ฤๅ อดทน

ช่อมะไฟ

เพียงแต่เฝ้ามองดูอยู่ห่างห่าง
เพราะยังวางหัวใจไว้กับเขา
แต่ก็เพราะวันนี้ไม่มีเรา
ขอเพียงเฝ้าแหนหวงด้วยห่วงใย

มองเขาเดินจากไปมีคนอื่น
ถึงกล้ำกลืนขื่นขมข่มเอาไว้
ขอเพียงเขาสุขกายสบายใจ
เหตุไฉนใยเขาถึงเศร้าตรม

หรือว่าต้องสับสนกังวลจิต
หรือเพราะคิดแค่เพียงเสี่ยงสุขสม
หรือเพราะพลาดใครทำช้ำระทม
หรือเสน่ห์ลมจริตอิสตรี

เขาคงต้องทุกข์ทนแสนหม่นหมอง
ถูกจำจองหัวใจไม่อาจหนี
คงจะต้องวิปโยคโศกโศกี
ทุกนาทีกล้ำกลืนสุดฝืนทน

อยู่กับคนไม่รักมันหนักอก
น้ำตาตกท่วมใจไร้เหตุผล
เหมือนอยู่กลางไฟฟอนยังร้อนรน
อย่าหมองหม่นหากฝืนกลืนร้าวราน

เพื่ออะไรทนไปก็ไร้สุข
แบกความทุกข์เอาไว้ใครสงสาร
หรือจะอยู่จนสิ้นดวงวิญญาณ
ทรมานที่ยื้อพอหรือยัง

ไม่อยากเห็นเขาโศกวิตกท้อ
เพียงอยากขอสักทีจงมีหวัง
ว่าวันหนึ่งเศร้าสลดหมดภวังค์
บินไปยังอิสระภาพตราบต้องการ