19 กรกฎาคม 2549 20:43 น.
ช่อมะไฟ
อยากมีคนปกป้อง...................คุ้มครอง
คอยปลอบยามหม่นหมอง........เจ็บช้ำ
ใครหนอจักใฝ่ปอง..................ครองคู่
ไร้สเน่ห์หวานล้ำ......................เล่ห์ร้ายมารยา
เพียงมาลีกลีบแห้ง..................โรยรา
ใครเล่าปรารถนา...................ชิดใกล้
ถ้อยคำที่เจรจา........................จากจิต
ลวงหลอกเล่นลิ้นไซร้..............ออดอ้อนไม่เป็น
เห็นเขามีข้าทาส.......................บริวาร
ชายหนุ่มคอยกราบกราน.........นอบน้อม
คอยเพ้อพร่ำคำหวาน...............ฟังระรื่น
ทุกค่ำคืนรายล้อม.....................สมพาสด้วยตัณหา
จะมีไหมผู้ที่.............................เคียงกาย
พร้อมรับอันตราย.....................ออกหน้า
พอไปสู่จุดหมาย.......................ฟันฝ่า
เสริมส่งดั่งเป็นข้า.....................รับใช้ตลอดกาล
16 กรกฎาคม 2549 22:12 น.
ช่อมะไฟ
หากที่ไหนบ้านเมืองมีเรื่องยุ่ง
ต้องมามุงทำเจ๋อเสนอแนะ
ต้องเดือดเนื้อร้อนใจไปเรื่อยแหละ
ทำกระแดะก่อเกิดเปิดประเด็น
อยากโอ้อวดเอ่ยอ้างดังนักปราชญ์
ว่าสามารถชวยแก้แม้ทุกข์เข็น
ชี้หนทางสร้างข่าวทุกเช้าเย็น
บอกว่าเห็นทางธรรมนำจิตใจ
ชอบเสียจริงสอพลอประจ๋อประแจ๋
สาระแนมิว่าเวลาไหน
ทำปากกล้าอวดเบ่งเก่งกว่าใคร
น่าสงสัยไม่เป็นอื่นคือพื้นดวง
หากว่าเจอแถวบ้านฉันละก็
ไม่รีรอพวกปากคันตบฟันร่วง
จะได้จำตราตรึงจนซึ้งทรวง
เลิกจาบจ้วงเรื่องราวของชาวบ้าน
8 มิถุนายน 2549 09:28 น.
ช่อมะไฟ
ลมผะแผ่วโบยพัดสะบัดผ่าน
สู่สายธารเกิดคลื่นระรื่นพลิ้ว
วาววับกับแสงทองละอองปลิว
เกิดเป็นริ้วเรืองรองของสายรุ้ง
ยามกริ้วโกรธโบยโบกกรรโชกพัด
เกิดวิบัติวาตะภัยที่หมายมุ่ง
ถล่มแดนรุ่งเรืองในเมืองกรุง
เป็นเศษฟุ้งฝุ่นพัดกระจัดกระจาย
คือลมร้ายลมร้อนตอนหน้าแล้ง
หัวระแหงแดนเดือดน้ำเหือดหาย
สรรพสิ่งในทางลมต่างล้มตาย
เมื่อย่างกรายวายวอดตลอดทาง
ยามลมหวนชวนให้หัวใจโหย
เมื่อลมโชยคราวฟ้าอุษาสาง
ทั้งรุ่มร้อนหนาวเย็นมิเว้นวาง
ความแตกต่างช่างน่ากลัวหนอหัวใจ
6 เมษายน 2549 23:25 น.
ช่อมะไฟ
ถ้าหากวันนี้ไม่มีเขา
กายเราหนาวสั่นหวั่นผวา
ดวงใจย่อยยับคงอับปรา
เหว่ว้าจาบัลย์ทุกวันคืน
ถ้าหากวันนี้ไม่มีเขา
คงเหงาเศร้าตรมสุดขมขื่น
กายกอดเจ็บช้ำทนกล้ำกลืน
โศกสะอื้นชลนาน้ำตานอง
ถ้าหากพรุ่งนี้ไม่มีเขา
เปลี่ยวเปล่ากมลทนหม่นหมอง
อ้อมโอบวงแขนแน่นประคอง
คงต้องจดจำเพียงลำพัง
ถ้าหากวันนี้ไม่มีเขา
ภาพเก่าวันก่อนย้อนความหลัง
คงเป็นภาพทีไม่จีรัง
สิ้นหวังรันทดสลดใจ
ถ้าหากวันนี้ไม่มีเขา
หลงเงาเคว้งคว้างอย่างหวั่นไหว
อดีตกรีดทรวงห่วงอาลัย
เขาไปได้ดีไม่มีเรา
10 มกราคม 2549 13:44 น.
ช่อมะไฟ
กริยาท่วงท่ามารยาท
บอกเชื้อชาติชีวินถิ่นกำเนิด
ถ้างดงามเรียบเรียบหรูดูล้ำเลิศ
แสนประเสริฐแต่เหลือน้อยไม่ค่อยมี
คล้ายไม้ดัดต้องทำตั้งแต่เล็ก
เริ่มจากเด็กเพียรจำอย่าทำหนี
จริตจะก้านเรียนดูวิธี
ประเพณีงดงามตามแบบไทย
เมื่อไม้แก่คงยากหากจะคิด
ดัดจริตเช้าเย็นเป็นนิสัย
ทำลืมตัวลืมดูมิรู้วัย
กลับเสริมใส่แกล้งทำจนรำคาญ
หากระจกมาส่องมองตัวตน
ดูสักหนอาจเห็นว่าน่าสงสาร
ดัดจริตจนเป็นเช่นสันดาน
จริตก้านมากไปก็ไม่งาม
หน้าส่วนตัว
1184
