29 มกราคม 2547 01:15 น.
ซอมพลอ
........ขอบคุณนะไมตรีที่มีมอบ
ไม่รู้ตอบคืนได้อย่างไรเล่า
มุมชีวิตแตกต่างทางสองเรา
เป็นแค่เงาทั้งสิ้น...จินตนาการ
.......ทางช้างเผือกสุดฟ้า...เกินฝ่าถึง
ฉะนั้นจึงขอหยุดลงตรงทางผ่าน
ยิ้มรับกับความหมองของดวงมาน
ดีกว่าซานซมให้..ได้หยันมา
.......สุขสดชื่น...เสี้ยวนาทีของชีวิต
พรหมลิขิตหยอกล้อ พอหรรษา
เดือนข้างขึ้น...กระจ่างกลางนภา
อีกดาราเรียงราย.....ท้าทายนับ..
......เสียงขลุ่ยครวญแผ่วแผ่วแว่วในจิต
ดังถูกมีดทิ่มแทง..และ..แรงสับ
หัวใจหนออ่อนแอพ่ายแพ้ยับ
เดือนดาวลับมลาย...เลือนหายไป
......ขอบคุณนะไมตรีที่มีมอบ
แต่เราตอบตรงตรงคงไม่ได้
หากวันหนึ่ง...เธอนี้...มีผู้ใด
จำสักหน่อยได้ไหม...ว่า...(จะ)ไม่ลืม.เรา
.........~-~...........
24 มกราคม 2547 17:32 น.
ซอมพลอ
......พริ้วลมหนาวระริกไหวเคล้าไอหมอก
ซอมพลอดอกชูช่อ...ล้อความฝัน
ท้าทายรับแสงกล้าของตะวัน
หลากสีสรร งดงามยามเบ่งบาน
.....ส้มปนแสด...เหลืองทอง.มองดูสวย
กิ่งระทวยล้อลม...ชมพูหวาน
ระบัดดอก...สดใสอยู่ไม่นาน
ดอกที่บาน...ก็ร่วงผลอยลอยตามลม
....พริ้วลมหนาวระริกไหวเคล้าไอหมอก
ร่วงเหมือนดอก...หรือไรใจขื่นขม
เธอผ่านมาแล้วผ่านไปพาใจตรม
เหมือนสายลม...ทักทายแล้วหายไป
....บอบบางแล้วยังผยอง
หัวใจเราจองหองเกินแก้ไข
หากพบแล้วต้องจากพรากกันไป
ขอรู้ไว้หัวใจนี้..มีแค่เธอ.
..............~-~.............
21 มกราคม 2547 00:39 น.
ซอมพลอ
...วันเวลาผันผ่าน...นานแค่ไหน
ความรู้สึกในใจ...ไม่เคยเปลี่ยน
นาฬิกาช้า...เร็ว..เดิน.หมุนเวียน
ความทรงจำไม่เปลี่ยน..ย้ำเตือนใจ
*เพื่อน*....คำนี้
เชื่อม.ผูกพัน..ไมตรี.สมานไว้
แม้ปลายทาง..ต่างเลือก..จึงต่างไป
ถึงอย่างไร หัวใจ..ไม่ลืมคุณ
..........^-^..........
.......เรามิเคยโชคดีในชีวิต
พรหมลิขิตแค่นี้เท่าที่ให้
เจ็บนะ..เจ็บทั่วห้องหัวใจ
จากกันไปแค่นี้คงดีแล้ว........
18 มกราคม 2547 01:05 น.
ซอมพลอ
.....คืนนี้ดวงดาวไม่..สดใส
ลมพัดโชยไหว...อ่อนอ่อน..
กระทบหัวใจที่เคยร้าวรอน
จากบางเสี้ยว..บางตอน..ของชีวิต..
...เงยหน้า...มองฟ้า..
ฝากความคิดถึงผ่านดารา..ให้เพื่อนสนิท..
ฝากความรัก..ที่มองหา..มาชั่วชีวิต..
มอบให้มิ่งมิตรคนไกล...ด้วยหัวใจดวงเดียว
................ู^-^.............
15 มกราคม 2547 00:33 น.
ซอมพลอ
....แม้ไม่มีคำพูดใดใด......จากหัวใจดวงนี้
ความรู้สึกผูกพันที่มี.........คงบ่งชี้ความนัย
....แม้ไม่ได้จูงมือเดินเคียงข้าง........ขอตามห่างห่างได้ไหม
จะคอยสร้างเสริมพลังใจ..............ยามใดที่เธอระทดท้อ
....แม้ไม่มีคำพูดใดใด..........หัวใจก็พร้อมสานต่อ
ถึงเธอมากมีคนรอ................เคลียคลอเป็นเงาเร้าอารมณ์
....แม้ไม่ได้จูงมือเดินเคียงข้าง......แต่หากเธอรู้สึกอ้างว้างขื่นขม
พร้อมปลอบคลายวิโยคโศกซม......อย่าตรมเลยนะคะ...คนดี
......กลับมานะ....หากเธอไม่มีใคร
มาพักผ่อนหัวใจ ณ.ที่ตรงนี้
อยากไปเมื่อไหร่..้เชิญ..ได้ทันที
และยินดีต้อนรับเสมอ....หากเธอกลับมา
...........^-^...........
หน้าส่วนตัว
779
