27 กรกฎาคม 2550 01:09 น.
ช่อมะไฟ
เหมือนพูดพร่ำกล่าวอ้าง............คร่ำครวญ
ชีวิตถูกตีตรวน.........................กักกั้น
อิสรภาพหอมหวน......................ฝันใฝ่
ใจจิตคิดอย่างนั้น......................ยากพ้นกรงทอง
น่าสงสารนกน้อย......................เดียวดาย
อยู่อย่างหิวกระหาย...................ไขว่คว้า
สุขก็แค่เพียงกาย......................เอมอิ่ม
เพียงแค่อยากทายท้า................แกร่งกล้าแหกกรง
โบยบินไปสู่ห้วง........................ปรารถนา
หลงระเริงโลกา.........................สุดกว้าง
ทุกสารทิศจึงมา.........................พายัพ
พบนกจึงอยู่ข้าง.........................ชื่นชู้เชยชม
รื่นรมย์ครองคู่เคล้า...................เคลียคลอ
นกหนึ่งพะเน้าพะนอ.................ชิดใกล้
เพียงเพ้อพร่ำคำขอ...................คำมั่น
จะรักกันบอกไว้.........................ตราบฟ้าดินสลาย
หลงลืมกลับทอดทิ้ง...................กรงทอง
ลืมว่ามีเจ้าของ.........................อยู่แล้ว
ลืมลูกเคยตระกอง....................กกกอด
อิสรภาพไม่แคล้ว......................คลับคล้ายหมดลง
แต่เพียงเจ้านกนั้น....................อาลัย
คอยฝากความห่วงใย.................ไม่เว้น
คำรักจากดวงใจ........................คำหนึ่ง
วอนว่าจงซ่อนเร้น......................เก็บไว้สองคน
ทุกข์ทนที่ต้องพราก....................จากลา
บินกลับทั้งน้ำตา.........................โศกเศร้า
สู่ ณ ที่จากมา.............................คืนถิ่น
สิเน่หายังเฝ้า..............................ตอกซ้ำย้ำเตือน