15 กรกฎาคม 2551 00:52 น.
ช่อมะไฟ
เพียงเผลอไผลพร่ำเพ้อ...........โหยหา
ถึงรักที่ผ่านมา........................เจ็บช้ำ
มอบใจและวิญญาณ์................ดวงจิต
พลาดผิดทนกลืนกล้ำ..............เจ็บแล้วไม่จำ
ความสาวสูญหมดสิ้น.........ความสาว
จึงก่อเกิดเรื่องราว............เรื่องร้าย
ลืมร้อนและเหน็บหนาว.....ลืมหมด
รันทดหวังสุดท้าย..............ก่อห้วงห่วงใย
เพราะหัวใจมอบแล้ว.........ร่างพลี
รื่นรสบทสุนทรีย์................สู่ห้วง
ระเริงโลกโลกีย์.................ราคะ
ชั่วขณะโดนจาบจ้วง...........แปดเปื้อนหม่นหมอง
ฉันเพียงอยากไขว่คว้า.......ความฝัน
พลีร่างแลกสัมพันธ์.............แน่นแฟ้น
เวลาล่วงนานวัน.................พานพบ
แปรเปลี่ยนเป็นความแค้น..รักร้าวโรยรา
เหลือเพียงรอยคราบน้ำ.......ในตา
เขาหมดความปรารถนา.......ปลดเปลื้อง
เหมือนของหมดราคา............คุณค่า
เพียงเศษไม่ถึงเฟื้อง...........ค่าด้อยหรือไฉน