2 กันยายน 2548 20:54 น.
ซ่อนย่า
เขาไม่รักตัวเราเศร้านักหรือ
เราก็คือคนเขลาเฝ้าหลงใหล
เขาว่าเราไม่มีสิทธิ์ผิดหรือไร
เศร้าทำไมเมื่อเรารักเขาเอง
25 สิงหาคม 2548 17:35 น.
ซ่อนย่า
รักเขามากอยากจะบอกให้เขารู้
รักเขาอยู่เหนือขอบเขตของเหตุผล
รักเขาอยู่เหนือขอบเขตแห่งใจตน
แต่ต้องหม่นเมื่อเขาพรากจากเราไป
23 สิงหาคม 2548 11:25 น.
ซ่อนย่า
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งเรารัก
เนิ่นนานนักเธอจากไปไม่ทราบข่าว
อยากไปหาอยากไปถามทราบข่าวคราว
รู้เรื่องราวเป็นไปถึงไหนกัน
เธออยู่ดีมีสุขหรือทุกข์ร้อน
เธออาทรคิดถึงฉันสักวันไหม
หรือว่าเธอมีความสุขอยู่กับใคร
มีคนใหม่คงลืมเราผู้เฝ้ารอ
(รักผู้ชายชื่อเอกคนเดียวตลอดไป)