10 กรกฎาคม 2548 14:03 น.
ซาตานซ่อนตน
ผมเชื่อในรักแท้
ไม่แพ้แก่เงินตรา
ผมเชื่อและศรัทธา
จะค้นหาตลอดไป
ผมคิดว่ารักแท้
ชัวร์แน่...คงจะใช่
ผูกพันปันห่วงใย
เก็บใจไว้แก่กัน
เนิ่นนานผ่านวันคืน
กล้ำกลืนหมื่นแสนล้าน
เหงาหงอยค่อยคลืบคลาน
การงานกั้นคั่นขวาง
ไม่เคยยอมรับผิด
ความคิดเริ่มแตกต่าง
ความฝันเริ่มเลือนลาง
จืดจางจึงร้างไกล.........30/4/47 โรงยาง บางกระดี่
.....
9 กรกฎาคม 2548 14:52 น.
ซาตานซ่อนตน
ผมเชื่อในพรหมลิขิต
ไม่มีลิมิตในความฝัน
ผมเชื่อว่าสักวัน
ปาฏิหารย์จะมีจริง
ผิดหวังพลั้งแล้วจึง
รู้ซึ้งถึงใจหญิง
หัวใจแทบหยุดนิ่ง
ทอดทิ้งทุกสิ่งไป
หลงเชื่อในใจคน
วกวนและแว๊บไว
เปิดกว้างทางน้ำไหล
ถึงล้นใจไม่เคยพอ
ต้องมาว้าวุ่นใจ
ทำไงจะเลิกท้อ
แม้จะปิดบังบ่อ
น้ำตาก็ไหลริน
9 กรกฎาคม 2548 13:53 น.
ซาตานซ่อนตน
กระดาษบันทึกความทรงจำ
เก็บงำไว้ทุกตัวอักษร
เปิดอ่านในแต่ล่ะตอน
ภาพสะท้อนย้อนกลับคืน
ข้อความที่ตอกย้ำ
หวานล้ำคำพันหมื่น
แต่กลับต้องหยัดยืน
กล้ำกลืนฝืนฝืดคอ
คำลวงพ่วงคำลา
ถ้อยวาจาน่าพะนอ
น้ำตาไหลพร่าคลอ
โอ้ละหนอคนหนอคน
ไปเถอะผู้ประเสริฐ
ไปเกินกลางเวหน
ไปตามใจแห่งตน
ไปให้พ้นคนสอพลอ...