21 เมษายน 2547 22:49 น.
ซอมพลอ
.......เคว้งคว้าง...บนทางสายเปลี่ยว
เดินเดี่ยว...ท่ามกลางฝูงชน
อ้างว้าง....มากมาย...เหลือล้น
เวียนวน...ความเหงา...เศร้านัก.....
.....เมื่อเวลา..ผ่านไป
จึงได้.รับรู้และประจักษ์
หัวใจเธอไม่เคยมี......ความรัก
แค่หยุดแวะทัก....แล้วจากลา.....
.....~-~......
16 เมษายน 2547 00:06 น.
ซอมพลอ
....เก็บหัวใจแข็งแรงเกือบแกร่งกล้า
จึงออกมาเผชิญโชคโลกความฝัน
รู้ตัวดีว่าไม่....ใช่สำคัญ
ไม่มีวันเคียงข้างอย่างใครใคร
.......เก็บหัวใจแข็งแรงเกือบแกร่งกล้า
ยังออกมาหม่นหมองและร้องไห้
ปวดและร้าวซ่อนซุกทุกห้องใจ
จะมีไหมวันหายคลายโศกซม
......ทางเปลี่ยว
เดินเดี่ยว...แสนขื่นขม
รวดร้าวปวดระบม
สุดตรม....เจ็บ....หัวใจ.......
..~-~..
1 เมษายน 2547 23:58 น.
ซอมพลอ
....ฝน..โปรยปราย..
กระเซ็น...ถูกกาย...แผ่วแผ่ว..
แต่ละหยด...เกาะเป็นแนว....
ใสเหมือนแก้ว...เปราะบาง..
...ลมพัด...เบาเบา...
กระทบ...หัวใจเรา...อ้างว้าง...
ปลิดปลิว....เคว้งคว้าง....
ล่องลอยอย่าง....วังเวง
........~-~........
9 มีนาคม 2547 14:25 น.
ซอมพลอ
......หัวใจหล่นหาย
ตะเกียกตะกายตามฝัน
ยิ่งตามยิ่งไกลกัน
ความผูกพันเริ่มห่างไกล....
......จมกับน้ำตา
รินหลั่งมาดุจธารไหล
เจ็บเหลือเกินหัวใจ
สิ้นเยื่อใยกันแล้ว.....
.....สุขเถอะนะคนดี
มอบวจีแผ่วแผ่ว
ตามฝันคนละแนว
ลาแล้วลาแล้ว....คนไกล....
..~-~..
4 มีนาคม 2547 00:22 น.
ซอมพลอ
....เมื่อไรนะ..หัวใจ จะแกร่งกล้า
ทนกับเวลา..ที่หม่นไหม้
กว่าน้ำตาจะเหือด..หายไป
มีใคร..ห่วงหา..ฤาอาทร
....เมื่อไร..โลกจะเป็น...สีชมพู
ความหดหู่..เป็นเพียงเงา..วันเก่าก่อน
กว่าความเจ็บปวดจะคลายคลอน
กว่าความร้าวรอน ..ไม่ย้อนคืน
...เมื่อไร...หัวใจจะแกร่งกล้า
ทนกับความอ่อนล้าได้..ไม่ต้องฝืน
เมื่อไรนะจึงจะพบ...จุดยืน
ไม่ต้องมีวันและคืนที่ระทม
..~-~..
หน้าส่วนตัว
1091
