24 กรกฎาคม 2547 16:48 น.
ช็อกโกแล็ต
ใต้ต้นไม้ใหญ่สีเขียว
ที่ไม่เคยมีใครจะเหลียวมองสนใจตรงนั้น
ยังมีเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งเล่นคนเดียวทุกวัน
จินตนาไปกับความฝัน...ข้างกายไม่มีใคร
ปัดฝุ่นออกจากเสื้อเก่า
เดินเข้าไปถามเด็กคนอื่นเราเล่นด้วยได้ไหม
ทำท่าทีรังเกียจแล้วบอกว่าจะไปไหนก็ไป
จึงได้แต่ก้มหน้ารับความเสียใจ....เขารังเกียจเรา
เดินเตะหินไปเรื่อยๆ
แล้วกลับไปนั่งตากลมเฉื่อยๆที่ต้นไม้เก่า
ต้นไม้จ๋า....นู๋จะมีใครเล่นด้วยไหม..หรือมีแค่เรา
เด็กหญิงนั่งใต้ร่มเงาแล้วร้องไห้ไป
ค่อยๆหลับตาลงช้าๆ
ด้วยความอ่อนล้า...ไม่รู้จะเดินไปทางไหน
น้ำตาพรมต้นหญ้า สักพักก็ยิ้มได้เพราะพี่ชายมาลูบหัวปลอบใจ
พร้อมกับฉุดให้ลุกเดินขี่หลังมา
10ปีผ่านไปพี่ชายไม่อยู่แล้ว
ไม่มีแม้วี่แววทำไมพี่ชายถึงหนีหน้า
หลายปีมานี้เพราะพี่ชาย..คนๆนี้ถึงกล้าแข็งไม่มีน้ำตา
จนวันนี้ความเป็นไปกลับมาพรากเราจากไกล........
.......................................................นู๋มอมแมม แข็งแรงแล้ว
นู๋คิดว่างั้นนะ......
15 กรกฎาคม 2547 23:02 น.
ช็อกโกแล็ต
หลับตาลงพร้อมกับน้ำตา
แล้วทบทวนสิ่งที่เธอพูดมา...เราจบลงแล้วใช่ไหม
มันเร็วจังนะฉันแทบไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ
แต่คงไม่คิดขอไปเริ่มใหม่กับคนเช่นเธอ
เพียงแต่เสียดายวันเวลาเก่าๆ
อดีตที่เคยมีเรายังจดจำมันเสมอ
จากนี้ไปขอให้เธอเริ่มใหม่มีแต่คนดีๆที่พบเจอ
อย่าก้าวพลาดอย่างความรักของฉันและเธอที่ผ่านมา
มันไม่มีเลยใช่ไหม
แค่คนเดียวที่มั่นคงจริงใจ...ตะโกนถามฟ้า
เงียบสนิทความมืดคลอบคลุมจิตใจ..ทิ้งไว้เพียงคาบน้ำตา
หรือมันจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าถ้าคนไร้ค่าจะหยุดหายใจ...
ไม่ได้จะคิดทำอะไรโง่ๆ
แต่ก็เหนื่อยเกินจะคุยโวว่าคนอย่างฉันไม่ต้องพึ่งใครคนไหน
หมดเรี่ยวแรง...คนที่ทำเป็นกล้าแกร่งไม่มีแม้กำลังใจ
ตั้งแต่เธอแอบมีใคร..รู้ไหม..ปวดใจเหลือเกินคนดี
ฉันจะคลายความรักที่แตกสลายเหมือนเศษแก้ว
เจ็บเกินพอแล้วจะไม่ฝืนกำให้บาดมือไปมากกว่านี้
นี่คือทางที่ฉันเลือก..จะไม่ทนต่อไปแม้เสียดายวันเวลาที่เคยมี
จะหลับตาลง...พร้อมดับความสุขจอมปลอมที่..คนอย่างเธอให้มา
++ มันเป็นแรงบันดาลใจ++
........มาจากนัสเอง...................
15 กรกฎาคม 2547 00:32 น.
ช็อกโกแล็ต
แค่เดินผ่านใจก็เต้นรัว
ไม่กล้าพอ..กลัวที่จะสบสายตาคู่นั้น
เลยได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆเพราะเราไม่รู้จักกัน
ได้แต่แอบมองอยู่อย่างนั้น..ไม่ได้บอกความในใจซักที
แต่ก็ยังยิ้มได้
เพราะอย่างน้อยก็ดีใจที่ได้รู้จักเธอคนนี้
สุขใจพอแม้เป็นได้แค่คนแอบรักก็ตามที
จะรออย่างไม่ท้ออยู่ที่นี่...ภาวนาให้คนดีหันมาองมา
ก็ไม่ได้อยากให้เธอหมางเมินกับเขา
ไม่เคยเรียกร้องให้มีเราอะไรนักหนา
รู้ว่าเธอมีเจ้าของจึงไม่กล้าแม้สบสายตา
เลยได้แต่ตะโกนก้องว่า..รักเธอแค่ในใจ
ไม่ได้ร้องไห้อะไรเลยนะ
แค่แอบรักคงจะไม่ได้ทำให้ผิดใจกับใครคนไหน
จะยิ้มให้เธอแม้ไม่ได้ครอบครองก็ไม่เห็นเป็นไร
เพราะแค่นี้ก็สุขใจ..กับรางวัลที่เธอให้คนที่แอบมีเธอ
เพลงบันดาลใจ^^
14 กรกฎาคม 2547 00:05 น.
ช็อกโกแล็ต
นั่งอยู่ในชั้นเรียน...*-*
แต่อารมณ์ที่แสนเพี้ยนก็พาใจกระเจิดกระเจิงไปถึงไหน
ไม่เป็นอันฟังคุณครูเพราะเอาแต่คิดถึงเธอไง
ถูกลงโทษครูดุใหญ่จนใครๆเขาล้อกัน
ฉันไม่ได้ผิดซักหน่อย
ก็เธอนั่นแหละที่มาคอยวนเวียน..จนทำให้เพ้อฝัน
ฉันก็แค่ทำตามใจต้องการทำไมต้องหูชาแทบทุกวัน
เป็นอะไรไปนะสมาธิที่เคยมีมันไปกับเธอได้ไง
ใจไม่รักดีวันนี้..อย่าดื้อดึง
คุณครูเขาขู่จะจับเราไปตรึงกับเสาธงถ้าไม่เลิกเพ้อใหญ่
ตกลงค่ะ หนูจะตั้งใจเรียนไม่คิดถึงใคร
โอ๊ยแล้วนี่จะเดินมาทำไม...ทีหลังได้ไหม..จนได้โดนเลย
เอาล่ะตกลงแล้วนะ
ต่อไปนี้ฉันจะให้เพื่อนสะกิดเวลาฝันกลางวัน..จะนั่งเฉยๆ
แต่พอกริ่งดังพักกลางวันก็จะปล่อยใจให้เลยตามเลย
แล้วแก้โรคนี้โดยการไม่เอาแต่เฉย..แต่ลุยเลยเข้าไปคุยกับเธอ
แต่งให้เพื่อนค่ะ.....เปิดเผยไรมากกว่านี้มะได้เปิดเข้ามาดูล่ะยุ่ง
13 กรกฎาคม 2547 13:05 น.
ช็อกโกแล็ต
หลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน
หวังไว้ก่อนล้มตัวนอนขอฝันถึงใครสักได้ไหม
ได้แค่เพียงในโลกแห่งจินตนาการ...ก็ไม่เป็นไร
ขอแค่มีเขาอยู่ใกล้ๆในโลกแห่งความฝันก็ยังดี
คงเป็นโชคดีของฉัน
จูงมือเดินเล่นกัน...ในความจริงไม่เคยมีอย่างนี้
คนที่ฉันไม่รู้จักหน้า..เลือนลางเหลือเกิน..ในฝันที่มี
คนที่แสนใจดี..ทำให้ฉันยิ้มได้เต็มที่..จนไม่อยากลืมตา
เมื่อตื่นขึ้นมาพบความจริง
ก็เข้าใจว่าทุกสิ่ง...เป็นแค่อะไรที่เกินจะไขว่คว้า
สิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้...คือได้นั่งคุยกับน้ำตา
รู้...ว่าตัวเองไม่เคยมีค่า..จมอยู่กับเวลาที่ปวดใจ
ไม่มีหรอก...คนที่แสนดีคนนั้น
ยิ้มได้เพียงในความฝัน..แต่ที่จริงเขาทิ้งไปเห็นไหม
ก็เป็นแวค่สิ่งเพ้อเจ้อที่ฉันวาดขึ้นมาเพราะความเหงาใจ
สุดท้ายแล้วสิงที่เหลือให้คือความสุขที่แสนหลอกลวง
หน้าส่วนตัว
679
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
