวังคลอขอ หวังใคร่ไข หวังข่าวคราว
รดก้อนร้อน รดก้าวร้าว รดกลวงลวง
23 เมษายน 2552 00:48 น.
ญามี่
อยากหลับฝัน สรรเสก เอกภาพ
มีบ้านไม้ หญ้าราบ ทาบทุกที่
มีท่าน้ำ ยื่นเลย เกยบ้านนี้
ตรงหน้าต่าง ยังมี กระดิ่งดัง
ข้างหน้าบ้าน ต้นไม้ ไหวล้อร่า
ใบเสียดลม ย้ายท่า ส่ายหน้าหลัง
ลมอ่อนอ้อน ร่อนลอย คอยยื้อยั้ง
ให้ภวังค์ พลั้งเผลอ เหม่อเมียงมอง
ดอกแก้วกราย คล้ายรินกลิ่นหอมโหย
จินต์บินโบย โดยด่ำ ล้ำเลยต้อง
สู่นภา ฟ้ากว้าง ย่างลำพอง
เสาะสนอง ลองไล้ ในวิมาน
น้ำทะเล เห่กล่อม ย้อมจ่อมจิต
เนรมิต พิศภาพ อาบผสาน
เสียงแซงแซว แว่ววน บ่นเนิ่นนาน
คล้ายฝากวาน คะนึง ถึงคู่ภักดิ์
ฝนใฝ่ฝัน พลันพรม อมยิ้มแย้ม
ราวคืนแรม แจ่มจันทร์ หลงลืมหลัก
น้ำค้างพราง ร่างรอย ในดงรัก
หวังแอบพัก หนักเหนื่อย เลื่อยล้าแล้ง
บ้านในฝัน สรรค์สวย รวยเสน่ห์
อยากเตร็ดเตร่ เร่ไป ให้จริงแจ้ง
ลืมระบม ตรมขม ปมเปลี่ยนแปลง
ผ่านผันแผลง แห่งแห้ง แอ่งอ้างว้าง
สู่บ้านซ่าน ซ่อนซุก สุขสวยสม
มีฟ้าลม พรมผิว ผลัดขมขวาง
มีป่าน้ำ จำจิต ปลิดอับปาง
มีตะวัน จันทร์จาง กอดคลอเคียง
ทุกคืนวัน คว้าปุย ลุยเมฆขาว
ทุกย่างก้าว มีดาว พราวเรียงเฉียง
อยากเชิญชวน เพื่อนบ้าน มาระเบียง
เพื่อลำเลียง ภาพงาม ไปเยี่ยมยล
หน้าส่วนตัว
1935
